Choroby reumatyczne [46]

Fragment książki: Zielona Apteka. Chwasty warte naszej miłości

Z powodu chorób reumatycznych cierpi ponad 1/3 populacji kra­jów rozwiniętych.

Choroby reumatyczne to grupa chorób dawniej nazywanych gość­cowymi; wspólną ich cechą są zmiany zapalne i zwyrodnieniowe. Mogą dotyczyć: stawów, tkanek okołostawowych, mięśni, ścięgien, powięzi, nerwów obwodowych, tkanki podskórnej.

Artretyzm, gościec, dna, skaza moczanowa, zapalenie stawów (reumatoidalne, zakrzepowe) to zaburzenia przemiany materii powo­dowane nadmierną ilością kwasu moczowego, odkładającego się w tkankach, zwłaszcza w stawach i wokół nich. Powoduje to stany za­palne, a następnie zwyrodnienia.

Dzisiejsi medycy choroby te dzielą na:
chorobę reumatyczną ostrą;
gościec przewlekły postępujący;
zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze kostno-stawowe;
reumatyzm pozastawowy[1],
reuma­toidalne zapalenie stawów,
zakrzepowe zapalenie stawów,
itd., itp.

Wprowadzają coraz więcej przeróżnych nazw chorób, choć wszy­stkie te nazwy dotyczą cierpień powodowanych wieloletnim zaśmie­caniem organizmu związkami purynowymi[2]. Odkładają się one w tkankach (głównie łącznej) jako krystalizujące złogi kwasu moczo­wego.[3]

Powstające wokół stawów guzki nazywane są artretycznymi, a za­palenie stawów palucha stopy (zwykle ostre i bolesne) – podagrą. Cierpienia powodowane tą samą przyczyną, a dotyczące innych sta­wów: rąk, kolan, barków, kręgosłupa, medycy nazywają każde ina­czej – odpowiednio: chiragrą, gonagrą, omagrą, rachidagrą. Współ­czesne leczenie tych chorób (i wielu innych) trwa do końca życia bez możliwości odzyskania zdrowia, czy choćby sprawnego funkcjono­wania.[4]

Z uznaniem podziwiać możemy wiedzę i mądrość dawniejszych medyków; znali głównego sprawcę cierpień – nagromadzenie w or­ganizmie[5] flegmy. Nie mnożyli nazw chorób, nie dzielili objawów chorób kostno-stawowych na reumatyzmy, gośćce, artretyzmy, poda­gry… Eliminując nadmiar flegmy uwalniamy się i od chorób wyżej wymienionych i od wielu innych.

Niezależnie jak nazwiemy nagromadzone w stawach i wokół nich paskudztwo wywołuje ono odczyny zapalne, puchnięcie, zniekształ­cenia, ból, a chłód i wilgoć pogarszają chorobowy stan i nieprzyjem­ne odczucia.

Najłatwiej nadmiar flegmy, związków purynowych, kwasu mo­czo­wego gromadzi się w najodleglejszym od serca palcu stopy, gdzie krążenie jest najsłabsze.

Zastanowienia wymaga podejście współczesnych medyków jak i postawa chorujących, zwłaszcza w świetle faktu, że już w średnio­wieczu znano działanie pokrzyw (także silnie rozgrzewające) i wy­korzystywano je w celach leczniczych. W Herbarium medycyny klasztornej są m. in. przepisy z korzeni pokrzyw, stosowane przy dolegliwościach stawowych:

– rozdrobnione i roztłuczone korzenie pokrzyw rozpuszczone w mocnym winie;

– maść sporządzona z rozdrobnionych i roztłuczonych korzeni po­krzyw gotowanych w oliwie.

Dobrą nowiną dla wszystkich, także chorujących i ich bliskich jest fakt, że możemy skutecznie przeciwdziałać wszystkim choro­bom. Możemy też łagodzić ich przebieg aż do wyleczenia, nawet gdy są mocno zaawansowane. Osiągniemy to przez racjonalne odżywia­nie – bardzo ograniczając ilość mięs i rezygnując z mięsnych wywa­rów i tzw. wędlin (szczególnie przemysłowych)[6].

Jeśli stosujemy wywar to tylko z warzyw, gdyż wywar z mięs – rosół jest źródłem chorobotwórczych puryn.

We wszystkich problemach reumatycznych, stawowych i wielu innych wielce pomocnym i bardzo skutecznym środkiem jest kuli­narne wykorzystanie pokrzyw. Szczególnie polecam kurację leczni­czą potrawką, której przepis dalej zamieszczam.



Jeśli komuś z Twoich bliskich, przyjaciół, znajomych spodobałaby się prezentowana tu wiedza wyślij mu SMS-em lub e-mailem adres tej witryny: www.ambasadorzdrowia.pl



 


[1] Dotyczy tkanek miękkich. Objawia się bólami nasilającymi się pod wpływem zimna i wilgoci, odczynami zapalnymi ścięgien, mięśni, powięzi, kaletek maziowych, okostnej.
[2] Głównym źródłem związków purynowych w diecie są wywary z mięsa – rosoły.
[3] Kwas moczowy jest związkiem purynowym.
[4] Działania medyków skupione są głównie wokół tworzenia i mnożenia nazw chorób i lekarskich specjalności. Postępowanie choroby i powstawanie kolejnych chorób w największej mierze jest skutkiem leczenia (szczególnie działania medykamentów) i przemysłowej żywności.
[5] Szczególnie w miejscach wychłodzonych, gdzie krążenie krwi jest słabsze.
[6] Określenia: „tak zwanych” używam dla podkreślenia, że większości tych produktów nie wędzono, a posmak wędzenia nadano im wyniszczającymi zdrowie syntetycznymi polepszaczami smaku, zapachu, wyglądu, trwałości. Nazywanie tego paskudztwa wędlinami jest fałszowaniem rzeczywistości.

Pokrzywowe ciekawostki [29]

Fragment mojej książki: Zielona Apteka. Chwasty warte naszej miłości.

***

Pokrzywom, jako roślinom leczniczym, odżywczym, kosmetycznym nie dorównują żadne inne rośliny.

***

Zanim rozpowszechniła się bawełna pokrzywy wykorzystywano w produkcji tekstyliów.

***

W XVIII w. wierzono, że nawet piorun nie zaszkodzi piwu, jeśli na wierzch beczki rzucić wiązkę pokrzyw.

***

Jako jeden z nielicznych surowców zielarskich pokrzywy obniżają poziom cukru w krwi, w niewielkim stopniu także ciśnienie krwi.

***

Spożywanie pokrzyw wskazane jest szczególnie przy cukrzycy i awitaminozach.

***

Spożywanie pokrzyw pomaga utrzymywać organizm w zdrowiu.

***

Pokrzywy to bezsprzecznie najprawdziwsza apteka, która sama wychodzi do nas goszcząc w pobliżu naszych siedzib.

***

Pokrzywy są wprost niezastąpione, zwłaszcza wiosną, gdyż doskonale wpływają na ogólną samoregenerację organizmu.

***

Kto często spożywa pokrzywy nie zachoruje na raka.

***

Szczególnie zalecana jest w anemii, alergii, chorobach skóry, schorzeniach reumatycznych i dnie.

***

Dym z korzeni pokrzyw zabija prątki gruźlicy, szkarlatyny, tyfusu…

***

Nalewka z korzeni pokrzyw jest silnym narkotykiem – kilka kropel hamuje rozwój raka.

***

Spośród wszystkich roślin pokrzywy mają najwięcej chlorofilu. Skład chlorofilu zbliżony jest do hemoglobiny, dzięki czemu nasz organizm łatwo przerobi go w hemoglobinę.

***

Wysoka zawartość chlorofilu, żelaza, witaminy C zwiększa produkcję czerwonych krwinek i hemoglobiny, korzystnie wpływając na tworzenie się krwi.

***

Pokrzywy stosowano w kamicy moczowej, skazie moczanowej, reumatyzmie, gośćcu, problemach wątroby, przewodu pokarmowego, biegunkach, nieżytach żołądka i jelit, schorzeniach skórnych, stanach zapalnych, guzkach – także nowotworowych, łupieżu, łojotoku, do wzmacniania włosów i przeciw ich wypadaniu.

***

Dotykanie bolących miejsc świeżą pokrzywą działa leczniczo przy reumatyzmie, bólach kręgosłupa, ischiasie…

***

Należycie zbierane i przygotowane pokrzywy są doskonałym środkiem czyszczącym krew i cały organizm.

***

Płukanie włosów wywarem z korzeni pokrzyw nada im puszystość, połysk, wzmacnia je i regeneruje. Polecane także przy łupieżu.

***

Świeże liście pokrzyw przyrządzone jak szpinak są wartościową jarzyną.

***

Liście pokrzyw warto dodawać do zup i sałatek jarzynowych, przez co wartość odżywcza tych dań znacznie wzrasta.

***

Po więcej zapraszam do książki: Chwasty warte naszej miłości