Tag: Ambasador Zdrowia

Opublikowane w

Kolor samoopanowania i inspiracji [142]

Kolor żółty jest kolorem Słońca i Księżyca, barwą siły i ciepła, wypeł­nia nas światłem i nadzieją, przekazuje lekkość, radość, pogodny spo­kój ducha, wpływa alkalizująco i wzmacniająco, ożywia umysł, wzmac­nia nerwową odporność, stymuluje przekazywanie impulsów nerwo­wych. Wibracje żółtego koloru sprzyjają radości z nawiązywania kon­taktów i przetwarzania doświadczeń w wiedzę, otwierają dla życia.

Kolor żółty składa się z koloru czerwonego i zielonego (po połowie) – łączy w sobie elementy wzmacniające i regenerujące czerwieni i zieleni. Od­działywuje na układ limfatyczny, którego główna rola polega na oczyszczaniu krwi z zawartych w niej zanieczyszczeń. Przyczynia się do oczysz­czania wątroby i jelit (działa eliminacyjnie). Oczyszcza pory ciała (które wydzielają i wchłaniają). Dba o tkankę skóry, kojąc zadraśnięcia i inne uszkodzenia. Działa wzmacniająco i intelektualnie na mózg. Korzystnie wpływa na cukrzycę.

Promienie żółte wpływają alkalicznie, rozbudzają, inspirują, silnie pobudzają zdolność rozumowania, sprzyjają samoopanowaniu. Jest to kolor intelektu – wpływa na proces myślowy. Działając głównie na lewą półkulę mózgu pobudza logiczne myślenie. Wyraża rozumienie pełnego wymiaru życia. Pod jego wpływem stajemy się krytyczni, trzeźwo myślący, dobrze zorganizowani, zwracamy uwagę na szczegóły.

Kolor żółty działa uspokajająco i równoważąco na splot słoneczny – cen­tralę rozrządową systemu nerwowego – kontrolujący procesy trawienne w brzuchu i mózgu, centralny system nerwowy, energie trawienne, napięcie mięśni. Pobudza potrzebę życia w zorganizowanym świecie, wyrażania poczucia indywidualności i potrzebę zmian, rozsądną ocenę, aktywną inteligencję, dyscyplinę, zdolności administracyjne, szczerość, harmonię, elastyczność, zdolność adoptowania się do nowych warunków i zmieniających się sytuacji; zwiększa ekspresję; sprowadza radość życia. Jest bardzo pomocny przy krytycyzmie, ocenianiu i słownej agresji. Odpowiada za racjonalizację umysłu i poprawę warunków komunikowania się w relacjach międzyludzkich o podłożu intelektualnym, uczenia się i nauczania. Zwiększa możliwości umysłowe i praktyczne wykorzystanie zdolności mentalnych, świadomość myśli i logikę wyrażania spostrzeżeń.

Będąc kolorem Merkurego – mitycznego posłańca bogów – odpowiada za koordynację wiedzy z doświadczeniem. Umożliwia sprawne funkcjonowanie w każdym środowisku, w którym przyjdzie nam się znaleźć. Reprezentuje szybkość myśli, aktywność mentalną, sensowną autoekspresję, inteligencję, rozum, zdolność postrzegania tworzących się relacji, rejestrowanie faktów z refleksem i zdolność ich logicznego porządkowania według spójnego systemu kryteriów.

Według medycyny hinduskiej kolor żółty stymuluje i harmonizuje centrum subtelnej energii splotu słonecznego. Uważany za świętą barwę mądrości, na Wschodzie jest kolorem szat Buddy i świątobliwych mnichów. W tym kolorze zawarta jest wielka siła.

W sferze fizycznej żółty kolor pobudza czynności detoksykacyjno-wydalni­cze wątroby, nerek i pęcherza moczowego. W sferze ducha – wzmacnia zdolność do koncentracji i sprzyja jasnemu myśleniu. Dzięki połączeniu tych cech człowiek jest w stanie rozpoznać tłumione problemy i zdecydo­wanie dążyć do ich rozwiązania.

Noszenie żółtych kamieni usuwa blokady psychiczne – często będące przy­czynami depresji, melancholii i bliżej niedefiniowanych smutków.

Żółty kolor ścian, mebli, wystroju mieszkania i pościeli działa pobudzająco na ludzi apatycznych i leniwych.

W Holandii ulubioną ozdobą domów są żółte szybki w górnych oknach i mnóstwo elementów w żółtej barwie. Zapewne to właśnie jest tajemnicą wielkiej aktywności Holendrów, ich dzielności w walce z wodnym żywio­łem, pracowitości na miarę tytanów i niebywałej „żyłki” do interesów.

Kto pozwoli na siebie oddziaływać wibracjami koloru żółtego, staje się mistrzem słowa, a jego moc wpływania na innych ujawnia się w sposób niezwykły. Kolor żółty pomaga skupić uwagę, jest środkiem pomocniczym w koncentracji umysłu dla skutecznego wnikania w zawiłe problemy tak, by ich rozwiązanie przychodziło przedziwnie lekko. Wibracje koloru żółtego ożywiają umysł, dając słowom siłę wyrazu i uczucia, pomagając mówcom bez trudu „porwać” za sobą słuchaczy; podsuwają ustom przekonywujące argumenty i zsyłają dar przewidywania reakcji innych. Dlatego kolor żółty powinien być kolorem: senatorów, posłów, adwokatów, kaznodziejów, literatów, dziennikarzy, menażerów…

Działanie konstruktywne: Energia koloru żółtego wzmacnia dociekliwość, analityczność, logikę, dowcip, spryt, elokwencję, wszechstronność, spostrzegawczość, sprawność przebiegu funkcji myślowych, praktyczne stosowanie inteligencji, racjonalność ujmowania rzeczywistości, jasność i przejrzystość pisemnej i werbalnej ekspresji.

Uzdrawiająca siła koloru żółtego dotyczy głównie lęków. Wizualizowanie koloru żółtego i otaczanie się kolorem żółtym sprzyja regeneracji układu nerwowego, pomaga uwolnić się od lęków i obaw (umiejscowionych w splocie słonecznym po szczególnie ciężkich przeżyciach). Jedność z kolorem żółtym pomaga w rozwiązywaniu problemów, gdyż uaktywniony zostaje intelekt. Umożliwia zrozumienie, że dużo lepiej będzie, gdy sami znajdziemy rozwiązanie niż gdybyśmy szukali pomocy u innych. Jasno zobaczymy, że nadszedł czas na znalezienie równowagi między głową – intelektem, a sercem – uczuciami.

Działanie destruktywnie: Nadmiar koloru żółtego wyradza nerwowość, krytykanctwo, przebiegłość, cynizm, niezdecydowanie, gadulstwo, ograni­czoność umysłową, niespójność rozumowania, nielogiczność, jednostron­ność poglądów, amoralną racjonalizację, powierzchowność osądów. Objawy takie występują gdy stosując ten kolor terapeutycznie przesadzimy, zbyt często bądź długotrwale używając go i naruszymy tym samym własną równowagę energetyczną.

Przeciwwskazania: Stany podniecenia umysłowego, skłonność do ulega­nia histerii i palpitacjom serca, bakterie chorobotwórcze, choroby zakaźne, wszelkiego typu zapalenia z ostrym przebiegiem, alkoholizm.

Żółty kolor symbolizuje materię – przyznano mu najwyższą wartość: złoto. Jeżeli chcemy wykazać wartość czegoś, przyzwyczajeni jesteśmy porównywać to do złota, mówiąc „na wagę złota”. Aby nadać komuś najwyższy honor wręczamy złote medale, złote puchary, złote zegarki, złotą biżuterię, złote prezenty. Złota korona na głowie panującego symbolizuje wyższość Nieba nad królestwami ziemskimi. Widzimy w tym duchową właściwość złota (szczyt przemiany materii) i żółtego promienia, którego też malarze używają na aureole wokół głów świętych i uduchowionych. Jest to pieczęć mądrości. Salomon, jak uczy Biblia, mając wybór pomiędzy dwoma naj­wyższymi dobrami wybrał mądrość. Nie żądał materialnego złota, wybrał wartość przeciwstawną, duchową. W ten sposób zrobił najlepszy użytek z żółtego promienia w obu jego aspektach, w aspekcie wiedzy i mądrym administrowaniu. Wiedza jest dla umysłu tym, czym złoto dla materii. Po­dobnie jak użyteczność złota w ciele świata polega najpierw na jego zdoby­ciu i następnie na jego obiegu (dystrybucji), tak złote promienie grają naj­ważniejszą rolę w ciele ludzkim, w ich działaniu zdobywczym i następnie obiegowym.

Urodzeni pod żółtym promieniem są bardziej aktywni mentalnie niż fizycz­nie, mają nieodparte pragnienie zdobycia wiedzy i mądrości. Ich trudność polega na tym, że zbierają więcej niż potrafią strawić i puścić w obieg, zarówno mentalnie jak i fizycznie.

Kolor żółty jest najlepszym do usuwania zaparć, jednak nagłe ogrzanie jelit dużymi dawkami koloru jest niecelowe. Aby odpowiednio pobudzać jelita niezbędne jest powolne i stopniowe stosowanie koloroterapii.

***

Kolor żółty jest skuteczny w leczeniu trądu. Wystarczają 2 dawki na dobę by po miesiącu pacjent miał więcej krwi niż przed rozpoczęciem kuracji, a w 6 miesięcy organizm został niemal odnowiony – bez obaw o powrót choroby. Indyjski koloroterapeuta Jwala Prasad wyleczył z trądu mężczy­znę, którego wyrzucono ze służby z powodu tej odrażającej choroby – wy­leczenie potwierdziła komisja lekarska w Allahabadzie.

Kolor żółty jest szczególnie dobroczynny dla prowadzących siedzący tryb życia: kierowców, urzędników, projektantów, uczniów (którzy więcej siedzą niż chodzą).

Żywność emitująca kolor żółty: pietruszka, żółty pieprz, kukurydza, ba­na­ny, dynia, ananasy, cytryny, grapefruity, melony, większość jarzyn i owoców o żółtej skórce.

Metale emitujące kolor żółty: złoto, bar, wapń, chrom, nikiel, cynk, miedź, stront, kadm, kobalt, mangan, aluminium, tytan.

Chemikalia emitujące kolor żółty: węgiel, soda, fosfor, wiele alkaloidów oraz gazy.

Szkło żółtego filtra do koloroterapii powinno zawierać związki żelaza przy obecności manganu, uranu lub tlenków czerwonego ołowiu i siarki.

Sprzyjające kamienie żółte i złociste:

  • przezroczyste: beryl, bursztyn (jantar, sukcynit), cyrkon, cytryn, kwarc z wrostkami rutylu, kwarc zadymiony, topaz złoty, turmalin,…
  • nieprzezroczyste: awenturyn, bursztyn (jantar, sukcynit), karneol, piryt, tygrysie oko…

Wibracje koloru żółtego leczą: wyczerpanie nerwowe, choroby asymilacji, dolegliwości żołądkowe, chroniczne niestrawności i wiele niedomagań z tym związanych jak obstrukcje, rozwolnienia, wzdęcia, gazy w żołądku i jelitach, choroby związane z pasożytami jelit, przeciążenia i niedomogi wątroby, stany osłabienia pęcherzyka żółciowego, cukrzycę, zgagę, ślinotok, hemoroidy, egzemy i dolegliwości skórne, trąd, paraliż*.

* Paraliż jest przede wszystkim chorobą mózgu i nerwów panujących nad kończynami.

Powyższy tekst jest fragmentem mojej książki napisanej wiele, wiele lat temu, tak dawno, że nawet nie pamiętam kiedy. Umieściłem ten fragment tutaj na prośbę przyjaciół potrzebujących wyjaśnienia pewnych zdarzeń. Ponieważ nie mam teraz możliwości skupiać się nad zagadnieniem wykorzystałem gotowca napisanego przed laty w formie książki, a wcześniej publikowanego w kilku gazetach. W książce każdemu kolorowi poświęciłem odrębny rozdział. Są tam przede wszystkim kolory tęczy, ale dodatkowo parę innych, najczęściej spotykanych. Podaję nie tylko wpływ i działanie kolorów, ale także wskazówki jak je wykorzystać w różnych sytuacjach i różnych celach. Ponieważ teraz nie mogę więcej czasu poświęcać temu zagadnieniu i książce załączam jej spis treści.

Spis treści

Kolory towarzyszą nam zawsze i wszędzie
Tajemnicze światło
Czego nie widać gołym okiem
Tajemnice barw
Moc barwnej energii
Wymowne przykłady mocy barw
Łatwo sprawdzić
Dawne doświadczenia ludowej medycyny
Współczesne doświadczenia medycyny i nauki
Kolorowy upływ czasu
Niedoceniany wpływ barw
Więcej światła – dłuższe życie
Żarówka czy świetlówka
Zdrowie dzięki kolorom
Czerwień wielki dawca życiodajnej energii
Pomarańczowy kolor radości i mądrości
Żółty kolor samoopanowania i inspiracji
Zieleń kolor pokoju odnowy i łagodności
Błękit kolor prawdy i nieba
Indygo promień Ducha Świętego i świadomości nowej ery
Fiolet kolor uduchowienia, natchnienia, intuicji i inspiracji
Od upodobania do poznania
Na rozmowę kwalifikacyjną
Na imprezę firmową
Podstawy tęczowego diagnozowania
Zdrowo i w zgodzie z naturą
Wypisane na twarzy
Zanim poczujesz objawy choroby Twój nos powie co Ci dolega
Jaka skóra, takie zdrowie
Oczy – okno duszy i wątroby
Strach ma wielkie oczy – długowieczność małe
Pozbądź się worków
Całuj tylko różowe
Tęczowa terapia
Klucz do rozumienia tajemnic wewnętrznych
Tęczowa medytacja
Zadbaj o wzrok
Bibliografia i polecana literatura
Podziękowania

Opublikowane w

Dla kogo i po co? [138]

Pod moim artykułem: Bohaterowie naszych czasów Marta napisała: …Czy jest jakakolwiek szansa dla zaszczypawkowanych? Mam kilka takich osób w bliskiej rodzinie i chciałam zapytać czy istnieje jakaś metoda/antidotum na ich uratowanie od śmierci w męczarniach.
Myślę, że jest też dużo osób po szczypawce, które zbyt późno się zorientowały, że coś tu nie gra. Czy dla nich to już koniec gry?… 

Takie ujęcie tematu świadczy, że pytająca nie zaprzyjaźniła się jeszcze z tworzoną przez nas witryną. Gdyby choć kilka naszych artykułów przeczytała ze zrozumieniem, to by wiedziała, że nie tylko psucie jest możliwe. Odwracanie procesów także jest możliwe. Wszelakich. Chorobowych także. Naprawić można wszystko, co zostało popsute. Człowieka też można naprawić. Naprawienie zdezelowanego człowieka jest łatwiejsze od naprawienia zdezelowanego samochodu. A to dlatego, że jesteśmy tak cudownie zaprojektowani i skonstruowani, że nasz organizm sam dąży do stanu optymalnego, czyli sam się ciągle naprawia i nie potrzebuje, by mu w tym pomagać. Tym bardziej od tych, którzy tylko psuć umieją. Wystarczy zaprzestać wyniszczania.

Jeśli ci, nad którymi Marta ubolewa przez dziesiątki lat swoje organizmy zasrywali przemysłowymi produktami z pszenic i wszelakiego modyfikowanego paskudztwa, a także internetowych „mądrości” i nie zmądrzeli na tyle, by wyniszczającego procederu zaprzestać, to powtarzanie tego, co wiele razy mówiłem i pisałem byłoby stratą czasu. Tym bardziej, że na gnijącym podłożu pielęgnują zarazy, które dobrowolnie dawali sobie wstrzykiwać (często nawet kilkakrotnie). Jednakże jak stajnie Augiasza można było oczyścić z przeogromnych ilości gówna wszelakiego, tak i organizmy zasrywane zjadanym i wstrzykiwanym gnojem też można oczyścić.

Jak z hałdami latami gromadzonych fekaliów rozprawić się dawno temu pokazał Herakles. Uczcie się więc od Niego, zostańcie Heraklesicami, doświadczajcie mocy czystej wody, czystego pożywienia, czystego powietrza, czystych myśli. Jak niegdyś usunięcie ogromu fekaliów było możliwe, tak i teraz jest to możliwe.

Szanowna pijawico zacznij myśleć i weź się do roboty. Zagoń do roboty zaszczypawkowaną rodzinkę, nad losem której ubolewasz. Tuszę, że z tej witryny dowiedziałaś się już kogo nazywam pijawicami. Na wypadek gdyby ktoś z czytających nie wiedział, to przypominam że na stronie głównej jest dla Waszej wygody wyszukiwarka. Gdy wpiszesz w okienko „Szukaj…” dowolne hasło ona znajdzie gdzie o tym napisałem.

Pewnie wielu nie podejmie wyzwania, a może nawet go nie zrozumie. Czy warto więc rozbudzać pragnienie zaprzestania zasrywania organizmu i przywracania zdrowia? Mimo wszystko zagubionym, którzy pragną wznieść się ponad poziom chorób, na które pracowali latami, a często nawet całe życie przypominam, że chorowania mogą zaprzestać. Wyznania jednej, z tych, które tego dokonały po dwudziestu latach chorowania poznasz tutaj: Ty też możesz wyzdrowieć!

Zrezygnować z chorowania można tak, jak rezygnuje się z ciasnej sukienki. Niegdyś byłaś z nią zżyta, jednak wyrzucasz jako już nieprzydatną. Jak można rezygnować ze starych sukienek i zastępować je nowymi (równie pięknymi, a nawet piękniejszymi) tak też można rezygnować z chorób i chorowania i zastępować je zdrowieniem, aż do zupełnego wyzdrowienia. Pomieszane zmysły też można porządkować.

Chorowanie jest procesem. Zdrowienie jest procesem odwrotnym do chorowania. Choroba jest stanem chaosu. Zdrowie jest stanem harmonii. Harmonia jest przeciwieństwem chaosu. Wraz z przemienianiem chaosu w harmonię pojawia się zdrowienie. Mówię o tym i piszę w wielu miejscach, więc tu nie ma potrzeby tego rozwijać. Jest tyle do naprawienia w naszym wspólnym domu, że litowanie się nad zaszczypawkowanymi głupkami byłoby jeszcze większą głupotą.

Brakuje opału, bo okupant nie tylko nas truje, ale także planuje zagłodzić i wyziębić. Wielu zaśmieca swoje organizmy truciznami wdychanymi, spożywanymi i wszczepianymi. Jeszcze więcej zaśmieca przyrodę plastikami i oponami. Opony powstawały z przetworzenia ropy naftowej (oleju) i sadzy (węgla). I olej i węgiel to świetne paliwa. Odzyskamy je z opon w procesie odwrotnym do tego, w którym gumę wytworzono. Z zalegających nie tylko na składowiskach, ale niemal wszędzie opon znów będzie olej i węgiel. Ja angażuję się w oczyszczanie zaśmieconego świata, czyli środowiska zewnętrznego. Zaśmiecone organizmy, czyli środowisko wewnętrzne Marcie bliskich głuptasków pozostawiam jej i im samym. Bierzta się do roboty, bo Marcie nie udało się litości we mnie wzbudzić.

Zbudować machinę do przetwarzania śmieci na surowce, z których powstały to nie lada wyzwanie. Wyeliminować ze swego menu pszenicy oraz wsadzić węża w dupę i puścić wodę znacznie łatwiej. Machina jednak powstanie, świat będzie czyszczony z opon. Powstający węgiel (40 %), olej (40 %) i gaz (16 %) nie tylko sfinansują machinę, ale jeszcze będą zysk generować. Dodatkowo zapłacą także ci, którzy wielkich stert opon chcą się pozbyć. A czy Marta zaszczypawkowanych głuptasków przekona by zrezygnowali z wyrobów zawierających  pszenicę? Czy sfinansuje im rurki do dupy? (Musiałem użyć tego słowa, ponieważ rurka do dupy fachowo nazywa się „kanką”, a to słowo wieloznaczne i trudno go skojarzyć z rurką do dupy). Czy oni zapłacą za perspektywę życia w zdrowiu tak, jak dotychczas płacą za chorowanie? Nic na to nie wskazuje. Wyniszcza ich wiara. Uwierzyli, że chorowanie jest możliwością jedyną i przeciwnej nie tylko nie dopuszczają, ale gdy się pojawia, to ją usilnie zwalczają. Marta wyraziła to pod innym moim artykułem: Zostań śledziojadem!: …Sama śledzi nie wyhoduję a jedzenie kupnych daje więcej szkód niż pożytku – pochodzą one ze skażonej wody słonej. Jak sobie radzić z tym problemem?…

Szkoda że Marta nie rozumie co pisze. W żadnym razie ta pijawica nie zasługuje bym jej czas poświęcał. Wszak nigdy nie podziękowała za moją pracę ani słoiczkiem domowych powideł, ani nawet jednym słowem. Tak więc ja nie jej odpowiadam, lecz na jej przykładzie wyjaśniam wielu podobnie funkcjonującym. W żołądku mamy kwas żołądkowy, czyli wodny roztwór kwasu solnego (HCL). Ma on wiele wspólnego z solą kuchenną i morską, czyli chlorkiem sodu (NaCl). Kwas żołądkowy, dzięki zawartej w nim soli chroni przed zatruciami. To dlatego nie chorują dzieci zjadające coś podniesionego z ziemi, pełnego bakterii i niewiadomo czego. Śledzie od zawsze przechowywano w soli. Sól je chroni. Do kiszenia kapusty, ogórków i innych kiszonek od zawsze używamy soli. Marta boi się śledzi żyjących w wodzie słonej. Nasze prababki i babki umiały śledzie oczyszczać także z soli i do spożywania przyrządzać. Marta jest bardzo nieszczęśliwa bo nie wie jak postępować ze śledziami. Zamiast zdobywać doświadczenie mąci. Tak więc martopodobne mącicielki, zamiast mącić uczcie się przyrządzania śledzi. Ale uczcie się nie z bezdusznej sieci nazywanej niewiedzieć czemu „internetem” (rodzaj męski). Przecież sieć jest rodzaju żeńskiego, a więc ona, a nie on. Uczcie się od mamuś, babć, cioć. I jadajcie śledzie. Często. Jak najczęściej.

Zostawcie w spokoju zaszczypawkowanych, pozwólcie im ponosić konsekwencje swoich wyborów i poczynań. Zacznijcie dbać o siebie, swoje dzieci i wnuki. Chrońcie je i siebie nie tylko przed zarazą wstrzykiwaną, ale także przed zarazą rozprzestrzenianą przez oddech i dotyk zaszczypawkowanych. Cieszcie się, że możecie widzieć to wszystko bez doświadczania na sobie. To jest odsiew na skalę globalną, jakiej nigdy dotąd nie było. Zaplanowali wymordować parę miliardów mieszkańców planety i to robią. Nie potrzebują do tego czołgów i karabinów, bo skuteczniej robią to otumanione ofiary i ich bliscy. Dziękujcie, że przetrwałyście i nie pchajcie się w zbrodnicze łapska. Dajcie przykład wszystkim wokół, że mimo skażania można żyć zdrowo.

A jeśli już bardzo bardzo chcecie skrócić cierpienia poszczypawkowanym to sprawdzonym przez naszych przodków sposobem skracania cierpień było spychanie w przepaść z wysokich skał. Jednakże lepiej było to robić przed zaszczypawkowaniem. Teraz świat musi widzieć jak szczypawkowani cierpią i odchodzą w cierpieniach. Stwórca wszystkim dał wolną wolę. Szczypawkowani dobrowolnie wybrali. Chcecie się bawić w NadBogów i odbierać wolną wolę daną przez Stwórcę? Zacznijcie myśleć!

Czy dla nich to już koniec gry? – pyta Marta. Nie! Rozgrywki można przerwać. Okaleczeni nie muszą nadal w tej grze tkwić, a jeśli tkwią to ich wybór. Przytomny czy nie, to jednak wybór. Każdego wyboru dokonuj przytomnie i rozważnie. Oni też mogą wybierać. Niezależnie co dotąd robili i na ile dali się ogłupić teraz mogą podjąć decyzję ŻYCIA SAMODZIELNEGO, jak najdalej od bandytów i depopulacyjnych rozgrywek. Jeśli na przykładzie  bolesnych doświadczeń nie chcą ostrzegać wszystkich wokół przed trwającym zagrożeniem, to w imię czego my mielibyśmy poświęcać siebie i swój czas by łagodzić ich cierpienia?

Jest wiele środków, które rozumni mogą wykorzystywać jako remedia, antidota, odtrutki… Niektóre podawałem publicznie. Może dobrze, że mącicielki na nie nie trafiają. Aż strach pomyśleć jak wielu niewinnych pozabijałyby w imię „ratowania” pojedynczych zaszczypawkowanych. Gdy bliscy i sąsiedzi zaszczypawkowanych napatrzą się na ich cierpienia i umieranie wielu uchroni to przed wszczepianiem sobie i swoim dzieciom zarazy. Będą mówić: ten po zaszczypawkowaniu umarł, tamten po zaszczypawkowaniu umiera w cierpieniach… Uchronić ludzkość od dalszej depopulacji mogą masy widzące i rozumiejące, że szczypawkowanie jest najgorszą spośród różnych form depopulacji.

A co by było gdyby wyszczypawkowani żyli długo i mieli się dobrze? Ich bliscy i sąsiedzi mawialiby: ten po szczypawce ma się dobrze, tamten  po szczypawce ma się dobrze… Wówczas bandytyzmowi by się nie sprzeciwiali, a sprzeciwiających się tępili. Tego pragniesz? Twoja litość zabija. Cokolwiek robisz z litości owocuje większym złem. Zacznij posługiwać się rozumem!

Gdy bandyci po kryjomu przed rodzicami zniewalają dziecko i je szczypawkują to należy bandytów zabijać, a dziecko ratować. Sposobów na ratowanie jest wiele, ale zaczynać należy od oczyszczania organizmu ze wstrzykiwanej zarazy. Jeśli organizm jest silny, zdrowo odżywiany, nie zaśmiecany zbytnio oczyszczanie jest możliwe. Organizm zapszeniczony, zaantybiotyczony, zagrzybiony z dodatkowo wstrzykiwaną zarazą nie radzi sobie.

Remediów jest wiele, niektóre są znane od lat i sprawdzone w ciężkich czasach zsyłki na Sybir. Jednym z remediów są śliwki. Gdyby mącicielki miały rozumku choć tyle ile zajmuje jąderko w śliwkowej pestce to by robiły śliwkowe przetwory, jadały je i rozdawały bliźnim. Najzdrowsze owoce marnieją na krzakach i gniją pod drzewami, bo ich nie zbierają i nie przetwarzają, aby mieć na ratunek głuptaskom i sobie. Jakże wiele zamiast prozdrowotnych, rosnących w Naturze Darów i własnych przetworów z nich kupuje przemysłowe paskudztwa i utrzymuje żerujących na tej głupocie medyków.

Tyle dobrego, co w organizmie robią śliwki po staropolsku wysmażone bez cukru i jadane trzy razy dziennie po dwie łyżeczki (a lepiej sześć razy po jednej) nie dokona żaden medyk, a nawet wszyscy medycy świata razem.

Nie będę dalej wałkował tematu śliwek, bo śliwki trza jeść, a nie pisać o nich. Gdybyście podsyłały mi słoiczki konfitur mógłbym dla was pisać dzień i noc. Skoroście niekumate sam muszę zabiegać o śliwkowe remedia dla siebie i rodziny. Mącicielki mogą robić remedia dla siebie i zachęcać do tego swoich bliskich, bo nie jest to ani trudne ani pracochłonne. Mogą, ale nie chcą, bo śliwek nie traktują poważnie. To nie tylko ich problem, to problem społeczny.

Pewnie po tym, co tu napisałem niektóre na wszelki wypadek kupią w marketach nafaszerowaną truciznami przemysłówę, aby potem gadać, że śliwki nie pomogły. Pomogą wtedy, gdy będą z drzewa, a nie z marketu. I stosowane na zmianę ze śledziami. Tymi z wody słonej, bo w innej nie występują.

W podsumowaniu podkreślam: zamiast pytać jakie remedium, zastanów się dla kogo i… po co (w jakim celu). Mamy zestawy najlepszych ziół, pomocnych w oczyszczaniu organizmu, budowaniu odporności i wielu współczesnych dolegliwościach, łącznie z boreliozami i upośledzeniami. Także poszczepiennymi! Dlaczego Marta ani po nasze zioła nie sięga ani sama podobnych kompozycji nie tworzy? Przecież skład podawałem. Może nie jest człowiekiem z krwi i kości, lecz programowanym na niszczenie robokopem? Może nie o los szczypawkowanych jej i podobnie do niej reagującym chodzi lecz wykonuje zadanie? Przytomnie lub nie staje się zadaniowcem i realizuje plan destrukcji.

Jak takich zachęcić by zaczęli wychodzić w przyrodę, śpiewać, tańczyć, cieszyć się życiem?

Gdybyś po tym, co tu napisałem wyspekulowała, żeby mnie powidłami uraczyć, to wiedz, że niczego od zaszczypawkowanych nie przyjmuję. Wiem, wiem, że se nie dałaś zarazy wtłoczyć strzykawką, ale twoi bliscy przyjęte zarazy wydalają z każdym wydechem i zostawiają na każdym dotkniętym przedmiocie. Żyjąc w bliskości szczypawkowanych nasiąkasz ich zarazą. Może nie tak silną jak ta ze strzykawki, ale „wzbogaconą” o metabolity szczypawkowanych, a więc nie mniej groźną. Dla nich nie ma ratunku bo mojej witryny nie czytają i remediów nie szukają. Dla ciebie też nie ma, bo ani czystych kasz nie jadasz, ani ziół nie zbierasz, a po moje nie sięgasz i ich mocy nie doświadczasz.

Stylu nie zmienię by się jakimś martopodobnym biedaczkom przypodobać. Poczekam, aż staną się na tyle rozsądne i uczciwe, że ich listy będą wyglądać np. tak:

„Po drugiej kąpieli w ziołach ambasadora wychodzę na 4 piętro bez dawnej zadyszki”.

Po tygodniu kuracji śliwkami dwudziestoletnie problemy żołądkowo-jelitowe ustąpiły, a cera odmłodniała”.

Po kaszy ambasadora uregulował się metabolizm u wszystkich domowników”.

Odkąd dziecku z zespołem poszczypawkowym daję kaszę ambasadora i zioła ambasadora z dnia na dzień normalnieje i staje się coraz bardziej samodzielne”…

Do zobaczenia w świecie rozsądku. A komu mało niech zajrzy tutaj: Spekulanci – hipokryci – debile

Opublikowane w

Tylko świadomość może ratować nas i nasze dzieci [135]

Stało się. Najgorsze z najgorszych. Depopulatorzy wzięli się za polskie dzieci. Włodarze miast i gmin sqrwili się z makdonaldem by wspólnie politykę depopulacji realizować na polskich dzieciach. W depopulacyjny proceder wciągają matki, ogłupiane podstępną propagandą. Mamusie przywożą kilkumiesięczne i kilkuletnie dzieci do makdonaldowych ambulansów, a tam makdonaldowi oprawcy medyczni dokonują zabiegów na dziecięcych brzuszkach.

Podobnie jak miażdżenie kobiecych piersi (w innych ambulansach) depopulacyjne zabiegi nazywają „profilaktyką” i „badaniami przesiewowymi”. Profilaktycznie przesiewają. Z całej populacji polskich dzieci odsiewają te, które im mamusie powierzają do profilaktykowania. Chełpią się, że już wyprofilaktykowali osiemdziesiąt tysięcy dzieci w całej Polsce w 230 miejscowościach.

Makdonaldowa profilaktyka przesiewowa osłabia odporność profilaktykowanych. Lekko chorujące rozchorowują się ciężej, słabsze umierają, silniejsze zmagają się z chorobami postępującymi, medycy cieszą się, że mają kogo „leczyć”, depopulatorzy triumfują.

Zachorowania i chorowanie są odwrotnie proporcjonalne do odporności. Ale budowania odporności ani włodarze ani makdonaldowi medycy nie promują i nie nazywają profilaktyką. Zamiast budowania odporności i dbałości o odporność promują przesiewanie i przesiewanie nazywają „profilaktyką”.

Dla kogo to piszę? Mam świadomość, że niewielu się nad tym zastanowi. Te, które dla poznania płci dziecka w swoim łonie bombardowały je ultrasonograficznie pewnie pierwsze powiozą dzieci do makdonaldowych ambulansów. Potem makdonaldowe „profilaktykowanie” – bezpłatne i bezbolesne – będą chwalić w poczekalniach medycznych przychodni, a za skutki bezpłatnych i bezbolesnych zabiegów będą płacić w sklepach nazywanych aptekami.

Rozsądni rodzice, dbający o odporność swych dzieci, pewnie i bez mojego pisania nie dadzą skusić się na makdonaldową „profilaktykę” przesiewową. Zdrowiem dzieci budują i cieszą się nimi w zaciszu domostwa i na łonie przyrody. Ci z poczekalni medycznych przychodni nie mają okazji ani czasu poznawać tych, którzy świadomie dbają o odporność swych pociech, bo poza przychodniami czas spędzają na poszukiwaniach „lepszych” leków i „lepszych” lekarzy. Trafiają więc na promocje makdonaldowej „profilaktyki” przesiewowej – bezpłatnej i bezbolesnej i dają się skusić na zabiegi wyniszczające, serwowane przez depopularyzatorów.

Opublikowane w

Ziemia… doceńmy ją zanim w niej spoczniemy… [131]

  czerwiec 2022,

Chciałabym podzielić się swoim doświadczeniem odnośnie poprawy koncentracji i jakości snu, odczuwalnych po długotrwałym kontakcie z Naturą i glebą.

Przez kilka lat żyłam praktycznie wyłącznie w otoczeniu komputerów, telefonów komórkowych oraz wynajmowałam mieszkanie w bloku i unikałam słońca (plamy na ciele i duszności). Prawie zupełnie odcięłam się wówczas od Natury. Tyle, co wychodziłam do garażu po samochód, łapałam kilka minut słońca w drodze do pracy (ale i to w okularach przeciwsłonecznych, więc raczej go nie łapałam). Wracałam często późno i siedziałam w zamkniętym pomieszczeniu zwanym blokowiskiem przy sztucznym świetle, a pod poduszką „spał” ze mną telefon komórkowy z ustawionym budzikiem. To była codzienność. Wir pracy, nadgodziny, poczucie osamotnienia. Takie doświadczenia były mi potrzebne, by z czasem zrozumieć do czego tego typu styl życia doprowadzi.

Pojawiły się stany depresyjne, rozdrażnienie, niedomagania oczu, a ja czułam się ciągle zmęczona i mimo, iż ze zmęczenia często zasypiałam przy laptopie to rano budził mnie dodatkowo ból od niewygodnego ułożenia ciała. Z dnia na dzień tak to wyglądało. Byłam młoda i nie zwracałam uwagi na wiele zaniedbań czy przyzwyczajeń.

Wydawało mi się, że cały świat jest przeciwko mnie, że ciągle haruję i haruję, a nic tak naprawdę w życiu nie osiągnęłam prócz kilku burzliwych epizodów.  W tym czasie szukałam wsparcia w internecie – kręgu znajomych, którzy by mnie „rozumieli”. Często po pracy biurowej przesiadywałam w sieci – trafiałam na niewłaściwe osoby. Jaką energią emanowałam takie osoby przyciągałam…Z perspektywy czasu wiem, że każdy kontakt czegoś mnie nauczył. Najbardziej szacunku dla siebie, po prostu dla siebie. Wówczas też zrozumiałam pojęcie „samotna w sieci” mimo tylu „znajomych”. Czas było coś zmienić w swym życiu, a może i z kogoś zrezygnować, a może i ze wszystkiego.

Nadmierny kontakt z technologią i brak kontaktu z naturą doprowadził mnie do wycieńczenia umysłowego i fizycznego. Teraz stwierdzam, że chorowałam i tkwiłam w swoich przewlekłych schorzeniach na własne życzenie… Ale wówczas potrzebowałam zrzucić moją niedolę na innych… Inaczej… Potrzebne mi to było, by wreszcie przebudzić się, mieć dość tego, co mnie wyniszczało, znaleźć odwagę do zmiany  i zastosować w swym życiu. Człowiek z czasem spostrzega jak w wielu przypadkach sam wpędzał się w chorobę. Łatwiej było szukać winnych i oszukiwać siebie, niż robić co trzeba. To wspaniałe lekcje, ale nie każdy chce i jest gotowy je „odrobić”.

Jako dziecko biegałam boso po kałużach, po piachu, trawie. Próbowałam wizualizować po kolejnych zawodach życiowych swoje dzieciństwo gdzie pełno było we mnie energii i dziecięcej ciekawości życia. Jako dojrzała i zmęczona życiem kobieta zatęskniłam za kontaktem z ziemią, naturą, ciszą, którą zagłuszałam czymkolwiek. Zdjęłam buty i pochodziłam po ziemi w pobliskim lasku koło garażu. Ugryzła mnie mrówka i przeziębiłam pęcherz, a każde stąpnięcie czuły stopy od igliwia czy jakichkolwiek nierówności. Jak mnie to drażniło… W dzieciństwie nic mi nie przeszkadzało. Tak bardzo zaniedbałam tą część w sobie, która czerpała radość z tego, co za darmo i ogólnodostępne – pomyślałam.

Zaczęłam dłońmi dotykać ziemi – trwało to od kilku sekund, potem minut. Z czasem dołączyłam stopy próbując oddychać nosem i wydychać ustami. To nie takie proste jak dawniej 🙂  Głowa mnie rozbolała i taki był tego efekt dorosłej kobiety. Nie ustępowałam. Pragnęłam stać się dawną sobą – taką radosną, ciekawą, beztroską. Obiecałam sobie, że chociaż w dzień wolny (niedziela) wyjdę z bloku i kilka minut będę mieć kontakt z ziemią, posłucham śpiewu ptaków i przestanę być ciągle osiągalna dla wszystkich przez telefon. Po kilku tygodniach przeznaczyłam czas na las czy łąkę również w sobotę zamiast pisać z „internetowymi znajomymi”. Zaczęła się przemiana we mnie.

Cieszyłam się na weekendy, bo wsiadałam do samochodu i jechałam poza blokowisko posiedzieć w ciszy na kocu. Z każdej „wyprawy” przywoziłam świeże kwiaty zbierane z łąk, które co tydzień stały w wazonie i cieszyły moje oczy. Było mi tak jakoś przyjemniej w pomieszczeniu.

Z panem Kostkowskim spotkaliśmy się rok temu jesienią. Dzieli nas kilka godzin jazdy autem, więc gdy tylko powitał nas na parkingu pojechaliśmy na „łono natury”. Byłam zmęczona podróżą, nawigacją, korkami na drodze. Magiczne i nieco zapomniane miejsce w otoczeniu lasów, do którego nas pan Edward zabrał sprawiło, że pierwsze czego potrzebowałam to kontaktu z Naturą. Szumiały  kolorowe  zarówno duże jak i małe liście na ziemi (podrzucałam nimi do góry by posłuchać szelestu), dłońmi dotykałam ziemi i głazu, który się tam znajdował. Na przytulenie pozwoliły również rosnące tam brzozy. Moje oczy ukoił piękny zachód słońca i obserwowane gwiaździste niebo z jakże urokliwego lasu pełnego ciszy i beztroski, której potrzebowałam. Jak bardzo cieszy mnie to, że doceniam takie drobiazgi dawane nam każdego dnia przez Naturę. Z uśmiechem na twarzy pamiętam do dziś to miejsce i stolik z drewna, na którym zadedykował Pan dla mnie swoje książki. Ja wówczas dałam się porwać po prostu w radość bycia w Naturze po kilku godzinach jazdy samochodem. Pozbierałam sobie liście do bukietu, które stały w hotelowym pokoju, a potem w domku gdzie mieszkam z mężem. Ich zapach pamiętam do dziś. Bezcenne i tak sentymentalne.

Osobiście w ogrodzie nie stosowałam nigdy ani nie stosuję żadnych chemicznych oprysków. Sąsiadka niestety od lat namiętnie stosuje, co było nie bez znaczenia i na moje maliny. Nie wiem kiedy się kobieta opamięta, bo po jej tego typu zabiegach zapylające maliny bąki leżały na ziemi albo zastygały w bezruchu na kwiecie. Ja wcześniej pijąc liście malin dostałam biegunki. Owa sąsiadka, co najgorsze udaje, że nie pryskała (sama przez okno widziałam w którym dniu i o której godzinie to wykonywała). Oszustwem i kłamstwem nie zbuduje się dobrych relacji ze mną, a tych toksycznych nie potrzebuję. Odkąd postawiony został wysoki płot betonowy ja na naturalnych odżywkach mam dorodne i maliny i piękne zdrowe liście, które są chronione od jej zabójczych zabiegów. Swoje roślinki wzmacniam sporadycznie gnojówką z pokrzywy, skrzypu, glistnika, mięty oraz pnie drzewek podlewam gotowaną cebulą z czosnkiem. Od dwóch lat używam do podlewania wyłącznie deszczówki, co ma zdecydowane odzwierciedlenie co do wzrostu roślin i ich wydajności. Jeśli chodzi o borówki amerykańskie robię gnojówkę z chleba razowego, która świetnie się sprawdza.

Bardzo mnie cieszą własne uprawy, bo są źródłem naturalnych minerałów, witamin i wszystkiego, co potrzeba by spożywać żywe pożywienie. Gleba jest dla mnie bardzo ważna, bo co z niej wyrośnie to ja  przyswoję.

Każda roślina, którą zaproszę do ogródka czy ogrodu przyjmuje się. Zaprosiłam do siebie żywokost, koniczynę czerwoną, jaśmin, poziomki, kocankę piaskową i wszystko się przyjęło. Jest jeszcze jedna od pana Edwarda, która jest wykopana z posiadłości tego pana  i przebyła naprawdę długą drogę w samochodzie w bagażniku. Mimo innego otoczenia, innej ziemi, innego gospodarza ma się doskonale i wzrasta koło jabłonki. Ostatnio znalazłam wśród stokrotek kilkanaście czterolistnych, kilka pięciolistnych i nawet jedną sześciolistną koniczynę.

W trosce o pszczoły i owady zapylające mam porozkładane w różnych miejscach ogrodu pojemniki z wodą, a w nich kilka małych kamyczków czy patyków by owady mogły się swobodnie napić, nie utonąć i odlecieć. Jeśli to możliwe, chociaż w ten sposób przyczyńmy się do pomocy im – szczególnie w okresie suszy. Zimą dokarmiam ptaki ziarnem słonecznika i nasionami by mogły łatwiej przetrwać, a na wiosnę odwdzięczają się pięknym śpiewem. Może ktoś z czytelników pójdzie za moim przykładem do czego zachęcam.

Aktualnie prawie każdego dnia mam kontakt stóp czy dłoni z ziemią, glebą czy piaskiem. Nie urażają mnie ani kamyki ani wszelkie nierówności w glebie. Nawet mrówki przestały mnie gryźć :). Poznaję  ludzi, którzy również chodzą boso, spotykają się przy ognisku z pieczonymi ziemniakami, cieszą się przyrodą, śpiewają, tańczą i potrafią przeżyć bez technologii dzień czy dwa. Otoczenie, właściwi i świadomi  ludzie, z którymi się spotyka człowiek – ma to wpływ na jakość życia psychicznego.

Osobom szczerze zainteresowanym jakością gleby, ziemi sugeruję posłuchać i zastosować się do linku

https://www.youtube.com/watch?v=kt47PVGQNd0

Sadhguru robi świetną sprawę na masową skalę odwiedzając różnorodne państwa i rozmawiając o zagrożeniach wynikających z konsekwencji nieposzanowania gleby.

https://www.youtube.com/watch?v=buGa8tJGDgs

Im częstszy jest mój kontakt z Naturą, tym mniej zapominam o czymkolwiek oraz wypoczywam i się regeneruję, co nie miało miejsca wcześniej. To zdecydowana zasługa kontaktu ciała z ziemią. Pamiętam już bez sprawdzania kalendarza, nie tylko o istotnych spotkaniach, zobowiązaniach, ale i o tych drobnych planach na kilka tygodni do przodu. Poprawiła się niesamowicie jakość snu. Chodzę co prawda spać dużo wcześniej niż kiedyś, ale gdy budzę się to mam siłę, a w ciągu dnia nie dopada mnie zmęczenie jak to bywało gdy odcięłam się od Natury i promieni słonecznych. Drugi rok nie noszę okularów przeciwsłonecznych i widzę pozytywny wpływ oddziaływania Słońca i Przyrody także na oczy.

Każde nowe działanie prawdopodobnie wywoła nową reakcję w ciele czy umyśle i tak u mnie się stało. Przy podlewaniu ogródka i noszeniu wody deszczówkowej w wiaderkach na boso uwypukliło się coś pod podeszwą stopy. Zadzwoniłam do pana Edwarda i uzyskałam wskazówkę co mogło się zadziać dobrego w organizmie. Jak zwykle cenna to była wskazówka z jego strony, a dla mnie skuteczna. Dziękuje za nią i w ramach wdzięczności napisałam ten krótki artykuł.

Zachęcam do spędzania wolnego czasu w okolicach lasów, łąk, wrażliwi na odgłosy natury i otaczające nas kolory. Nie zdajemy sobie nawet sprawy jak znaczący wpływ ma to na nasze samopoczucie oraz zdrowie fizyczne i umysłowe.

Sama się o tym przekonałam.

Pozdrawiam tych, którym Natura daje ukojenie.

Sporo mięty mam do dyspozycji i według sugestii pana Władysława podzielę się nią na terenach dzikich – może któreś ze zwierząt wykorzysta ją w celach zdrowotnych.

Ola, wielkopolskie

Opublikowane w

Mrówki z ogrodu, altanki, tarasu, balkonu, mieszkania… wyprowadzisz łatwo i naturalnie [125]

Mrówki, mszyce, ślimaki w ogrodzie dla wielu bywają utrapieniem. Ale nie dla mnie. Mrówki i mszyce, a rzadziej także ślimaki w ogródkach miewałem, jednakże wyprowadzały się równie szybko jak się pojawiły, szkód mi nie wyrządzając. Nieproszonych gości nie zwalczam; skutecznie i naturalnie z moich ogródków wypraszają ich rośliny, które odstraszają nie tylko te szkodniki.

Roślinnych sprzymierzeńców jest wiele. W moich ogródkach zazwyczaj były to rośliny przyprawowe, lecznicze, ozdobne, ale także powszechnie nazywane „chwastami”. Większość uprawiam celowo, natomiast z dziko pojawiających się pozostawiam niektórych sprzymierzeńców. Nieproszeni goście wynoszą się sami.

Uprawa roślin jest łatwa, gdyż rośliny kiełkują, wzrastają, kwitną, owocują, bo taka ich natura. Łatwo je wykorzystywać do różnych celów (kulinarnych, leczniczych, ozdobnych…), ale trudno o nich pisać, szczególnie do popaprańców chemizujących wszystko i wszystkich wokół wraz z kostką brukową i dziećmi. Kolejność ta nie jest przypadkowa. Kostkę brukową nie ja wymieniam przed dziećmi. To przechemizowani pasjonaci chemicznego „zwalczania” wszystkiego, czego nie chcą widzieć czynią kosztem zdrowia – swojego i Twojego, oraz dzieci i wnuków – swoich i Twoich. A walczą nie tylko z mrówkami, mszycami, ślimakami…

Nie rozumiejąc, że w żadnej walce nie ma zwycięzców, bowiem zawsze obie strony są poszkodowane, „walczą” oni także z chorobami, nie rozumiejąc, że sami je wywołują sprzeniewierzeniami wobec organizmu i środowiska. Walczą i przegrywają. Na manowce sprowadzają ich sługusy obłudnej farmacji: medyki, dietetyki, handlarze… Świadomie czy nie, to bez znaczenia. No, ale ja nie do nich piszę, one mają swoje plugawe wierzenia z podwójną moralnością, a Ty czytelniku zapewne pamiętasz (z moich tekstów i wystąpień), że wiara najpierw sprowadza na manowce, a w końcu zabija.

Chcesz pozbyć się mrówek z ogrodu, tarasu, balkonu, mieszkania? To im podziękuj za odwiedziny i je wyprowadź poza obręb terytorium, na którym nie chcesz ich spotykać. Sposobów jest dużo. Zanim podam niektóre przypomnę, że mrówki różnią się między sobą. Spotykamy mrówki czarne, żółte, czerwone, skrzydlate.

Czarne – hurtnice. Ich obecność poznamy po ziarenkach piasku wyrzucanych na powierzchnię z budowanego gniazda. Liczebność kolonii czarnych mrówek może sięgać nawet 20 000.

Żółte – podziemnice. Od hurtnic czarnych żółte mrówki różnią się w zasadzie tylko kolorem. Gniazda zakładają najczęściej pod brukowanymi drogami i w ścianach budynków. W poszukiwaniu poży­wienia zapuszczają do domostw;

Czerwone – wścieklice. Tych nie lubimy najbardziej, ponieważ gryzą, a miejsca ukąszeń są bolesne. Kolonie tworzą mniejsze, do 2 000 robotnic. Gniazda najczęściej znajdujemy pod kamieniami i korzeniami – te mrówki lubią się chować;

Skrzydlate – bywają utrapieniem w ogrodzie i w domu. Są wszędobylskie i trudniej się ich pozbyć, ze względu na ich mobilność. Latające mrówki to samce hurtnic, a także samice, które będą królowymi.

Mrówki w ogrodzie nie są szkodnikami. Pozytywnym efektem działań mrówek jest spulchnienie i wzbogacenie ziemi w składniki odżywcze takie jak fosfor i potas. Mrówki ponadto pomagają pozbyć się innych szkodników, którymi się żywią. W ogrodzie dzięki mrówkom nie będzie padliny zwierzęcej.

Choć mrówki w ogrodzie nie są szkodnikami, to gdy ich duża kolonia rozgości się w systemie korzeniowym roślin, rośliny mogą marnieć. Duże kolonie mrówek mogą powodować wyłysienia w trawie.

Choć mrówki nie drążą tuneli tak dużych jak krety, to usypane przez nie kupki ziemi mogą niekorzystnie wpływać na rozwój sadzonek. Poza tym mrówki poprzez drążenie w ziemi tuneli przyczyniają się do jej przesuszania.

Mrówki lubią budować gniazda w różnych zakamarkach, szczelinach ścian budynków, altanek, mebli ogrodowych…, a w poszukiwaniu pożywienia wchodzą do domów i żerują na jedzeniu, które znajdą.

Mrówki „opiekują się” mszycami, stwarzając im dogodne warunki bytowania. Nie jest to bezinteresowne – żywią się produkowaną przez nie słodką wydzieliną (spadzią).

Mrówki w czasie suszy żywią się młodymi pędami roślin. Atrakcyjny dla nich jest pokarm zwierzęcy i roślinny, przede wszystkim bogaty w białka i cukry. Niektóre gatunki mrówek żywią się również innymi owadami.

Pozbyć się mrówek z ogrodu, a przynajmniej ograniczyć ich aktywność można różnymi domowymi sposobami (bez wyniszczających nas nowoczesnych trucizn chemicznych). Najskuteczniejsze jest sąsiedztwo odpowiednio dobranych roślin i tę metodę polecam, tym bardziej, że przy okazji można zwiększać plony. Kto nie chce do wyproszenia mrówek zastosować sprzymierzeńców roślinnych może zastosować: ocet, cynamon, boraks, proszek do pieczenia, kawę, sodę… intensywne zapachy zniechęcają mrówki do eksploracji ogrodu.

Ocet – wymieszaj ocet z wodą (ewentualnie także z kilkoma kroplami waleriany) i spryskaj miejsca (ławki, altany…), z których chcesz się pozbyć nie tylko mrówek.

Cynamon – posyp miejsca, które chcesz chronić przed mrówkami, np. w pobliżu sadzonek.

Boraks – wymieszaj boraks, wodę i cukier w proporcjach 1:18:7. Zachowanie proporcji jest istotne ze względu na siłę trutki. Silna, odstraszy mrówki, słaba nie zadziała.

Proszek do pieczenia – posyp miejsca, które chcesz chronić przed mrówkami, np. w pobliżu sadzonek.

Kawa – ludzie lubią zapach kawy, mrówki nie. Kawa jest naturalną barierą zapachową, której mrówki nie będą chciały przekraczać.

Soda – posyp miejsca, w których mrówki szczególnie upodobały sobie bytowanie, oraz ścieżki, którymi się poruszają.

Rośliny

Powyższe sposoby pomogą pozbyć się niechcianych lokatorów dopóki intensywny zapach nie wywietrzeje. Aby nie powracały to załatwią rośliny aromatyczne. Jakie wybrać? Jest ich wiele, podaję najłatwiejsze do zdobycia: mięta, wrotycz, rozmaryn, majeranek, tymianek, lawenda, nagietek, bazylia… Rośliny te ograniczą zadomawianie się mrówek w sposób naturalny i na długo.

Jak pozbyć się mrówek z balkonu? Najpierw go posprzątaj, a rośliny zaatakowane przez mrówki dokładnie opłucz (łącznie z korzeniami) i przesadź do nowej ziemi. Potem zastosuj sposób dowolny z wyżej wspomnianych, choć ja polecam posadzenie roślin, które je odstraszą.

Rośliny odstraszające mrówki są bardzo pomocne, gdy owady te nadmiernie panoszą się po naszym ogrodzie, wędrują po roślinach i podgryzają owoce, szpecą trawnik mrowiskami, wdzierają się na balkony, tarasy i do mieszkań. Zamiast stosować szkodliwe dla środowiska chemiczne środki na mrówki, warto po prostu posadzić odpowiednie rośliny odstraszające mrówki. Oto 8 roślin, które mrówki omijają z daleka!

Mięta (Mentha sp.) Odstraszają mrówki wszystkie gatunki mięty. Szczególnie mięta pieprzowa (Mentha piperita). Główną rolę odgrywa tu mentol. Mięta najlepiej rośnie w półcienistych i wilgotnych miejscach. Może być uprawiana w doniczkach na tarasach i balkonach, co zabezpieczy także te miejsca przed inwazją mrówek. Mięta bardzo szybko rozrasta się dzięki podziemnym kłączom i w krótkim czasie możemy jej mieć nadmiar.

Wrotycz (Tanacetum vulgare) to dziko rosnąca roślina, spotykana na łąkach, w pobliżu dróg i pól. Dawniej uprawiany był w ogrodach jako roślina ozdobna i zielarska. Wydziela intensywny, duszący zapach, podobny do kamfory, odstraszający mrówki. Z ziela wrotyczu możemy przygotowywać również gnojówki, napary i wyciągi, przydatne w ogrodzie do walki z innymi szkodnikami (np. mszycami lub śmietką cebulanką).

Rozmaryn (Rosmarinus officinalis) wydziela kamforowy aromat (podobny do zapachu sosny), który skutecznie odstrasza nie tylko mrówki, także inne owady. Ma szerokie zastosowanie kulinarne. Lubi słoneczne i ciepłe stanowiska oraz lekkie i przepuszczalne gleby. Rozmaryn w naszym klimacie nie zimuje w gruncie, dlatego w ogrodach uprawiany jest jako roślina jednoroczna. Natomiast w pomieszczeniach przeżyje wiele lat, przy okazji zapobiegając wizytom mrówek.

Majeranek (Origanum majorana) to znana roślina przyprawowa i zielarska. Wytwarza piękne kwiaty, które nie tylko są ozdobą ogrodu, także zachęcają pszczoły do odwiedzin. Lubi stanowiska słoneczne o żyznej glebie. W polskich warunkach w ogrodzie jest rośliną jednoroczną. Powinno się go uprawiać w słonecznym, osłoniętym od wiatru miejscu, w glebie lekkiej i żyznej. Można sadzić go w sąsiedztwie warzywa, szczególnie kapustnych, na które ma dobroczynny wpływ.

Z majeranku można również robić wyciąg do polewania szlaków wędrówki mrówek. 10 dag suszonego ziela majeranku zalać 10 l wody i odstawić na 1 dzień. Zużyć od razu po przygotowaniu.

Tymianek (Thymus vulgaris) to znana roślina lecznicza i przyprawowa. Osiąga wysokość 30 cm, ma drobne liście i małe purpurowe lub białe kwiaty. Można wysadzać go wzdłuż chodników, na kwietnikach i warzywnikach lub uprawiać w doniczkach. Świetnie radzi sobie też w donicy na balkonie i parapecie. Lubi słoneczne stanowiska, jest rośliną wieloletnią. Nawet w zimie nie wymaga specjalnych warunków, dlatego idealnie sprawdza się w ziołowym ogródku. Wydziela mniej intensywny zapach niż inne rośliny odstraszające mrówki, ale jest wystarczająco skuteczny.

Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) Aromat lawendy odstrasza nie tylko mrówki, ale też wiele innych owadów. Substancje zapachowe zawarte w olejkach lawendy, takie jak octan linaliliu, linalol, cineol odstrasza mrówki, a kamfora odstrasza również komary i kleszcze. Dlatego lawenda jest polecana przeciw rozmaitym szkodnikom. Moc działania lawendy wzmocni towarzystwo róż, a to dodatkowo odstraszy mszyce.

Nagietek lekarski (Calendula officinalis) to roślina jednoroczna o pomarańczowych kwiatach, które są surowcem zielarskim, wykorzystywanym w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym, ale również w kuchni, zamiast szafranu. Nie ma wymagań uprawowych, wystarczy mu stanowisko słoneczne. Może być uprawiany na rabatach lub w doniczkach, które ustawiane na parapetach i w pobliżu drzwi zniechęcą mrówki do wejścia do domu. Roślina znana jest z przepięknych kwiatów, które są prawdziwą ozdobą ogrodu, a wykorzystywane są w kosmetyce. Warto wiedzieć, że odstraszający mrówki zapach wydzielają liście i łodygi. Nagietki wabią owady miododajne, więc polecam je pszczelarzom.

Bazylia – lubiane śródziemnomorskie zioło. Świetnie sprawdzi się na tarasie i balkonie. Lubi słoneczną okolicę. W ogródku jest rośliną jednoroczną, natomiast w domu może przetrwać kilka lat (odpowiednio pielęgnowana i regularnie przycinana).

Ponieważ mrówki nie lubią silnych zapachów warto sadzić mocno aromatyczne rośliny. Nie dość, że odstraszają mrówki i są wykorzystywane w kuchni, to przy tym pięknie wyglądają.

Wszystkie wymienione wyżej rośliny odstraszające mrówki warto sadzić razem z innymi silnie pachnącymi, co wzmocni pożądany efekt.

Opublikowane w

Kaszoterapia na pamięć, koncentrację i przeróżne problemy [124]

W komentarzu pod artykułem zapowiadającym audycje na żywo Agnieszka napisała: „Audycje na żywo to super pomysł! Chętnie dołączę! Temat? Pan zawsze mówi ciekawie… Choć mnie osobiście zainteresowałby problem, z którym ostatnio się borykam, kłopoty z pamięcią i koncentracją.”

Odpowiedziałem Agnieszce pod komentarzem, ale ponieważ ten problem dotyczy coraz więcej osób to powtarzam moją odpowiedź także tu – dla wszystkich.

Główną przyczyną kłopotów z pamięcią i koncentracją jest długotrwałe zatruwanie organizmu i przytkane naczynka krwionośne, szczególnie te najcieńsze transportujące tlen i pokarm do mózgu. Niewystarczająca ilość tlenu i pokarmu niewystarczająco dotlenia i niewystarczająco odżywia mózg. Z tym problemem można sobie łatwo poradzić samemu, nawet nic nie robiąc, bowiem jesteśmy tak cudownie skonstruowani, że nasz organizm sam się oczyszcza i regeneruje. Nie potrzeba mu w tym pomagać – wystarczy nie przeszkadzać. Gdy zaprzestaniemy go zaśmiecać efekt będzie szybki. Jednakże kto chce wspomóc naturalny proces samooczyszczania, samoregenerowania, samouleczania może to zrobić dowolnie wybranymi sposobami publikowanymi na tej stronie.

Najbardziej niedocenianym z moich sposobów i środków jest moja kasza. Koszt kaszy na tydzień kuracji to mniej niż dwa złote. Trzy tygodnie kuracji za 5 złotych.

Sposobów oczyszczanie organizmu, arterii krwionośnych, naczyń włosowatych jest wiele. Środków także wiele. Przedstawiam je przy różnych okazjach i wiele jest na tej stronie. Kaszoterapię przypominam jako najłatwiejszą i o najszerszym działaniu prozdrowotnym. Komu żal wydać złotówkę na spróbowanie i przekonanie się może moją kaszę dostać w prezencie w zamian za opis swojego doświadczenia z moją kaszą, albo kwiaty domowe i ogrodowe, albo stare radio, instrument muzyczny, inne starocie.

Zamieniający złotówki na poliny (PLN) nie mają u mnie czego szukać w żadnej sprawie.

Opublikowane w

Zaproszenie zwrotne [122]

Dostaję czasem takie lub podobne zaproszenia:

Kochany Władysławie, wyjdź w końcu z ukrycia. Mało, mało jest ciekawych informacji i wiedzy. Z tak wielką wiedzą i doświadczeniem życiowym podziel się więcej, więcej – do cholery – swoją wiedzą i przemyśleniami. Część ludzi nie rozumie pewnych przemyśleń. Proszę wybaczyć im, jeśli coś nie rozumieją, rozumiemy. Zrozumie to następne pokolenie. Przekaż tę wiedzę. Pisz książki. (Jest kilka, ale jak mają je pozyskać – dla zaufanych ?) Daj nam, daj im tę wspaniałą wiedzę.( nie przeczę, wiele wspaniałej – już jest) Ale więcej, więcej.
Proszę, prosimy Drogi Władysławie – nie chowaj w ukryciu to dobro co w sobie Masz.
Życzę wiele sił i zdrowia. Pozdrawiam.
Jerzy

Moja odpowiedź:

Odpowiadam nie tylko Jerzemu, ale wszystkim, zarówno tym, którzy piszą podobnie, jak i pijawicom, które tylko doją nie dając nic w zamian, nie dziękują i nie piszą refleksji, jakby nie rozumieli, że tylko „żywe” strony są promowane w przeglądarkach.

Przyjeżdżajcie i w pobliskim lesie, na polach i łąkach nagrywajcie, fotografujcie, filmujcie wszystko, o czym będziemy rozmawiać i udostępniajcie komu chcecie. A jeśli nagrania przepiszecie to ja je uzupełnię i wydam w formie książek. A jeśli sfinansujecie ich wydane to zabierzecie je wprost z drukarni i rozdacie komu chcecie.

Zapowiedź:

Na połowę marca br. zaplanowałem wydanie kolejnej książki genealogicznej ok. 310 stron formatu A 4.  Dlaczego 310? Tyle miała poprzednia, grubszą trudniej się posługiwać, a cieńsza wyglądałaby zbyt skromnie.

Książka jest w stanie zaawansowanym (ma już 280 stron), ale nie zdążę w marcu, bo odsłaniając się prowokuję złowrogie myśli nieżyczliwych (nie tylko malkontentów, także wyrafinowanych bandytów).

Jest to praca zbiorowa 14 autorów. Zawiera 33 rozdziały, w tym 15 moich i 3 mojej 13-letniej wnuczki (a może kota, który będąc domownikiem jest obserwatorem i narratorem, a nie jest to zwykły kot, jakich wiele, wykazałem i w jednej z książek związki genealogiczne tego kota z cesarzem Napoleonem Bonaparte).

Prace z mającej się wkrótce ukazać książki mają różne formy, pisane są różnymi stylami, nasycone są różnym ładunkiem emocjonalnym. Każda stanowi oddzielny rozdział. Są tam rozdziały stricte genealogiczne i nie związane z genealogią, sprawozdania z poszukiwań archeolo­gicznych i genealogicznych, sylwetki ciekawych postaci, bohaterów, osób bliskich autorom, a także nieznanych, a godnych upamiętnienia, a więc genealogiczne i historyczne: przygody, zmagania, wspomnienia, upamiętnienia – osób i wydarzeń. Oprócz rozdziałów autorstwa mojego i mojej wnuczki, są rozdziały: geologa, regionalistów, historyków, genealogów, pasjonatów, patriotów… o różnym dorobku i doświadczeniu: naukowym, poszukiwawczym, publikatorskim… Są też tablice genealogiczne ukazujące rodowody oraz ciekawe i zaskakujące gene-związki…

Poprzednie dwie książki tego typu

W 2017 roku Świętokrzyskie Towarzystwo Genealogiczne „Świętogen” obchodziło jubileusz 10-lecia. Z okazji jubileuszu została wydana książka „nasze gene-historie”, którą ja składałem, przygotowywałem do druku i załatwiałem formalności związane z wydrukiem i oprawą w zaprzyjaźnionej drukarni, która od wielu lat drukuje moje książki. Książka ta ma 164 strony, składa się z 18 rozdziałów, napisanych przez 14 autorów. Moich rozdziałów jest tam dwa. („Kostkowscy w Powstaniu Styczniowym”, „Kunszt bednarski i bednarze ostrowieccy”). W indeksie osób wymienionych w tej książce jest 675 pozycji.

W 2020 roku składałem kolejną książkę Świętogenu „nasze gene-historie – tom drugi”. Ta jest obszerniejsza, ma 310 stron, składa się z 35 rozdziałów, napisanych przez 20 autorów. Moich rozdziałów jest tam cztery. („Gdy świnia była przepustką do lepszego życia”, „Moje poszukiwania genealogiczne”, „Moje wspomnienia o dziadkach i pradziadkach”, „Jan Kruczkowski – weteran Powstania Styczniowego”). W indeksie osób wymienionych w tej książce jest 1525 pozycji.

Obecna nie jestem już związany ze Świętogenem, więc ta książka jest w pełni moją (i pracą i inicjatywą). Podobnie jak w poprzednich książkach będzie tam indeks osób, ale dodatkowo będzie też indeks miejsc, w których opisywane wydarzenia miały miejsce. Być może dopiszę jeszcze jeden rozdział do tej książki i mam przemyślenia do kolejnych, bowiem przedsięwzięcie zapowiada się na kontynuację coroczną.

Jeśli wśród życzliwych czytelników są osoby mogące dorobić graficzki do artykułów zamieszczanych na tej stronie i/lub podciągnąć jakość fotografii , które mam zamiar umieszczać w książkach to także zapraszam do współpracy. Oferuję moje i moich przyjaciół produkty prozdrowotne i moje publikacje.

____________________________________
Z najlepszymi życzeniami wszelkiej pomyślności
Władysław Edward Kostkowski

Opublikowane w

Zaraza [103]

Wraz z grupą przyjaciół w ubiegłym roku odwiedziliśmy pewien pałac, z pozostałościami parku. Czy w tym stanie nazywać to miejsce zespołem pałacowo-parkowym? Tak czy owak nazwę i miejsce pomijam. Odkąd oprowadzający nas gospodarz  odkupił pałac prowadzi w nim i jego otoczeniu kosztowne prace remontowe. Pod wpływem tego, co ujrzeliśmy i usłyszeliśmy zapałaliśmy chęcią poznania, co i jak zmieni się w pałacu w ciągu najbliższych miesięcy. Planowaliśmy za kilka miesięcy ponownie odwiedzić pałac i jego właściciela, by zobaczyć kunszt budowli w nowej odsłonie.

Do tej pory nie udało się naszej grupie ponownie odwiedzić pałacu ze względu na rządowe ograniczenia i utrudnienia w komunikacji i kontaktach. Jednakże ja właściciela w jego pałacu odwiedzałem wielokrotnie. Byłem tam z żoną, która dla niego gotowała ulubioną potrawę kuchni kraju jego przodków. Bywałem tam naprawiając kręgosłupy zgłaszającym się do mnie cierpiętnikom. Ostatnio byliśmy tam z pewnym regionalistą przy okazji prowadzenia badań, dotyczących znajdujących się nieopodal: pomników, kościołów, cmentarzy…

Mimo wielokrotnych bliskich kontaktów z właścicielem pałacu poznałem go tylko po głosie, bo jego sylwetka i twarz postarzały się znacznie. Przyczyna tych zmian wyjaśniła się, gdy z nieukrywaną dumą oznajmił, że poddał się „zaщepieniu”. Już samo to słowo świadczy o intelektualnym poziomie dobrowolnie poddających się wstrzykiwaniu szeregu związków silnie trujących [1] z dodatkiem rozkawałkowanych płodów ludzkich.

Poszczepienne zatrucia widać najczęściej na twarzy, pod oczami i w pogorszeniu funkcjonowania organizmu. Jestem przerażony pogorszeniem postawy gospodarza tak znacznym, że miałem trudności rozpoznać go.

Odtąd, mimo łagodzenia obostrzeń, już się z nim nie spotkam, ponieważ przyjmujący nazywane щepionkami trucizny wraz z DNA i RNA rozkawałkowanych płodów ludzkich stają się rozsiewaczami zarazy. I żeby była jasność, nie chodzi o jakieś wirusy, rzekome czy rzeczywiste, lecz o białko zaszczepionych, które rozprzestrzenia się na wszystkich wokół.

Ponieważ zaszczepionych przybywa, coraz trudniej jest unikać zarazy, więc niezbędne jest antidotum. Bandyci polecający produkować broń biologiczną i rozsiewać zarazę podlegaliby wyniszczaniu organizmu tak, jak ofiary ich zbrodni. Aby tego uniknąć zabezpieczają się wcześniej przygotowanym antidotum. Jeśli chcemy przetrwać, jako synowie i córki tylko swoich rodziców, a nie twory genetycznie zmodyfikowane zlepkiem DNA i RNA wielu innych, niespokrewnionych osób potrzebujemy antidotum. Tego samego, którym chronią się oprawcy albo lepszego.

Jednym z najskuteczniejszych antidotów jest suramina, zawarta w igłach sosny, świerka, jodły, cedru… Koniecznością jest szybkie wyprodukowanie i rozprzestrzenienie tego środka ochronnego. Póki go nie mamy stosujmy zawierające go Dary Natury. Sybiracy przeżywali niesprzyjające warunki mrozu, głodu, chorób dzięki żuciu igieł niektórych drzew iglastych.

Ludzie kierują się albo wiedzą albo wiarą. To przeciwstawne bieguny naszego funkcjonowania. Zbiór wiadomości (zasłyszanych, internetowych, medialnych, niezależnie na ile prawdziwych) nie jest wiedzą. Niedobory wiedzy możemy uzupełniać. Z pułapki wiary trudno się wyswobodzić.

Osoby czerpiące zyski ze zbrodniczej medycyny i zbrodniczej farmacji usiłują zaszczuć każdego, kto zadaje niewygodne pytania. Zarówno wtedy, gdy odpowiedzi nie znają, jak i wtedy, gdy z powodów merkantylnych usiłują ukryć prawdę. Po tym, co tu napisałem niewygodna prawda jeszcze silniej będzie gryzła ich i przez nich omamionych. Mimo to rzucam wyzwanie do pragnących pozostać niezmodyfikowanymi. Potrzebujemy laborantów i laboratoriów, by badać skuteczność kompozycji różnych remediów. Na pewno wśród genealogów i czytelników powyższego są nieskorumpowani laboranci, dla których ważne jest życie w zdrowiu ich samych i ich dzieci.

Udostępniamy nasze doświadczenie i zapraszamy do badań.

[1] Związki rtęci, np. tiomersal, związki aluminium, np. wodorotlenek glinu, fosforan glinu, cukry, białka, aminokwasy, formaldehyd, białka jaja kurzego, białka drożdży, antybiotyki, żelatyna, neomycyna, lateks… występują w ilościach wielokrotnie przekraczających ilości zagrażające życiu.

Opublikowane w

Mikrocząstki plastiku we wszystkich ludzkich narządach [97]

Plastiki z opakowań i butelek

Tworzywa sztuczne zanieczyszczają środowisko w każdym miejscu na świecie. W pół wieku od postrzegania plastików dla wygody stały się zagrożeniem zdrowia i życia. Maleńkie kawałki plastiku z opakowań na żywność i butelek na wodę są już w każdym ludzkim narządzie, także tych filtrujących: płucach, nerkach, śledzionie, wątrobie…

Niepokoje żywieniowców

W ostatnich latach eksperci w dziedzinie zdrowia wyrażali zaniepokojenie z powodu powszechnego stosowania tworzyw sztucznych w produktach konsumpcyjnych i chemikaliach używanych do ich wytworzenia. Niepodważalną oczywistością jest, że ma to szereg ujemnych skutków dla zdrowia w postaci: cukrzycy, otyłości, zaburzeń seksualnych, bezpłodności… Mikrocząstki plastiku w tkankach działają na organizm rakotwórczo i drażniąco w taki sposób, jak azbest i powszechne od roku „maseczki” – powodują stany zapalne prowadzące do raka.

Przeciętny człowiek spożywa tygodniowo średnio pięć gramów plastiku, tyle zawiera karta kredytowa!

Naukowe potwierdzenie

Mikrocząstki plastiku to mikroskopijne kawałki tworzyw sztucznych. Są tak małe, że przedostają się z układu pokarmowego do krwiobiegu. Krążą wraz z krwią, trafią do wszystkich narządów, także tych filtrujących: płuc, nerek, śledziony, wątroby… Miałem o tym pisać ponad rok temu, gdy byłem na Filipinach, ale nie miałem źródeł, na które mógłbym się powołać. Teraz potwierdzili to naukowcy z Ośrodka Biotechnologicznego ds. inżynierii Zdrowia Środowiska Uniwersytetu Stanu Arizona. Wykryli oni mikrocząstki plastiku w każdym z badanych ludzkich narządów.

Naukowe łajdactwo

Główny naukowiec dr Charles Rolsky przyznał, że są dowody na to, że plastiki przedostają się do naszych ciał.

Jednakże naukowcom, mimo iż wykryli mikrocząstki plastiku w każdym badanym narządzie, wygodnie jest udawać, że nie wiedzą, czy plastiki w organizmie są tylko uciążliwe, czy wyniszczają zdrowie i życie. To dzięki takiej postawie dostają finanse na badania, dyrdymały wokół badań i wynagrodzenia za nie.

Zamiast grzmieć na alarm i interweniować by zarazę wycofać robią sobie „naukowe” zabawy. Opracowali procedurę ekstrakcji mikrocząstek plastiku z tkanek zwłok. Następnie wykorzystali spektrometrię do analizy 47 próbek tkanek dostarczonych przez Ośrodek Badań nad Chorobami Neurodegeneracyjnymi ASU-Banner, który dysponuje bankami mózgów i ciał wykorzystywanych do badań.

Podczas gdy na całym świecie powszechne są cierpienia, choroby, skracanie życia przez plastiki „naukowcy” bawią się w tworzenie kalkulatora internetowego, mającego przeliczać informacje o mikrocząstkach plastiku na jednostki masy i pola powierzchni w celu ustalenia, ile plastiku dostało się do poszczególnych narządów danej osoby. Bawią się w tworzenie „atlasu zanieczyszczenia człowieka”.

Unikaj ile się da

Choć całkowicie nie unikniemy połykania mikrocząstek plastiku, gdyż są nawet w wodzie z kranu, wodzie butelkowanej, powietrzu… znacznie ograniczymy ich wchłanianie używając butelek ze stali nierdzewnej lub szkła, kupując żywność niepakowną w plastik, torby na zakupy stosując z tkanin naturalnych, bieliznę pościelową i osobistą stosując z tkanin naturalnych…

Zadbaj przynajmniej o swoje dziecko; śniadań do szkoły nie pakuj w plastik, wody nie wlewaj do plastiku, plastikowy piórnik zastąp drewnianym, wywal plastikowe okładki na książki i zeszyty…

Dwumiesięcznik NEXUS

Polecam dwumiesięcznik NEXUS. W numerze 1 (135) styczeń-luty 2021 jest artykuł na temat zagrożeń od plastików, naukowych dowodów i naukowych dyrdymałów. Stamtąd pochodzi część powyższego.

Jest tam także na temat oszustw medycznych, zagrożeń, cennych remediów, cennych wskazówek, mocy umysłu… Każdy znajdzie tam wiele cennego i wartościowego materiału.

Opublikowane w

ZIELNIK z 1845 roku [96]

Wkrótce będę miał: „ZIELNIK EKONOMICZNO-TECHNICZNY” Józefa Geralda Wyżyckiego z 1845 roku. Nie wyjaśniam co to za dzieło i autor, bo informacja jest dla szukających, którzy wiedzą czego szukają.

Do rozpowszechnienia będę miał kilka egzemplarzy. Kto potrzebuje niech pisze tu lub na e-mail, albo SMS na telefon, jak wygodniej.

Opublikowane w

Dziecięce krzywdy – fragment książki, którą przygotowuję do druku [92]

Rzadko tu coś wstawiam, nie odpowiadam na większość zaczepek (zazwyczaj głupawych), ponieważ jestem zaangażowany w przygotowanie do druku książki (300 stron formatu A4), Wydrukowana będzie w stu egzemplarzach i poza zaplanowanymi odbiorcami tylko nieliczni będą mogli ją otrzymać. Zaprezentowane tu niewielkie fragmenty nie dają przedsmaku treści, ponieważ to książka o wielu rozdziałach o bardzo zróżnicowanej tematyce, w wielu miejscach bardzo osobistej.

Dziecięce krzywdy

Dzieci z natury od najwcześniejszego dzieciństwa interesują się wszystkim, co je otacza. Rodzice, wychowawcy, nauczyciele tłumią dziecięce zainteresowania tak skutecznie, że większość dziecięcych zainteresowań jest spłycana, wygaszana, zapominana. Jest to niepojęte, jako że czynią to dorośli, a wielu uważa się za inteligentnych. Tych krzywd nie da się naprawić.

W hołdzie dzieciom skrzywdzonym przez rodziców, wychowawców, nauczycieli należałoby pisać książki o tych nieuświadomionych zbrodniach, dokonywanych każdego dnia, niemal w każdym domu i każdej szkole. Wprawdzie są takie dzieła jak „Antek” Bolesława Prusa, „Janko muzykant” Henryka Sienkiewicza, były nawet lekturami w szkole podstawowej, ale tam więcej zapisano między wierszami niż wprost, a w szkołach nie uczą sztuki czytania ze zrozumieniem.

Chyba każdy pamięta, że Antek pasał świnie, ale kto pamięta co matka odpowiadała synkowi, gdy pytał co to jest wiatrak, którego skrzydła zza góry wyłaniały się i za górą chowały?

– At, głupiś! – Taki program nawet najmądrzejszego ogłupi. A co pomyśli dziecko, któremu nauczycielka mówi: siadaj ośle, baranie, tumanie, ty się nigdy niczego nie nauczysz?

– Po co się miałbym się uczyć skoro ta jędza nigdy mi dobrego stopnia nie postawi.

Moje środowisko

Mnie interesowało wszystko, co mnie otaczało, a interesowałem się głęboko i nie dawałem sobie tego spłycać. Wymagało to ciągłej walki, ale hartowało i dawało satysfakcję z sukcesów, często niepotrzebnych, ale rozszerzających granice poznawania dotychczasowych możliwości.

…

Opublikowane w

Zabrać buty i poszczuć psem – sarkoidozę [91]

W komentarzu pod moim artykułem: Nowotwory a krzemowy paradoks Lucyna napisała cięgiem bez interpunkcji, z licznymi błędami, że czyta wszystko co piszę, że miała kupować „krzem aktywny”, że znajomy jej polecił, że „to dla męża na jego odporność na sarkoidozę”, że dużo czytała o tej chorobie, pyta czy poleciłbym kupić „ten krzem” (nie wyjaśniając jakie paskudztwo tak nazywa i zatajając, że pakowane jest w trujący plastik), pyta czy jest coś skuteczniejszego, pomocnego także w sarkoidozie, zaznacza, że wie iż „to jest choroba także układu odpornościowego”.

Odsyłam do radia Maryja

Lucyna poruszyła wiele wątków wykazując ogrom niezrozumienia i arogancji. Nad niezrozumieniem możnaby się zastanowić, jednakże arogancję można tylko piętnować. Tym bardziej, że zalewa nią nawet samego Stwórcę, Matkę Naturę, mnie – dzielącego się z Wami moim doświadczeniem, w końcu organizmy swój i męża.
Ponieważ „zapomniała” się przedstawić, napisać coś o sobie, mężu (którego chce leczyć moimi rękami), wyjaśnić dlaczego zwraca się do mnie, odsyłam do Radia Maryja, gdyż tam uczą manier.
Wszystko, co piszę nie dotyczy personalnie jakiejś jednej Lucyny, lecz wszystkich tak postępujących. Tak więc niniejszy esej nie jest prywatną odpowiedzią jakiejś Lucynie. List Lucyny posłużył mi tylko za inspirację.

„krzem aktywny” kontra Dar Niebios i Matki Natury

Nie wiem co Lucyna nazywa tak dziwacznie „krzem aktywny”. Zapewne zakłada ona w swej arogancji, że ja też pochłaniam reklamy, którymi ona nasiąka. Świadomie czy nieświadomie to bez znaczenia, sugeruje ona, że Boży krzem, dar Niebios i Matki Natury miałby być nieaktywny i niegodny stosowania. Czy dlatego odrzuca ten z Natury, że jest darmo?

Zamiast korzystać z Natury w swej arogancji posunęła się nawet do tego, by kupować wodę w butelkach z trujących tworzyw syntetycznych nazywaną „krzemem aktywnym”. Zapewne jej podświadomość wie, że to trucizna i dlatego świadomość popycha ją by na mnie przerzucić odpowiedzialność za stosowanie polecanego przez sąsiada specyfiku, będącego w rzeczywistości oszustwem, na domiar plugawiącym Matkę Naturę.

Skąd tyle arogancji dla CUDu, jakim jest nasz organizm? CUD = Ciało, Umysł, Duch.
Skąd tyle braku szacunku dla Natury?
Skąd tyle głupkowatego zachwytu reklamowanymi chemikaliami?

Doświadczanie poprzez kieszeń

Najskuteczniej uczymy się przez kieszeń, nie będę więc nikomu odbierał tej możliwości. Im więcej wydacie, im szybciej zbankrutujecie im szybciej rozczarujecie się , tym szybciej zmądrzejecie. Jednakże kupując drogie i dziwaczne paskudztwa w plastikowych opakowaniach doświadczajcie, doświadczajcie, doświadczajcie i piszcie o swoim doświadczeniu.

Arogancja zabija dar myślenia

Dziś kupisz trochę wody w plastikowej butelce, jutro trochę powietrza w plastikowej torbie. Jak długo pociągniesz na plastikach? A co zrobisz gdy braknie kasiory na kolejną porcję, a nie będziesz umiała wrócić do oddychania z Natury i jedzenia z Natury?

Tylko Prawda tajemnicą skuteczności

Dobrze ponad pół wieku temu nastawiłem się na sto procent skuteczności. Skuteczność osiągam dzięki prawdzie. Aby być skutecznym wystarczy być prawomyślnym i prawdomównym. Kto odrzuca zakłamanie także doświadcza skuteczności.
Nikomu traktującemu Naturę i własny organizm tak, jak Lucyna nie udaje się wyzdrowieć. Cierpiętnicy usiłują przerzucić na innych, także na mnie odpowiedzialność za skutki swych poczynań, więc zadręczają mnie głupawą paplaniną (w mowie i piśmie). O krzemie z Natury mówiłem i pisałem w wielu miejscach, także na tej stronie. Poczytajcie ze zrozumieniem, postosujcie konsekwentnie, zdrowiejcie i chwalcie się efektami.

Jeszcze masz wybór

Lucynopodobni! Jak wspieracie moją działalność? Kiedy sięgnęliście po moje książki?  Kosztowaliście mojej krzemionkowej kaszy? Kąpaliście się w krzemionkowym owsie? Regenerujecie system nerwowy wyciągiem z owsa?

Gdy zaczniecie jadać moją krzemionkową kaszę i kąpać się w moim krzemionkowym owsie,  problemy, którymi mnie dręczycie będą łagodnieć i zanikać. To łatwo sprawdzić. Jeszcze macie wybór: jeść moją krzemionkową kaszę i kąpać się w moim krzemionkowym osie i zdrowieć i opisywać własne doświadczenia, albo nadal gorzknieć szukając lepszych lekarzy, lepszych leków, lepszych suplementów… Jeszcze macie wybór! W krematoriach, które na nas szykują papu będzie k-r-e-m-a-t-o-r-y-j-n-e.

Pijawice

Lucynopodobni nie szanują mądrzejszych od siebie, usiłują ich wydoić, wyssać ile im się uda. Ale to nie pijawki, bo pijawki w zamian za wyssaną krew dają substancje o właściwościach przeciwzakrzepowych, rozszerzających i uszczelniających naczynia krwionośne, przeciwhistaminowych, przeciwbólowych, antybiotycznych, regenerujących skórę i komórki nerwowe. To roszczeniowe p-i-j-a-w-i-c-e. Pragną chłapać, chłapać nie dając nic w zamian i wciągnąć w bagienko, które tworzyli latami.

Bez ziemi też można mieć zdrową żywność

Ja nie mając swojej ziemi orkisz uprawiałem na cudzym. Mam zbiory ledwie z półtora hektara, więc nie szukam zbytu, lecz chcę ów zdrowotny cud Natury rozpowszechniać. Oddam w dobre ręce zarówno tym, którzy go wysieją jak i tym którzy będą go jeść dla zdrowotności. Do młyna i kaszarni jeździmy osobówką więc niewielkie ilości przerabiamy. Dzięki temu mąki i kasze mamy zawsze świeże.

Nie wystarczy chcieć

Niczego ode mnie nie dostaniesz tylko dlatego, że żądasz. Dostają tylko zobowiązujący  się dzielić swoim doświadczeniem. Z Waszych doświadczeń ma powstać książka. I to nie taka, jakich wszędzie pełno, ale Wasza, prawdziwa, z Waszych prawdziwych doświadczeń.

Prawda wyzwala

Przestań hołdować chemikaliom i niszczyć za prawdomówność, bo szkodzisz także sobie i Twoim dzieciom! Porównaj swoje samopoczucie po mojej kaszy z samopoczuciem po fanaberiach, którym ulegasz. Wówczas poznasz prawdę, a prawda Cię wyzwoli.

Tylko natura uzdrawia

Moja krzemionkowa kasza organizm wzmacnia i regeneruje. Po niej nawet sarkoidoza i większość problemów ustępuje samoczynnie, czyli tak, jak ustępuje mrok wraz ze wschodem Słońca – czym więcej Słońca tym mniej mroku. Leczyłaś/eś się przeróżnymi specyfikami i wiele lat doświadczasz ich nieskuteczności. Teraz pojedz mojej kaszy i opisz swoje doświadczenie.
Ja wiem, że nie ma równie skutecznego i łatwo dostępnego źródła łatwo przyswajalnej krzemionki i innych cennych związków prozdrowotnych. Ty możesz to sprawdzić i napisać czego doświadczyłaś/eś.

Krzem a krzemionka

Krzem to czysty pierwiastek, a organizm przyswaja związek krzemu SiO2, czyli krzemionkę. Tylko Natura daje zdrowie, odporność, długowieczność, a handlarze karmią złudzeniami. Wiara w cudowne suplementy przeraża i poraża. Skąd tyle naiwności?

Nie niedobór lecz nadmiar!

Spożywanie reklamowanego chemizowanego paskudztwa miałoby oczyścić z gnoju gromadzonego dziesiątki lat? Sarkoidoza i wiele innych współczesnych chorób nie powstały z niedoboru czegoś tam, lecz z nadmiaru, przeciążenia, niewydolności organizmu do samooczyszczania się. Dodawanie do śmietnika choćby brylantów nie oczyści go. Łagodnienie sarkoidozy będzie następowało wraz z pozbywaniem się śmieci, które ją przez lata tworzyły. Zdrowienie bez leków i bez lekarzy odbywa się nie wskutek jadania czegoś, lecz wskutek zaniechania zanieczyszczania własnego organizmu.

Sarkoidoza

Lucyna napisała „to jest choroba także układu odpornościowego”, bo chciała zabłysnąć, że się naczytała. Naczytała się bzdur, bowiem sarkoidoza nie jest „chorobą także układu odpornościowego”. To śmiecie i robactwo są przyczyną zarówno wyniszczania wszystkich narządów i układów (także immunologicznego) jak też sarkoidozy.

Sarkoidoza to jedna z wielu nazw długotrwale zaśmiecanego organizmu. To bardziej zespół objawów niż choroba. Objawów zaśmieconego organizmu. Zaśmiecanego długotrwale i nie tylko tym, co jadał chorujący i czym karmił hodowane w sobie pasożyty, ale także ich metabolitami. Odchody pasożytów zatruwają organizm przeróżnie, bo i pasożyty są przeróżne i w przeróżnych miejscach bytują i przeróżnie bywają karmione. Tych przyczyn nie biorą pragnący leczyć, leczyć, leczyć, do końca życia, a często nawet po śmierci. Czym szybciej to zrozumiesz i zaczniesz oczyszczać swój organizm z tego, co w nim zalega, rozkłada się, gnije i go zatruwa, tym większe masz szanse na powrót do zdrowia. Powrót automatyczny, tak jak automatycznie pojawia się światło wraz z ustępowaniem mroku.

Groźniejsze od robali są ich metabolity

Słowa „robactwo” używam nie ściśle, lecz w rozumieniu wszelkich pasożytów wraz z ich metabolitami. To, że robale cię żrą jest szkodą mniejszą od szkód powodowanych tym, co one wydalają i czym zatruwają twoje komórki, narządy, układy. Przestaniecie – Ty i Twoje pasożyty – zasrywać Twój organizm, to on sam się oczyści. Nie potrzeba mu w tym pomagać, wystarczy przestać przeszkadzać!

Porównaj i napisz

Porównacie samopoczucie po mojej kaszy z samopoczuciem po fanaberiach, którym dotychczas  ulegaliście to doświadczycie różnicy. Potem już sami zadecydujcie czy zostać przy nowym doświadczeniu czy wracać do starego. Jedyne co ja zalecam to zabrać buty i poszczuć psem. Jak taki zabieg wpłynie na organizm łatwo przekonać się. Darmowe wypocenie toksyn, darmowy masaż receptorów…  A nie tylko receptory będą masowane. Przepona, żołądek i jelita także.

Opiszcie swoje powroty do zdrowia po mojej kaszy z orkiszu i wszystkim, co pisałem.

Dość hipokryzji

Od tej pory do wszystkich, którzy mojej kaszy nie znają apeluję, miejcie ambicje powstrzymać się od zadręczania mnie waszymi problemikami dopóty dopóki nie skosztujecie mojej kaszy.

Opublikowane w

Tajemna moc liści chrzanu [90]

Do kiszenia ogórków powszechne jest dodawanie kawałka korzenia chrzanu, ale z równie dobrym skutkiem można wykorzystywać liście chrzanu. Chrzan łatwo znaleźć i rozpoznać. Jego duże, podłużne liście były wykorzystywane zazwyczaj do zabezpieczania żywności przed psuciem.

Zarówno korzeń chrzanu jak i jego liście zawierają: potas, magnez, wapń, witaminy C, A, B, E… Witaminy C najwięcej jest w liściach, ponieważ powstaje w procesie fotosyntezy pod wpływem Słońca.

Skoro tyle naturalnych dóbr mamy w zasięgu ręki to skąd moda, czy wręcz religijna głupota kupowania syntetycznych przemysłowych paskudztw w plastikowych pudełkach, nazywanych „witaminami”, „suplementami”, zatruwania się masą tabletkową, wypełniaczami, barwnikami, przeciwzbrylaczami, zaśmiecania świata syntetycznym plastikiem, nadużywania przedrostka „eko”?

Liście chrzanu zawierają przeciwdziałające rozwojowi bakterii glikozydy siarkocyjanowe. Młode liście chrzanu są smaczne, więc polecam wykorzystywać je gdzie tylko można i gdzie tylko się da.

Do niedawna osełki masła wiejskie gospodynie owijały liśćmi chrzanu. W ten sposób zabezpieczały masło przed rozwojem bakterii i psucie, a więc przedłużały jego świeżość.

Zabezpieczać przed psuciem i przedłużać świeżość liśćmi chrzanu można także sery, wędliny, ryby, warzywa…

Na liściach chrzanu można piec chleb, podobnie jak na liściach kapusty (wspominałem o tym chyba na spotkaniu Wolnych Ludzi w Krakowie). Liście chrzanu są soczyste (mają dużo wody), dzięki temu nawilżają chleb w trakcie pieczenia, a wydostające się z nich olejki dodają chlebowi smaku i wyjątkowości.

Liście chrzanu wykorzystujemy podobnie jak papier do pieczenia, albo liście palmy bananowca. Wszystko co przeznaczone do pieczenia lub grilowania może być ułożone na liściach chrzanu lub zawinięte w liście chrzanu. Np. mięso zmielone i przygotowane jak na kotlety, a jeszcze lepiej z warzywami proponuję zawinąć w liście chrzanu (tak, jak zawija się gołąbki w liście kapusty) i upiec. Zyskamy nie tylko na smaku i wyglądzie potraw, ale przede wszystkim na zdrowiu i przyjemności z tworzenia posiłków smaczniejszych i zdrowszych.

Natychmiast po przeczytaniu tego wpisu pewna gospodyni zrobiła z liści chrzanu masełko chrzanowe. Tak domownikom posmakowało, że odtąd jedzą tylko takie. Dodaję więc ten akapit gratulując pomysłu na ciekawe przetwarzanie liści (nie tylko chrzanowych) i  zachęcam wszystkich do równie zdrowej kreatywności. Prześcigajcie się w pomysłach na ziołowe masełko. Chrzan, koper, czosnek, szczypior czosnku i cebuli, pokrzywa, komosa, natka pietruszki, natka marchewki, liście rzodkiewek, konopi, czosnek niedżwiedzi, listki, pączki i kwiaty drzew i krzewów owocowych, porzeczek, malin, morwy…, kwiatki i listki roślin polnych i ogrodowych, stokrotek, mniszka, nasturcji, nagietków, dyni, cukini, kabaczków, ogórków, ogóreczników… Co jeszcze odtąd będziecie dodawać do masła i twarogu?
A może ktoś z moich czytelników od dawna stosuje ziołowe masła i ziołowe twarogi? Dzielcie się pomysłami. Zapraszam zarówno tych, którzy od dawna stosują ziołowe smarowidełka jak też tych, których udało mi się zachęcić by zaczęli.

Opublikowane w

Zabrać buty i poszczuć psem! – analiza problemów Joanny [89]

Joanna napisała: Dzień dobry! 🙂 Internet – środek przekazu wiedzy i informacji. Czasem trudno odróżnić jedno od drugiego. A gdy człowieka dopadają różne dolegliwości zaczyna się gubić czytając to wszystko…
Panie Władysławie szukam źródła swoich problemów – choć tak naprawdę chyba je znam: stres, nierównowaga, brak wewnętrznej radości, trzy ciąże zakończone cięciami cesarskimi w ciągu 5 lat, karmienie piersią. Wewnętrzna harmonia uległa zachwianiu. Pojawiły się bóle wędrujące w stawach, kościach, mięśniach. Zmęczenie, problemy z pamięcią, koncentracją, bóle głowy, męty w oczach i jakby pogorszenie widzenia w prawym oku, napięciowe bóle karku, ramion, bóle neuralgiczne, problemy z kręgosłupem (przepukliny, dyskopatie), nerwowość, spadek libido. W badaniach wyszły przeciwciała przeciwjądrowe sugerujące chorobę autoimmunologiczną. Jak sobie pomóc? Od czego zacząć?
Od czterech miesięcy nie jem nabiału i glutenowych zbóż. Niestety mam słabość do słodkiego – nie jem cukru, ale na miód i gorzką czekoladę sobie pozwalam. Zaczęłam też suplementację wit. D, K, A, E, magnezu, wit z gr B, cynku. Jem probiotyk, kurkuminę i wyciąg z tarczycy bajkalskiej. Widzę poprawę. Bóle są, ale mniejsze. Jest więcej energii. Ale to ciągle nie jest to.
Czytam o orkiszu, owsie, pokrzywie, kąpielach siarczkowych. Ale od czego zacząć? Co i jak robić. Niestety przy trójce małych dzieci brak mi odpowiedniej ilości czasu, aby ustalić to co w moim przypadku będzie pomocne. Co i jak stosować? Gdyby zechciał udzilić mi Pan jakichś wskazówek byłabym wdzięczna. Z góry dziękuję za pomoc!
Z uśmiechem
Joanna

Moja odpowiedź: Witam serdecznie

Długo zastanawiałem się jak postąpić z takim stekiem bzdur. W końcu odpisuję, żeby podziękować, bowiem głupoty z Twego listu uznałem za inspirację do kolejnej książki. A że książkę napiszę nieprędko (bo jestem w trakcie pisania innych książek) to wkrótce na mojej stronie umieszczę rozdział zapowiadanej książki. Niemniej jednak już teraz na mojej stronie możesz znaleźć wiele dla siebie. To ciekawy syndrom chorej mody – przechodząc na odżywianie, które uważacie za „lepsze” i suplementację doświadczacie chorób, których nie znałyście przy odżywianiu niedbałym. Dlaczego nie wyciągacie z tego wniosków? Czyżbyście były aż tak zatrute, żeby zatracić intuicję i zdolność logicznego myślenia?

Jeśli chcesz mieć większy wpływ na treść tego, co napiszę to napisz coś o sobie, albo zadzwoń.

Joanna napisała: Dziękuję że Pan odpisał 🙂
Panie Władysławie pozwolę sobie zadzwonić do Pana. Proszę powiedzieć czy są jakieś godziny w które najlepiej dzwonić?
Obawiam się, że pisząc, napisałabym dużo a i tak nie byłoby to to „coś”, o którym Pan napisał.
Jednak kilka słów… Czy przejście na dietę jest wpływem mody? Bynajmniej. Daleka jestem od podążania za modą. To szukanie. Sprawdzanie. Doświadczanie na samym sobie. Jeśli chodzi o suplementację – czuję, że nie tędy droga.
Człowiek całe życie uczy się, doświadcza a i tak głupi umiera…
Dobrej nocy
Joanna

Na drugi list nie odpowiem, bo to flirt a nie szukanie pomocy, natomiast przedstawiam analizę pierwszego

Joanna: „Internet – środek przekazu wiedzy i informacji. Czasem trudno odróżnić jedno od drugiego…”

Moja odpowiedź: Nieprawda. W Internecie nie ma wiedzy, a jedynie informacje, w większości nijakie, zwodnicze, zmanipulowane, zafałszowane, podstępnie nakłaniające do kupowania.

Nie wyobrażam sobie byś miała problem z odróżnieniem tego, co czułaś, gdy się oparzyłaś lub skaleczyłaś (doświadczyłaś / posiadłaś wiedzę / dowiedziałaś się praktycznie) od tego jak mama ostrzegała (usłyszałaś / posiadłaś informację zasłyszaną / „dowiedziałaś się” teoretycznie). Czy to na pewno to samo?

Informacje od Wiedzy różną się podobnie jak furmanka od konia, a koń od woźnicy. Na furmance możesz ułożyć drewno pełnowartościowe w postaci starannie dociętych i oszlifowanych desek na meble do pięknego domu, a możesz także byle jak nasypać drewna odpadowego w postaci zrzynów i trocin na opał. To drewno i to drewno, może nawet z tego samego lasu, a nawet z tych samych kloców. Różni się formą, ale koniowi obojętne co ciągnie, cieszy się gdy owsa dostanie. Woźnica zaś czasem wie co wiezie, ale nie musi znać przeznaczenia. Odbiorca natomiast doskonale wie, które na co przeznaczy.

Jeśli pisanie do mnie zaczynasz od kłamstwa to nie licz na porozumienie ze mną! W myśl zasady: „z kim kto przestaje…” albo zrobisz krok ku wiedzy, albo pozostaniesz w świecie ułudy, a ja nie odpiszę. Mój pociąg jedzie, jak chcesz to wskakuj, jak się wahasz zostaniesz na peronie. Twój wybór, ale dobrze by było by wybór był przytomny.

 J: „A gdy człowieka dopadają różne dolegliwości zaczyna się gubić czytając to wszystko…”

M: Po cholerę czytasz „to wszystko”? Czym więcej czytania tym więcej zagubienia! Zamiast czytać bzdury z internety i wypisywać głupoty tworzone przez internetę idź na spacer (z dziećmi), obserwuj zwierzęta, ptaki, rośliny… Zaprzestań przesiadywania przed internetą. Zajrzyj do książki Louise L. Hay. Zaprzyjaźnij się z nimi (książką i autorką), bo to mogą być jedyne prawdziwe przyjaciółki. Porzuć negatywne wzorce myślowe będące psychicznymi przyczynami fizycznych dolegliwości. Zastąp je pozytywnymi wzorcami! Pokochaj siebie.

 J: „…szukam źródła swoich problemów – choć tak naprawdę chyba je znam: stres, nierównowaga, brak wewnętrznej radości…”

M: Po co komukolwiek (tak tobie jak mnie) znać źródło problemów? Nie potrzeba poznawać źródła problemów, by z problemów rezygnować. Nie wiem czym dla Ciebie jest Twoje ciało, ale dla mnie moje ciało jest samochodem, który wiezie mnie przez życie. Wyobraź sobie, że jesteś mechanikiem i masz naprawić rozbity samochód. Po co mechanikowi wiedzieć czy kierowcą naprawianego samochodu była baba czy chłop? Stara czy młoda, zarośnięty czy łysy? Po co Ci wiedzieć czy kierowca uderzył/a w drzewo czy w bramę? Po co Ci wiedzieć czy to brama od podwórza czy od garażu? A jeśli to nie on/ona uderzył/a tylko w niego/nią ktoś inny? Jak te przyczyny wpływają na czynności mechanika? Nijak! Co ma zrobić, zrobi niezależnie od przyczyny.

J: „…trzy ciąże zakończone cięciami cesarskimi w ciągu 5 lat, karmienie piersią…”

M: Moja 4xprababka urodziła i wykarmiła siedemnaścioro dzieci, a Ty się użalasz do obcego chłopa na trzy ciąże? Jakbyś je kochała i dawała im wszystko, czego potrzebowały to sama też byś miała wystarczająco dużo, bo źródło jest niewyczerpywalne. Czym więcej dajesz tym więcej dostajesz. Z oceanu możesz zaczerpnąć łyżeczką, łyżką, szklanką, dzbanem, wiadrem, beczką, cysterną… Masz wybór, ale dobrze by było byś sama wybierała.

J: „Wewnętrzna harmonia uległa zachwianiu…”

M: Nie wiem co nazywasz „wewnętrzną harmonią” ani dlaczego oddzielasz ją od zewnętrznej. Harmonia to równowaga. Wnętrza z zewnętrzem także. Czasu pracy do czasu wypoczynku także.
Przestań zaburzać harmonię. Ile przesiedziałaś przed internetą tyle odpracuj na łonie przyrody w kontakcie z roślinami i Ziemią.

 J: „Pojawiły się bóle wędrujące w stawach, kościach, mięśniach. Zmęczenie, problemy z pamięcią, koncentracją, bóle głowy, męty w oczach i jakby pogorszenie widzenia w prawym oku, napięciowe bóle karku, ramion, bóle neuralgiczne, problemy z kręgosłupem (przepukliny, dyskopatie), nerwowość, spadek libido.

M: Większość z wymienianych dolegliwości to objawy długotrwałego zatruwania organizmu (fizycznego i psychicznego) oraz znaki, że Twój organizm domaga się wody. Specjalnie dla Ciebie napisałem na mojej stronie: „Gdy organizm domaga się wody”. Po nawodnieniu część Twoich problemów zniknie jak znika mrok gdy wschodzi słońce.

 J: „W badaniach wyszły przeciwciała przeciwjądrowe sugerujące chorobę autoimmunologiczną.”

M: A czym są te przeciwciała przeciwjakieśtam i ta choroba jakaśtam? Operujesz modnymi terminami. Czy je rozumiesz? Raczej powtarzasz za tymi, którzy pomóc Ci ani nie potrafią ani nie chcą. Chcą za to byś chorowała głównie po to by mieli kogo leczyć!

 J: „Jak sobie pomóc? Od czego zacząć?”

M: Zrezygnuj z zakłamania. Bądź prawomyślna i prawdomówna. Nie używaj słów niezrozumiałych, a tym bardziej destrukcyjnych. Kochaj siebie. Przytulaj dzieci i wyobrażaj sobie, że ty też jesteś przytulana. Pijaj czystą ciepłą wodę (przez miesiąc co dziesięć minut, a w następnym miesiącu co piętnaście minut).

Pijaj po pięć kropli wyciągu z kiełków owsa i kąp się w zielu owsa (w pierwszym miesiącu co drugi dzień, w drugim dwa razy w tygodniu, od trzeciego raz w tygodniu). Skoro jesteś interneciarą to powinnaś wiedzieć jak zioła przygotować – najpierw macerat co najmniej 4 godziny (można cały dzień lub całą noc), potem wywar. Nie napar!

No i pojawia się dylemat: czy moja pisanina ma sens, bo jeśli nie zastosowałaś żadnej z moich ogólnodostępnych porad to dlaczego pytasz. Czy tylko pro forma?

 J: „Od czterech miesięcy nie jem nabiału i glutenowych zbóż.”

M: Czym się chwalisz? Co skrywasz pod hasłem „nabiał”? Zsiadłe mleko, twaróg, masło, jajka równorzędnie pod tym samym hasłem?

J: „Niestety mam słabość do słodkiego – nie jem cukru, ale na miód i gorzką czekoladę sobie pozwalam.

M: To najmniejsze spośród Twoich sprzeniewierzeń wobec własnego organizmu. Nie rób sobie wyrzutów. Kto stosował moje zioła temu „słabość” przestała być potrzebna i odeszła.

A tak na marginesie: czy wiesz co słodkościami usiłujesz zrekompensować?

J: „Zaczęłam też suplementację wit. D, K, A, E, magnezu, wit. z gr B, cynku. Jem probiotyk, kurkuminę i wyciąg z tarczycy bajkalskiej. Widzę poprawę. Bóle są, ale mniejsze. Jest więcej energii. Ale to ciągle nie jest to.”

M: Dawne choroby w dużej mierze wynikały z niedoborów. Szkorbutowcom, anemikom wystarczyło dać czego im brakowało, a objawy choćby groźnie wyglądające znikały.

Twoje przypadłości w większym stopniu wynikają z nadmiarów niż niedoborów, gdyż Twój organizm wiele lat był zaśmiecany. Dodawanie do śmietników choćby brylantów nie zmienia ponurych, śmierdzących śmietników w kolorowe, pachnące klomby. Tę chorą modę suplementową porównać można do nakrywania brudnego śmietnika czystym obrusem.

Prawie wszystkie wymienione witaminy masz w gruszkach. Artykuł o gruszkach napisałem specjalnie dla Ciebie. Cynk masz w dyni. Teraz jest sezon na dynię. Niektórych z wymienionych dostarcza nam Słońce! Żaden z przemysłowych specyfików nie zastąpi Słońca, wody, ruchu… Kłania się doktor Wojciech Oczko, nadworny lekarz trzech królów Polski: Zygmunta Augusta, Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy. Sama decyduj czy iść za mędrcem i przez wieki sprawdzaną wiedzą czy za zwodniczą nowomodą suplemenciarzy.

Wraz z pozbywaniem się nadmiarów (śmieci, toksyn, odpadów, złogów, śluzu, pasożytów i ich metabolitów…) problemy znikają jak znika mrok wraz ze wschodem słońca.

J: „Czytam o orkiszu, owsie, pokrzywie, kąpielach siarczkowych. Ale od czego zacząć? Co i jak robić. Niestety przy trójce małych dzieci brak mi odpowiedniej ilości czasu, aby ustalić to co w moim przypadku będzie pomocne. Co i jak stosować?”

M: Od czytania nie wyzdrowiejesz. Krowy nie czytają, a trujących roślin do pyska nie biorą. Małpy nie czytają, a na zatrucia stosują węgiel z ogniska. Świnie nie czytały, a wiesz komu rdest zawdzięcza nazwę „świńska trawa”?

Moja mama też miała trójkę dzieci i te dzieci też kiedyś były małe i nie tylko nimi się sama zajmowała, sama też na nie zarabiała. Ty za pińcetplusy możesz kupować poduszki (może z pianki poliuretanowej) i kołdry (może z anilany lub innego syntetyku), a moja mama by mieć dla nas poduszki i pierzyny hodowała gęsi i  skubała ich pierze i  pościel sama szyła z płótna po które sama do Andrychowa jeździła, a kupowała za pieniądze zarobione na praniu cudzych brudów w balii na tarze. Widziałabyś się w tej roli? W Wólczance za wycięcie, uszycie, wywinięcie, wyprofilowanie i wszycie do koszuli kołnierzyka dostawała dwa grosze. Pracując na akord żeby więcej zarobić kupiła sobie większe nożyczki. W państwowej firmie własnym narzędziem pracowała. Do dziś nie widziałem innych tak długich nożyczek. Wyobrażasz sobie osiem godzin pracy nożyczkami jakimikolwiek? A Ona pracowała nożyczkami o długości ponad trzydzieści centymetrów! Jak ich odszukam to je sfotografuję wraz z metrówką obok i tę fotkę opublikuję, bo pewnie nie dowierzasz.

A wyobrażasz sobie w czym moja mama nas kąpała i skąd wodę brała? Do studni ulicznej chodziła i w wiadrach nosiła i po wielkich schodach wnosiła i na kuchni grzała i w balii nas kąpała, a potem z balii wiadrami wynosiła na pole.

W czym Ty swoje dzieci kąpiesz nie zapytam. Czy choć raz uciekałaś Niemcom z łapanek i wywozów na roboty do Niemiec też nie zapytam. Moja mama wiele razy uciekała. Czy bomby z niemieckich samolotów spadły obok Ciebie też nie zapytam. Moja mama całe życie pamiętała ich świst i huk. Czy budowałaś dom po spaleniu też nie zapytam. Moja mama sama wybudowała.

Gdybyś chciała odbić męża koleżance wiedziałabyś i od czego zacząć i co robić i jak. Ani dzieci ani czas nie byłyby przeszkodą.

J: „Gdyby zechciał udzielić mi Pan jakichś wskazówek…”.

M: Żadnych indywidualnych porad ani wskazówek nie dostaniesz. Jesteś wspaniała i wartościowa, ale zagubiona i jak większość interneciarek wyniszczona. Wszystko co polecam ogółowi i Tobie też posłuży. Tym lepiej im szczerzej się za siebie zabierzesz. Najważniejsze moje zalecenie powinnaś znać z internety: zabrać buty i poszczuć psem!

Pomyśl ile korzyści i do tego darmo. Masaż receptorów stóp usprawni całe ciało, bo prawie wszystkie narządy pod stopami mają swój receptor. Wraz z adrenaliną zrównoważysz umysł. Wraz z potem pozbędziesz się trucizn gromadzonych latami. Podskakujący żołądek wymasuje jelita i przeponę, a podskakująca przepona wymusi ekonomiczniejsze oddychanie i lepsze dotlenienie wszystkich narządów.

Gdyby tak jeszcze miał kto natrzeć Ci uszu! Ja sobie sam czasem nacieram, ale znam jogina (starszego ode mnie), który uszy naciera sobie codziennie. Jako interneciara pewno spotkałaś mapę ucha z receptorami. Na płatku – głowa, w miejscu gdzie przebijają na kolczyk – oko, w środeczku – nałogi, na obwodzie – kręgosłup…

Nie potraktowałaś poważnie mojego remedium – leczniczej potrawki z rzodkiewek, cebuli i pokrzyw to potraktuj poważnie tę z jarmużu i buraczków, bo tę zamieściłem specjalnie dla Ciebie. Osoba bez jelita grubego i bez znacznej części cienkiego po jednym razie doświadczyła tak wyraźnej poprawy, że natychmiast zadzwoniła by pochwalić się efektami i podziękować.

J: „…byłabym wdzięczna. Z góry dziękuję za pomoc! Z uśmiechem. Joanna”.

M: Za Twą wdzięczność nie da się kupić dętki do roweru, a właśnie znów mi podziurawili igłą, więc nie pośmiejemy się razem.
Szkoda, że piszesz wyłącznie o swoich chorobach, a nie chcesz napisać o sobie, swoich umiejętnościach, zainteresowaniach, celach, marzeniach…
Czy starczy Ci odwagi, żeby opisać swoje zaangażowanie w pracę nad sobą i sukcesy po tym eseju?

PS. do Joanny:

Jeśli nie masz RTG lub MR kręgosłupa to nie polecam się napromieniowywać, ale jeśli poniewiera się gdzieś (może być stare) to przyślij zdjęcia (jak zwykłe fotki na e-mail).

Gdy w kręgosłupie i stawach są stany zapalne maź stawowa wysycha, a gdy są zwyrodnienia – wyciera się. Niezależnie czy wyschła czy wytarła się powinnaś ją uzupełnić. Ale to wyższy stopień wtajemniczenia przeznaczony dla przyjaciół, a na mojej stronie przyjacielskiego pozdrowienia ani innego Twojego wpisu nie ma.

PS. do wszystkich:

Minęła godzina trzecia czterdzieści sześć. Pisząc zamiast spać ulegam tej samej głupocie i podobnie sprzeniewierzam się wobec własnego organizmu, więc dopadają mnie podobne problemy. Prywatnie niczego ode mnie proszę nie żądać, nie wymagać, nie wymuszać… Natomiast publicznie zapraszam z każdym tematem.

Opublikowane w

Gdy organizm domaga się wody [88]

Te dolegliwości to znak, że organizm domaga się wody

Jakże wielu trudno uwierzyć, że są odwodnieni? Szczególnie, jeśli pijają dużo płynów i uważają, że w tym, co piją jest pod dostatkiem wody. Podkreślam więc, że nie chodzi o pijanie płynów zawierających wodę, napojów, herbat, naparów ziołowych, wody doprawionej do smaku, bowiem to nie to samo, co pijanie wody czystej, jak najczystszej. Picie czegokolwiek innego niż czysta woda nie zwalnia od konieczności wypijania czystej wody!

Skąd brać wodę czystą to wielki problem. Każdy powinien nad tym zastanawiać się i zabezpieczać w czystą wodę we własnym zakresie. W tym miejscu skupiam się tylko na najczęstszych symptomach niedoboru wody w organizmie.

Pijający herbatki ziołowe, stosujący leki, kuracje oczyszczające nie doceniają roli czystej wody, a nawet nie wiedzą, że wówczas zapotrzebowanie na czystą wodę jest większe. Co gorsza to producenci i handlarze medykamentów, suplementów, oraz dietetycy i medycy polecają pić płyny, a płyny choćby najbardziej wodniste nie nawadniają wystarczająco a nawet odwadniają, czyli odbierają wodę organizmowi zamiast mu jej dostarczać. Nawadnia tylko woda.

Wielu poleca wypijać dwa litry, a nawet więcej wody na dobę, jednakże od ilości ważniejsze są: czystość i sposób zażywania. Celowo piszę zażywania, bo wypijanie co parę minut łyka czystej ciepłej wody daje większe korzyści niż wypicie na raz dużej ilości jakiejś wody. Żaden wodnisty płyn nie ma takich właściwości.

Nie przyjmuj tego na wiarę, lecz sprawdzaj – efekty pojawią się szybciej niż byś się spodziewał/a, poczujesz energetyczne turbodoładowanie.

Warunkiem zdrowia jest dostatek wody!

Warunkiem zdrowego oczyszczania jest dostatek wody!

Ból głowy

Przyczyn bólu głowy jest wiele, od długotrwałego stresu, poprzez zbyt niskie lub zbyt wysokie ciśnienie krwi, aż do zwyrodnień kręgosłupa.[1] Jednakże ból głowy najczęściej powodowany jest niedoborem wody, niedostatecznym nawodnieniem, czyli odwodnieniem. Kto nie wypija wystarczającej ilości czystej wody, tego organizm potrzebną mu wodę pobiera z różnych tkanek, także z krwi. To powoduje:

  1. zmniejszenie ilości tlenu dostarczanego do mózgu, w konsekwencji ból głowy;
  2. gęstnienie krwi, a w konsekwencji pogorszenie krążenia, szczególnie w najcieńszych naczynkach krwionośnych zasilających mózg, w konsekwencji ból głowy;
  3. obniżenie krążków międzykręgowych, potocznie nazywanych dyskami,[2] w konsekwencji zaciskanie korzonków nerwowych w zmniejszających się szczelinach międzykręgowych.

Krew nie tylko dostarcza tlen, pokarm, energię, ciepło, ale także odbiera i odprowadza odpady metaboliczne i wszelakie zanieczyszczenia. Gorsze krążenie to nie tylko gorsze zasilanie, to także gorsze oczyszczanie.

Jeśli rozboli cię głowa, zamiast sięgać po farmaceutyczną tabletkę, wypij przynajmniej szklankę czystej ciepłej wody i co kwadrans wypijaj po parę łyków czystej ciepłej wody. W większości przypadków ból głowy ustąpi natychmiast. Na jak długo? Dopóki nawodnienie będzie wystarczające. Napisz w komentarzach o efektach tego sposobu.

Problemy trawienne

Problemy trawienne też często powodowane są niedostatecznym nawodnieniem organizmu. Mdłości, a nawet rozwolnienie też mogą sygnalizować niedobór czystej wody. Łatwo przekonać się o tym, gdy wraz z nawadnianiem organizmu czystą wodą problemy ustępują. Znikają tak, jak wraz ze wschodem słońca znika mrok.

Jeśli dręczą cię problemy trawienne wypijaj co parę minut po parę łyków czystej ciepłej wody i napisz w komentarzach o efektach tego sposobu.

Suchość ust

Wrażenie suchości języka i ust to znak długotrwałego odwodnienia organizmu i domagania się wody. Nie płynów, lecz wody – czystej. Pij czystą ciepłą wodę. Nie herbaty, ziołowe, zielone, czarne! Nie napoje, słodzone czy niesłodzone! Pij czystą wodę. Wszystko inne zamiast nawadniać, dostarcza cukru i przeróżnych chemikaliów. Aby je wypłukać potrzeba dodatkowych ilości czystej wody. Pijaj wodę małymi porcjami, ale często i napisz w komentarzach o swoim doświadczeniu.

Suchość skóry

Sucha skóra, a często także pękająca to efekt długotrwałego niedostatecznego nawadniania, a często nawet odwadniania! Pijaj wodę nie czekając łaknienia. Pijąc wodę małymi porcjami, ale często poczujesz jak skóra nabiera sprężystości i zobaczysz jak nabiera blasku. Napisz w komentarzach o swoim doświadczeniu.

Trądziki, egzemy

Widoczne na skórze wyrzuty, niezależnie od nazwy (trądziki, wypryski, krosty, egzemy) zazwyczaj nie są chorobami skóry, więc lekarze od skóry (dermatolodzy) mogą tylko zaszkodzić, wpychając chorobę do wewnątrz, na płuca. Ich nie interesują przyczyny, których może być wiele, a przy tym kilka jednocześnie, np. długotrwałe wychładzanie organizmu, przemarznięcie, przeziębienie krwi, niewydolność nerek… Nie miejsce tu na omawianie tej niepotrzebnej specjalizacji, pragnę tylko przypomnieć, że jeśli filtry w naszych ciałach: wątroba, nerki, skóra… niedomagają to także znak niedostatku czystej wody.

O filtrach mówiłem i pisałem w różnych miejscach, także na mojej stronie www.ambasadorzdrowia.pl „Filtry nasze niedoceniane i sposoby dbania o nie”. Zapraszam do połączenia mojego doświadczenia z obu artykułów tamtego i tego. Tam pominąłem znaczenie wody, tu pomijam działanie filtrów przypominając jedynie, że woda zbawienną jest także dla nich. Kto zmaga się z problemami „skórnymi” niech zacznie doceniać uzdrawiającą moc czystej wody i napisze w komentarzach o swym doświadczeniu.

Zaburzony układ odpornościowy

Nie trzeba nikomu tłumaczyć, że przeciążenie systemu immunologicznego jest przyczyną wielu przeróżnych problemów, np. przeziębienia, przeciążenia, złego samopoczucia, zmęczenia… Jednakże możemy wspierać system odpornościowy pijąc często czystą ciepłą wodę.

Picie dużej ilości płynów nie załatwia problemu, bowiem pić należy czystą wodę. Tylko czysta woda pomaga szybko dojść do równowagi prozdrowotnej, a więc wyzdrowienia.

Czy to wystarczy, by wzmocnić układ odpornościowy?

Nawet jeśli prowadzisz zdrowy tryb życia, organizm oczyszcza się tylko do pewnego stopnia. Przy obecnej ilości zanieczyszczeń, chemikaliów, spalin, trucizn w pożywieniu, narządy filtrujące radzą sobie słabo, dlatego chorujemy. Aby wzmocnić układ immunologiczny trzeba pozbywać się toksyn i śmieci z organizmu. Do tego nie potrzeba mnóstwa czasu i specjalistycznego sprzętu. Wystarczy pół łyżeczki mojej mieszanki ziół. Można je zalać czystą wodą i kilka razy dziennie wypijać po parę łyków. Można je także zjadać surowe. Na ile toksyny będą usuwane na tyle układ odpornościowy będzie wzmacniany.

Jednakże stosowanie ziół oczyszczających i każdych innych nie zwalnia od częstego wypijania czystej wody.

Napisz w komentarzach o efektach tego sposobu.

Nadwaga, obrzęki, ciężkość nóg…

Jedną z korzyści z odpowiedniego nawodnienia organizmu jest utrzymywanie prawidłowej wagi ciała. Kto nie dostarcza odpowiedniej ilości czystej wody jego organizm zatrzymuje wodę w organizmie, stąd obrzęki, uczucia ciężkości i pełności, wzrost wagi. Bez względu jaką dietę stosujesz pamiętaj o odpowiednim nawadnianiu organizmu. Picie czystej wody sprawi, że stracisz na wadze i zachowasz znakomitą formę.

Jeśli samo wypijanie odpowiedniej ilość czystej wody uznasz za mało skuteczne, co może mieć miejsce przy obżerania się słodyczami i paskudztwami przemysłowymi zastosuj moją mieszankę ziół. Wkrótce uzależniające nawyki zanikną. Napisz w komentarzach o efektach tego sposobu.

Najszybszy i najlepszy sposób nawadniania

Przy każdej okazji polecam kąpiele ziołowe, jako formę najdogodniejszego i najskuteczniejszego dostarczania organizmowi brakujących pierwiastków, szczególnie pierwiastka młodości, długowieczności, odporności jakim jest krzem w formie krzemionki z roślin. Te kąpiele są też najdogodniejszym i najskuteczniejszym sposobem nawadniania. Nie mam zamiaru przekonywać, zachęcać… Sam/a sprawdź i napisz w komentarzach o swoich efektach.

Czy woda z butelki jest lepsza niż z kranu

Najlepiej byłoby mieć wodę ze źródła, strumyka. Jeśli chodzi o wody w butelkach z tworzyw syntetycznych to to, czym butelki napełniono ma wartość trzeciorzędną. Producenci i handlowcy podają zawartość minerałów, a pomijają skażenie toksynami przenikającymi do wody z tworzyw syntetycznych. Kto jest skazany na wodę z butelek niech ją filtruje; będzie czystsza, ale nadal martwa. Węgiel pochłonie trucizny, ale wody nie ożywi.

Woda Słońcem całowana

Przefiltrowaną wodę trzymaj w naczyniu szklanym i wystawiaj na działanie promieni słonecznych, które wodę przeenergetyzują z dodatniego na ujemne i nasycą mocą życiodajną. Nasłonecznioną wodę można nazywać „Słońcem całowaną”. Oczywiście wodę ze źródełka też można nasłoneczniać. Sprawdź i napisz w komentarzach o swoich efektach.

[1] przemieszczone kręgi lub zdeformowane kręgi, albo dziobowate narośla uciskają na korzenie nerwów

[2] wodnistych poduszeczek amortyzujących między kręgami

Opublikowane w

Owoc czy lek? Smaczne i pełne cennych mikroelementów [87]

Wiemy, że spożywanie owoców i warzyw zmniejsza ryzyko występowania szeregu problemów zdrowotnych. Wiemy, że dieta powinna być różnorodna. Mimo iż te dwie zasady wydają się oczywistością ten artykuł poświęcam gruszkom, gdyż mają ogromne wartości prozdrowotne i są smaczną skarbnicą cennych mikroelementów. Starożytni pijali napar z gruszek przy przeziębieniach, gorączce, uporczywym kaszlu, gruszki pieczone jadali w dolegliwościach trawiennych, a smażone na wzmocnienie. Skąd więc ta głupia rymowanka: „od gruszek boli brzuszek” i bzdurne przeświadczenie o niekorzystnych właściwościach gruszek? Skoro zmuszony jestem obalać bzdurne przekonania, to najpierw wyjaśniam, że promuję gruszki z sadów, które właśnie teraz dojrzewają, natomiast unikam tych z wielkich sklepów, gdzie bywają cały rok.

 Witaminy i minerały

Gruszki to prawdziwe bomby witaminowe, którym nie dorównują żadne suplementy diety. Ze względu na bogactwo składu gruszek są one doskonałym elementem zdrowej, zbilansowanej diety i znakomitym źródłem witamin, minerałów, błonnika… Niektóre z zawartych w gruszkach składników to potas, witaminy C, K, PP, grupy B, związki fenolowe, kwas foliowy, błonnik pokarmowy, miedź, mangan, magnez… Gruszki, szczególnie te z czerwoną skórką, zawierają także karotenoidy, flawonole, antocyjany.

 Źródło potasu

Gruszki słyną z dużej ilości potasu – pomocnego w utrzymywaniu właściwego ciśnienia krwi i regulacji gospodarki wodnej. Dzięki dużej zawartości potasu gruszki działają moczopędnie i łagodzą dolegliwości powodowane zatrzymywaniem wody w organizmie. Pomagają także uporać się z zapaleniami dróg moczowych i kamicą nerkową.

Jadać gruszki powinny nie tylko osoby z nadciśnieniem tętniczym, ale wszyscy, ponieważ gruszki zawierają też inne ważne minerały: wapń, fosfor, żelazo…

Prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i mięśniowego

Zawarty w gruszkach potas wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i mięśniowego – także mięśnia sercowego.

Gruszki mogą zapobiec udarowi mózgu

Jadanie gruszek znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Pod to twierdzenie podpięli się naukowcy badający związek koloru miąższu owoców i warzyw z ich wpływem na ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Ogłosili, że przed wystąpieniem udaru mózgu najlepiej chronią owoce i warzywa z białym miąższem. Przekonują, że u osób, których dieta obfituje w tego typu produkty, ryzyko wystąpienia incydentu mózgowo-naczyniowego zmniejsza się o ponad 50 proc. Nie mogą zrozumieć, dlaczego owoce i warzywa z białym miąższem odznaczają się takimi właściwościami. Z litości nie wymieniam ich nazwisk, ale jestem przekonany, że moi czytelnicy są mądrzejsi od taaakich naukowców i wiedzą, iż za zmniejszanie ryzyka wystąpienia udaru mózgu odpowiada wysoka zawartość błonnika w gruszkach, a także jego odmienność od innych błonników.

 Źródło boru

Prozdrowotną wartość gruszek podbijają minerały rzadko spotykane w innych owocach, zwłaszcza bor, który pobudza umysł do wydajniejszej pracy.

Ponieważ bor pomaga zatrzymać wapń w organizmie jest ważny w profilaktyce osteoporozy i niezbędny do prawidłowego przyswajania wapnia, fosforu, magnezu. Niedobór boru prowadzi np. do chorób zwyrodnieniowych stawów, ale też nowotworu prostaty.

Bor niezbędny jest także w okresie menopauzy, ponieważ wzmaga aktywność hormonów, m.in. estrogenu.

Ponadto bor potęguje sprawność mózgu i zdolność koncentracji.

 Źródło jodu

Niewiele jest owoców, które zawierają łatwo przyswajalny jod. Ponieważ zawierają go gruszki, są nieocenione w profilaktyce niedomagania tarczycy. Gruszkowy jod nie tylko reguluje pracę tarczycy, jest także składnikiem produkowanych przez tarczycę hormonów: tyroksyny i trójjodotyroniny.

 Błonnik pokarmowy

Powszechnie wiadomo, że błonnik pokarmowy korzystnie wpływa na trawienie i może przyspieszać metabolizm. Dieta wysokobłonnikowa to mniejsze ryzyko rozwoju cukrzycy i stabilniejszy poziomem cukru w krwi. Błonnik sprzyja zachowaniu prawidłowej masy ciała. Zawartość błonnika w gruszkach zapobiega zaparciom i pomaga usunąć zbędne składniki przemiany materii z organizmu.

 Trawienie, żołądek, jelita

Gruszki są lekkostrawne i zawierają duże ilości rozpuszczalnego błonnika (pektyn). Regularne spożywanie dojrzałych gruszek pobudza trawienie, wspomaga funkcjonowanie jelit, usprawnia ich perystaltykę i proces wypróżniania, zapobiega wzdęciom i zaparciom, usprawnia trawienie, minimalizuje ryzyko wystąpienia chorób jelita grubego…

Dojrzałe gruszki mogą spożywać także zmagający się z problemami żołądkowymi, a nawet niemowlęta (po przetarciu). Zawarte w gruszkach garbniki (najwięcej jest ich w gatunkach mniej soczystych i bardziej cierpkich) działają ściągająco na błony śluzowe przewodu pokarmowego, a to przeciwdziała biegunkom.

 Zaparcia i biegunki

Gruszki są polecane zmagającym się z zaparciami lub biegunką.

W zaparciach stosować gruszki miękkie i dojrzałe, ponieważ pobudzają trawienie (zbyt duża ilość może wywołać biegunkę). W biegunkach stosować gruszki cierpkie i mało soczyste, zawierające dużo przeciwbiegunkowych garbników.

 Dla cukrzyków

Gruszki zawierają 5-10 procent węglowodanów, mają niski indeks glikemiczny (IG = 30) więc mogą je spożywać także cukrzycy. Nie tylko nie stanowią obciążenia dla trzustki, ale dodatkowo niektóre z zawartych w gruszkach flawonoidów poprawiają wrażliwość na insulinę.

Dla pragnących schudnąć

Gruszki mogą spożywać odchudzający się, bowiem owoce te składają się w większości z wody (84 proc.), ale zawierają też sporo pektyn – rozpuszczalnego błonnika pokarmowego, który pod wpływem wody zwiększa objętość i na długo wypełnia żołądek, dając uczucie sytości. Jest to pożądane w trakcie kuracji odchudzających. Gruszki są mało kaloryczne. Średniej wielkości gruszka dostarcza około 60 kcal. (100 g gruszek to 57 kcal.).

Przeciw nowotworom

W gruszkach znaleźć można kwas hydroksycynamonowy, który zapobiega powstawaniu guzów żołądka i płuc. W skórce gruszek znaleźć można kwercynę – bardzo silny przeciwutleniacz.

Zawarty w gruszkach błonnik obniża poziom cholesterolu, a także zmniejsza ryzyko rozwoju nowotworów.

 Obniżą ciśnienie krwi, zapobiegną zakrzepom

Gruszki mogą zapobiec rozwojowi nadciśnienia. Z minerałów gruszki najwięcej zawierają potasu, bo aż 116 mg/100 g. Potas hamuje agregację płytek krwi, czyli ich zlepianie się i tworzenie się skrzepów. Dzięki temu naczynia krwionośne są drożne, więc krew krąży swobodniej i ciśnienie nie wrasta jak to ma miejsce u osób, których naczynia krwionośne są pozarastane i pozaklejane.

Poza tym potas przyspiesza wydalanie przez nerki nadmiaru sodu, który przyczynia się do rozwoju nie tylko nadciśnienia, lecz także innych chorób układu sercowo-naczyniowego.

 Dla ciężarnych, osesków, seniorów

Gruszki zawierają sporo kwasu foliowego (7 ug/100 g), czyli witaminy B 9, niezbędnej dla prawidłowego rozwoju dziecka w okresie płodowym. Witamina B 9 może zapobiec wystąpieniu ciężkich wad rozwojowych u płodu (np. rozszczep kręgosłupa).

Gruszki powinny jadać seniorzy, ponieważ pozytywnie wpływają na serce, a zawarty w nich glutation, przeciwutleniacz, obniża ciśnienie krwi i zmniejsza ryzyko udaru mózgu.

Zawarte w gruszkach antyoksydanty powstrzymują proces zwyrodnienia plamki żółtej, a więc chronią wzrok.

Surowe, gotowane, suszone

Gruszki doskonale smakują surowe, ale można je także suszyć i gotować. Najlepiej spożywać je surowe. Cierpiącym na schorzenia dróg żółciowych zaleca się podgotowanie owoców.

Gruszki nie nadają się do mrożenia. Cieszmy się więc gruszkami całą jesień, gdy jest ich najwięcej.

Dużo walorów mają też gruszki suszone, jako źródło błonnika, żelaza, witaminy C. Pragnącym obniżyć poziom cholesterolu zamiast wyniszczających organizm statyn polecam suszone gruszki. Premią będzie ich działanie przeciw nowotworom.

Kompot z suszonych gruszek polecam w stanach zapalnych układu pokarmowego i zmagającym się z wysoką gorączką.

 Sok gruszkowy

Bardzo wartościowym produktem jest sok gruszkowy, który łagodnie obniża ciśnienie krwi i uszczelnia naczynia włosowate. Sprzyja wydalaniu z organizmu substancji toksycznych i ma właściwości przeciwwirusowe. Zawiera też organiczny glikozyd – arbutynę, pomocną w profilaktyce i leczeniu kamicy moczowej.

Sok gruszkowy zalecany jest walczącym z otyłością, osłabionym, zmagającym się ze schorzeniami reumatycznymi… Można go stosować do płukania gardła w stanach zapalnych.

Sok z gruszek jest pomocny w łagodzeniu dolegliwości związanych z upojeniem alkoholowym – minimalizuje skutki kaca poprzez przyspieszenie metabolizmu alkoholu.

 W kosmetyce

Gruszki są bogate w cenne kwasy, zwłaszcza jabłkowy i cytrynowy, które dobroczynnie wpływają na kondycję skóry i pobudzają naskórek do odnowy. Zawarte w gruszkach witaminy i minerały łagodzą trądzik młodzieńczy i zmiany zapalne skóry.

Wyciąg z gruszek wykorzystywany jest do produkcji szamponów do włosów. Zawarta w nim glukoza sprawia, że włosy są elastyczne, dzięki czemu zapobiega się m.in. rozdwajaniu końcówek.

Wyciąg z gruszek wykorzystywany jest w leczeniu dermatoz, egzem, trądziku. Wykorzystują go producenci kremów i maseczek regeneracyjnych. Gruszkową kurację możemy przeprowadzić sami, nakładając na skórę: starty miąższ gruszki z łyżką miodu, a w przypadku cery tłustej starty miąższ gruszki z kilkoma łyżkami miodu i oliwy. Tak przygotowaną maseczkę nakładamy na twarz na 20 minut. Ja jednak wolę gruszki jadać, co także czytelnikom polecam.

Przeziębienie i nadmiar śluzu

Jesienią łatwo o infekcję, więc wcześniej należało wzmocnić się przed sezonem zachorowań. Kto to zaniedbał i przypomina mu o tym ból gardła lub zapalenie strun głosowych może sięgnąć po sok z gruszek z miodem. Ta kuracja nie tylko łagodzi stany zapalne – także chroniczne – ale też usuwa z dróg oddechowych nadmiar śluzu. To działanie zawdzięczamy zawartym w gruszkach flawonoidom i karotenoidom.

Porady praktyczne

Najbogatsza w cenne składniki jest skórka gruszek, dlatego najlepiej jadać je niedobrane, wystarczy dokładnie umyć.

Lepiej kupować gruszki twardsze niż miękkie, bo w miarę dojrzewania rośnie w nich zawartość cukrów, a maleje zawartość kwasów owocowych i pektyn.

Pestki gruszek, podobnie jak każdych innych owoców zawierają amigdalinę, nazywaną antyrakową witaminą B 17.

Opublikowane w

Potrawa czy lek? Kulinarnie, profilaktycznie, leczniczo… [86]

Burakom poświęciłem książkę: „Buraczana Apteka”, jarmużowi poświęciłem dwa rozdziały książki: „Podróż ku zdrowiu z kapuścianym panaceum”, które z powodzeniem mógłbym wydać jako oddzielną książkę. Tak więc w zasadzie nie byłoby o czym pisać, jednakże burakom i jarmużowi hołd składać winniśmy nieustannie.

Piszę to z nadzieją, że zauważą to także ci, których książki parzą i przekopują internet. Czegóż tam najczęściej szukają? Wielu nie wie czego tam (i nie tylko tam) szuka. Wielu szuka lepszych leków, droższych suplementów, uczciwszych lekarzy. Po co? By nadal podsycać swoje i nieswoje dolegliwości i choroby (zazwyczaj wywoływane leczeniem i lekami), by dalej mieć co leczyć, leczyć, leczyć i czekać, czekać, czekać ze złudną nadzieją, że kiedyś, gdzieś spotkają „lepszego” lekarza i trafią na „lepsze” medykamenty, podstępnie i bezprawnie nazywane „lekami”. Jakże często znów okazuje się, że najciemniej bywa pod latarnią, a królewicz na białym koniu przybywa tylko w bajkach.

W tym miejscu planowałem wszystkim, zarówno chorującym jak i leczącym, zarówno pragnącym wyzdrowieć jak i kpiarzom przypomnieć fragmenty moich dawnych publikacji. Nie po to, by uzasadniać hołd składany warzywom, lecz po to, by zachęcić do częstego ich jadania i przekonywania się na sobie samym o ich sile prozdrowotnej i mocy leczniczej. W trakcie pisania zrezygnowałem z cytowania własnych publikacji, gdyż piszę nie dla wszystkich, lecz tylko dla ambitnych i inteligentnych, a swoje książki mam zawsze z sobą, więc zainteresowani mogą ją nabyć.

Jako, że w tym kraju leczyć wolno tylko lekarzom, a lekarze wymuszają byśmy kłaniali się im nawet gdy trują i zabijają, każdy nielekarz za wyleczenie może być zakatowany. Burakom i jarmużowi też to grozi – mogą być unicestwione za skuteczne wyleczanie z przeróżnych dolegliwości i chorób, szczególnie tych, powszechnie uznawanych za nieuleczalne i tych nakazywanych prawem. Skosztuj więc jarmużu z buraczkami, a następnie często, jak najczęściej jadaj te warzywa. Jadaj je w różnej formie, różnych kombinacjach, różnych potrawach i… zdrowiej, zdrowiej, żyj w coraz lepszym zdrowiu i przyłącz się do składanego im hołdu. Pochylaj się w hołdzie przed tymi i innymi warzywami, jako lekami naturalnymi i najcenniejszymi z najcenniejszych, zanim zostaną zakazane.

Jarmuż z buraczkami

Prozdrowotne danie na ciepło, które można wykorzystywać i leczniczo i kulinarnie, np. do obiadu zamiast surówki.

Składniki
– 8 liści jarmużu,
– 4 nieduże buraczki, najlepiej z botwinką,
– pęczek cebulowego szczypioru,
– 2 łyżki oliwy,
– sok z pół cytryny,
– 2 (lub więcej) ząbki czosnku,
– sól, pieprz, przyprawy według upodobania.

Sposób przygotowania
Pokrojone w kostkę buraki poddusić pod przykryciem na dobrej oliwie (około 15 minut), dodać rozdrobniony jarmuż, posiekany szczypior cebuli, sok z cytryny, zmiażdżony czosnek, przyprawy i dusić do miękkości buraków.

Podawać na ciepło do dania głównego.

Po trzecim zastosowaniu napiszcie o zauważonych osiągnięciach prozdrowotnych.

Inną potrawą o równie silnych właściwościach prozdrowotnych i leczniczych opisałem w książce i na tej stronie jako Moje remedium – lecznicza potrawka (z rzodkiewki, pokrzyw, cebuli).

Opublikowane w

Warsztaty zielarskie [85]

Warsztaty zielarskie – pożegnanie lata – Kazimierz Dolny

Sobota 12 września 2020, Spotkanie o 12.00 na kazimierskim Rynku
pod studnią – następnie wyruszamy busami elektrycznymi na Albrechtówkę… Warsztaty będą zakończone ogniskiem w Męćmierzu…

Prowadzący: Leszek Skocz i Tadeusz Strzępek.

Wykładają: Leszek Skocz, Piotr Rogowski.

Składka 140 zł od osoby – dzieci do lat piętnastu gratis.

Proszę ubrać się odpowiednio – wygodne obuwie, skarpetki i jasne ubranie (dobrze chronią przed kleszczami długie rękawy, spodnie, skarpety, buty zakrywające stopę).

Proszę przygotować koszyki na zioła, dobre nożyczki i notatnik do notowania…

Jeśli pogoda nie dopisze przekładamy zajęcia na kolejną sobotę (19 września).

Zgłoszenia: patart@poczta.fm, lub 608705297

Opublikowane w

Chcą mordować słonie, lwy, szympansy, ciebie, twoje dzieci i wnuki [84]

Francuski gigant paliwowy Total zabiera się do budowy największego na świecie rurociągu do przesyłu ogrzanej ropy naftowej – w samym sercu Afryki!

Olbrzymia rura ma przeciąć jedne z najcenniejszych na Ziemi rezerwatów słoni, lwów i szympansów, powodując wysiedlenie dziesiątków tysięcy rodzin i pchając całą planetę ku całkowitej klimatycznej katastrofie.

Lokalne społeczności robią co mogą, by nie dopuścić do tej inwestycji, ale to walka z jednym z najpotężniejszych koncernów świata więc potrzebują pomocy. I właśnie my możemy im pomóc!

Szczególnie oburzające jest, że planując ten skandaliczny rurociąg, prezes francuskiego koncernu buduje wizerunek firmy dbającej o klimat i środowisko. Wytknijmy mu tę hipokryzję w naszej wielkiej petycji. Kiedy zbierzemy wystarczająco dużo podpisów, dostarczymy ją i nagłośnimy ten skandal we francuskich mediach. Zgotujemy koncernowi Total wizerunkowy koszmar. Podpisz petycję i poprzyj lokalne społeczności, które walczą z tym projektem – póki nie jest za późno!

Podpisz petycję teraz!

Ten rurociąg ma być tak olbrzymi, że przeciąłby ponad 200 rzek i 12 chronionych lasów, gdzie ogromna ilość wspaniałych gatunków zwierząt walczy o przetrwanie. Nawet jeden wyciek mógłby spowodować straszną katastrofę.

Powstrzymanie tego projektu nie będzie łatwe, ale Avaaz ma plan. Pokażemy światu, że za cały ten pomysł odpowiada koncern Total, opublikujemy we francuskich mediach ogłoszenia i artykuły tuż przed rozpoczęciem procesu sądowego w tej sprawie i nawiążemy współpracę z oddolnymi i globalnymi organizacjami. Będziemy także przekonywać polityków i przedstawicieli biznesu, by również zaprotestowali przeciwko tej inwestycji.

Udziałowcy rurociągu twierdzą, że jego budowa stworzy nowe miejsca pracy. Jednak zdaniem ekspertów trwałych miejsc pracy może powstać jedynie 300 – a ich cena będzie ogromna: gigantyczne szkody dla środowiska i wysiedlenie tysięcy rolników w Ugandzie i Tanzanii. Co więcej, inwestycja wciągnie cały ten region Afryki w pułapkę brudnej energii dokładnie w chwili, gdy świat dąży do przechodzenia na czyste źródła energii.

Tu chodzi o coś więcej niż powstrzymanie lekkomyślnej inwestycji czy nawet o ochronę afrykańskiej przyrody. Po prostu nie możemy pozwolić sobie na to, by wciąż wydobywać i spalać tak wielkie ilości ropy. Dlatego ta sprawa dotyczy wszystkich ludzi. To walka o ochronę życia na Ziemi, o obronę najsłabszych społeczności przez zakusami potężnych koncernów, a także o to, by przyszłość naszych dzieci była ważniejsza od interesów garstki najbogatszych ludzi świata. Podpisz petycję i udostępnij ją wszystkim znajomym:

Podpisz petycję teraz!

Walka o klimat jest zakodowana w DNA naszego ruchu. Prowadziliśmy zażarte kampanie i wyprowadziliśmy miliony ludzi na ulice miast całego świata, by doprowadzić do podpisania paryskiego porozumienia klimatycznego. Ale stawaliśmy także oko w oko z gigantami takimi jak Monsanto – i wygrywaliśmy. Teraz cała siłą naszego ruchu powstrzymajmy katastrofalny projekt Totala, póki nie jest za późno.

Z nadzieją i determinacją,
Martyna, Pascal, Alice, Bert, Aloys i Luis wraz z całym zespołem Avaaz

P.S. W tym miejscu zwykle zamieszczamy linki do źródeł w języku polskim. Tym razem również chcielibyśmy to zrobić – ale właśnie w tym problem: polskie i światowe media nie piszą o tej sprawie. Dlatego musimy ją nagłośnić i potrzebujemy Twojego podpisu! Poniżej zamieszczamy linki do informacji dostępnych w języku angielskim.

Dowiedz się więcej:

Yale Environment 360: Wielki rurociąg naftowy przetnie serce Afryki
https://e360.yale.edu/features/a-major-oil-pipeline-project-strikes-deep-at-the-heart-of-africa

The Independent: Społeczeństwo obywatelskie zaniepokojone planami budowy rurociągu
https://www.independent.co.ug/civil-society-concerned-over-oil-pipeline/

Business & Human Rights: Rażące naruszenia obowiązków prawnych: przypadek działalności koncernu Total w Ugandzie)
https://www.business-humanrights.org/en/latest-news/serious-breaches-of-the-duty-of-vigilance-law-the-case-of-total-in-uganda/

PRI: Rolnicy z Ugandy stawiają czoła francuskiemu koncernowi naftowemu – z konsekwencjami dla ponadnarodowych firm
https://www.pri.org/stories/2020-01-10/ugandan-farmers-take-french-oil-giant-game-changer-case-multinationals

WWF: Ochrona ludzi i środowiska w projekcie rurociągu w Afryce Wschodniej
https://www.wwf.no/assets/attachments/99-safeguarding_nature_and_people___oil_and_gas_pipeline_factsheet.pdf

Friends of the Earth: Do zobaczenia w sądzie, Total!
www.totalincourt.org

Avaaz to globalna społeczność licząca sobie ponad 60 mln osób. Prowadzimy nasze kampanie po to, by przekonania i poglądy ludzi na całym świecie kształtowały globalne decyzje. („Avaaz” w wielu językach oznacza „głos” lub „pieśń”). Członkowie i członkinie społeczności Avaaz pochodzą ze wszystkich krajów na ziemi, a nasz zespół pracuje w 18 państwach na 6 kontynentach i mówi w 17 językach. Poznaj niektóre z największych kampanii Avaaz tutaj. Możesz nas obserwować na Facebooku, Twitterze i Instagramie.
skopiowane z witryny
https://poczta.wp.pl/k/#/mails/show?id=aafba503b3a1a4e0f4687005&label=1
Opublikowane w

Byliśmy w przybytku dyjabła [79]

Witam wszystkich serdecznie

Wraz z przyjacielem Robertem – znanym z naturalnej uprawy dawnej odmiany orkiszu i prozdrowotnych produktów z tego cudownego zboża, którym zachwycała się święta Hildegarda – byliśmy w Milówce, w miejscu od niedawna nazywanym Gajem Świętowita. Pojechaliśmy tam na zaproszenie nowego gospodarza tego miejsca. W dobie plandemii (zaplanowanego ludobójstwa) miałem pokazać oczyszczającą i ochronną moc ognia. Ponieważ organizator prosił bym rozszerzył moje wystąpienia o prezentacje ziół przygotowałem kilka wystąpień o różnej tematyce prozdrowotnej z dominującym udziałem ziół. Propozycja programowa była taka:

Sobota 1 sierpnia 2020 r.
godz. 13 – 15. Święte Ognie w Świętych Gajach, Agniyoga, Agnihotra, Agniterapie, Homaterapie, ogniste ziele oraz zdrowotny prezent dla każdego (niespodzianka, cud uzdrawiający).
godz. 16 – 18. Podróż ku zdrowiu z ziołowym panaceum.
godz. 20 – 20.30. Wieczorne spotkanie z agnihotrą.

Niedziela 2 sierpnia 2020 r.
godz. 5.30 – 6.30. Agnihotra o wschodzie Słońca.
godz. 8.30 – 10. Ziołowe kolory zdrowia i urody.
godz. 11.30 – 12. Południowe spotkanie z agnihotrą.
godz. 13 – 15. Podróż ku zdrowiu z ziołowym panaceum – ciąg dalszy – najlepsze z najlepszych.
godz. 16 – 16.30. Popołudniowe spotkanie z agnihotrą.
godz. 17 – 18. Ziołowa wolna amerykanka, czyli łatwe odpowiedzi na trudne pytania.

Każde ze spotkań miało być połączone z uzdrawianiem wszystkiego, co dotychczas było niemożliwe i spełnianiem życzeń/marzeń zdrowotnych dotychczas nieosiągalnych.

Na miejscu okazało się, że organizatorzy zapomnieli zaprosić gości,  zapomnieli wywiesić zapowiedzi, zapomnieli przygotować rzutnika, zapomnieli nawet zapewnić mi wody, nie wspominając o obiedzie. Uciekli jak tchórze. Personel nie poczęstował mnie nawet szklanką wody, a zapytany co mają do jedzenia wyjaśnił, że nic nie mają, ale z grzeczności mogą zamówić katering.

Rodzina z dziećmi, która tam przyjechała na spotkanie ze mną opowiedziała nam jak tydzień wcześniej nie pozwolono dzieciom zobaczyć ogrodu szumnie nazywanego gajem, nie sprzedano im nawet szklanki wody, nie pozwolono skorzystać z sanitariatu…

Dawna mądrość mówi, że nie ma tego złego, coby na dobre nie wyszło. Dziękujcie Niebiosom, że Wasze dzieci nie weszły do tego przybytku dyjabła, gdzie straszą ogromne rzeźby szkaradnych potworów, powodujące nie tylko obrzydzenie. Te piekielne monstrualne maszkary działają niszcząco na wszystko, a szczególnie na psychikę. Zło emanujące z tych maszkar niszczy nie tylko dzieci.

Miejsce bezpodstawnie i bezprawnie nazywane Gajem Świętowita w samym centrum okraszone jest plastikowymi domkami jakich pełno w supermarketach i na podwórzach. Wyglądają jakby tam trafiły ze śmietnika.

W tym przybytku dyjabła nie ma nic do jedzenia. Do picia zaś tylko soki wyciskane w maszynach, które ów przybytek dyjabła promuje i którymi handluje.

Przy każdej okazji podkreślam wyższość wiedzy ponad wiarą. Także teraz proszę nie kierować się wiarą czy niewiarą, lecz osobiście przekonać się o ohydzie tego miejsca i opisać swoje wrażenia, choćby tutaj.

Brud energetyczny tam nabyty zmyć można w płynącym za drogą górskim strumieniu z kamiennymi wodospadami. Omijajcie jednak okolice bramy wjazdowej do gospodarstwa poprzedniego gospodarza przybytku dyjabła, wcześniej nazywanego „Leśnym Grodem”, ponieważ tam strumień zaśmiecony jest plastikowymi wiadrami po budowlanych klejach, farbach i  innych paskudztwach trującej chemii syntetycznej. Poza takimi śmieciami ten górski potok zaśmiecony jest także workami z tworzyw sztucznych, ogromnymi fragmentami siatki ogrodzeniowej i wszystkim, co w moim mieście wywożone jest na wysypiska. Dlaczego w górach trafia to do potoków? Ja wiem, bo poznałem mentalność tego szołmena (i w jego gospodarstwie i na Filipinach), Wam pozostaje przekonać się na własnym organizmie.

Z najlepszymi życzeniami wszelkiej pomyślności
Władysław Edward Kostkowski

Opublikowane w

Majtkowa riposta [78]

Pod moich artykułem „Zimne stopy, zimne dłonie, słabe krążenie krwi, brak radości…” bezimienna anonimka napisała taki komentarz: „Hmmm na pewno z wieloma informacjami się zgodzę i podoba mi się Pana podejście do tematu. Jedno jedyne ale…. nie piłam mleka, jak również nie jadłam mięsa, a dłonie i stopy miałam zimne.”

Mógłbym odpisać – zresztą zgodnie z prawdą: a ja mleko piłem, mięso jadłem, a dłonie i stopy miałam ciepłe. Byłoby po temacie, jednakże te dwa zdania komentarza bezimiennej komentatorki skrywają głębię niezdolności kojarzenia faktów i r-o-z-u-m-o-w-a-n-i­­-a. Gdybym napisał większe opracowanie dotyczące potrójnego ogrzewacza[i], tym bardziej byłoby mi przykro gdyby bezimienna i to też nazwała „informacjami”. Dlatego zdecydowałem wylać kubeł zimnej wody z nadzieją, że choć jedna kropla spadnie na skroń anonimki. Mam nadzieję, że więcej potrzebujących, nie tylko z podobnymi „problemami” korzysta z W-i-e-d-z-y, którą bezimienna nazywa „informacjami”.

Różnice między Wiedzą (z doświadczenia) a informacjami (zasłyszanymi) wyjaśniałem przy różnych okazjach. Ambitni znają je z moich wypowiedzi, więc nie ma potrzeby rozszerzać tej riposty. Pozostanę przy marznięciu stóp i dłoni, czyli miejsc najodleglejszych od serca. W pierwszych słowach mojego artykułu napisałem: Marznięcie stóp i dłoni utożsamiane jest ze słabym krążeniem krwi, anemią, niedokrwistością. Krew zbyt słabo krąży z różnych powodów, np. niewydolności serca, zbytniej gęstości krwi, ubogiego jej składu, zamulenia naczyń krwionośnych…

Skupiłem się na słabym krążeniu krwi, jako zaburzeniu nad którym sami możemy łatwo zapanować. Przybliżyłem niedocenianą, a często lekceważoną przyczynę słabego krążenia krwi, jaką jest brak radości i traktowanie serca (żywego organu i siedliska uczuć) jak pompę (martwy przedmiot mechaniczny). Zachęciłem do poznawania psychicznych przyczyn fizycznych dolegliwości. Wspomniałem o Louise L. Hay i jej książce „Możesz uzdrowić swoje życie”, a tych, którzy nie znają tego dzieła zachęciłem by nadrobili zaległości.

Chora moda wychładzania

Pisząc do i dla rozumnych pominąłem częstą przyczynę marznięcia stóp, dłoni, pleców, całego ciała, jaką jest wieloletnie wychładzanie organizmu lub tylko okolicy nerek i jajników. Uważałem, że czytelniczkom nie obce jest przeznaczenie majtek. Okazuje się jednak, że nie wszystkie wiedzą czym są majtki i gdzie się je powinno nosić. Zresztą wiele innych aspektów kobiecości też im jest obce. Ponieważ pokolenie babek wszystko to wiedziało, to zgrozą napawa myśl: komu zależy, żeby nawet poprzez majtki wyniszczać dzieci i młodzież, o dorosłych wariatkach nie wspominając.

Jakże to przykre, że przeznaczenie i wartość prawdziwych majtek babom ma wyjaśniać chłop.

Majtki i maliny

Majtki (także spódnice i sukienki) naszym babkom i ich dzieciom okrywały okolice nerek, jajników, lędźwi chroniąc te miejsca przed wychłodzeniem. W czasach takiego używania majtek niepłodność była bardzo rzadko spotykana, porody były naturalne, kobiety ciężarne często do momentu porodu pracowały w polu i natychmiast po porodzie kontynuowały przerwaną pracę.

Nasze babki i matki znały rozgrzewające właściwości malin i powszechnie stosowały je nie tylko w przeziębieniach, także dla bezbolesnych porodów i szybkiego obkurczenia macicy po porodzie. Dzięki zapewnieniu ciepła, szczególnie za sprawą majtek, a dodatkowo także malin kobiety były silne, czerstwe, zdrowe. I nie marzły im paluszki!

Tak więc bezimienna anonimko – Justyno S…..k nie tylko tożsamości nie udało Ci się ukryć, nie udało Ci się ukryć także problemów zdrowotnych. Mogłabyś ich uniknąć gdybyś doceniała rolę majtek. Ale mam dla Ciebie dobrą nowinę. Tak, jak wszystko można popsuć, tak też wszystko można naprawić. Zadbaj więc o strefę swoich lędźwi.

A za poprzednim artykułem powtórzę: Daj sercu radości! Zakochaj się! Jeśli nie masz w kim, ani w czym to zawsze możesz pokochać siebie. Codziennie patrz w lustro i mów do tej, którą tam zobaczysz: „Kocham cię”. Mów też: „Moje lędźwie, dłonie, stopy są ciepłe”.

Nie mówcie, że o tym wiecie (z zasłyszenia) lecz róbcie to, dokonujcie tego i doświadczajcie cudu. Co było koszmarem wielu z was teraz może być przemieniane w radość pełni zdrowia.

Dajcie znać jak poczujecie ciepło. Pokażcie córkom i siostrom tę najłatwiejszą, najskuteczniejszą i najtańszą terapię.

[i] Potrójny ogrzewacz to trzy centra energetyczne, jakoby trzy piecyki we wnętrzu każdego z nas.

Opublikowane w

Podwójna moralność, hipokryzja, fanatyzm zabijają [75]

Jestem przerażony

W opublikowanym na tej stronie artykule zatytułowanym: „Gdzie kupować orkisz?” napisałem, że handlujący pszenicą orkiszową nie badają parametrów dla zdrowia najistotniejszych, czyli: zawartości enzymów, czasu opadania, ilości popiołu… Jesteśmy jedynymi, którzy każdą partię poddają takim badaniom. Powinienem być z tego dumny, jednakże jestem tym p-r-z-e-r-a-ż-o-n-y.
Mówicie, że coraz więcej osób jest przebudzonych, świadomych… Wybieracie produkty ze znaczkiem zielonego listka, napisem „eko”… Jednakże od handlujących zbożowymi płatkami, kaszami, mąkami nie żądacie badań laboratoryjnych, ani na zawartość enzymów trawiennych, ani na zawartość trucizn, którymi rośliny były wielokrotnie spryskiwane. A szkoda, bo wówczas zrozumielibyście czym handlują i co warte są znaczki i literki na opakowaniach.

Dlaczego nie badają?

Dlaczego handlowcy nie podają parametrów tego, czym handlują? Bo tego nie badają? A dlaczego nie badają? Bo badania pokazują skład, więc pokazałyby, że nazywane „orkiszowymi” kasze, mąki, itp. nie są z orkiszu, lecz z wielokrotnie modyfikowanych nowoczesnych pszenic. Te pszeniczne hybrydy mogą zawierać fragmenty genomu orkiszu, jednakże ich właściwości są zupełnie różne od właściwości pradawnego orkiszu. To głównie dlatego cwani producenci kłamią, że orkisz, płaskurka, samopsza są odmianami pszenicy, a handlowcy te kłamstwa powtarzają.

Nie są pszenicą!

Orkisz i płaskurka nie są odmianami pszenicy, lecz jej prekursorami! Orkisz jest prekursorem pszenicy miękkiej (zwyczajnej). Płaskurka jest prekursorem pszenicy twardej (durum). Samopsza natomiast ma enzymy bardziej zbliżone do żyta niż pszenicy.
Co więc je łączy? Orkisz, płaskurka, samopsza i pszenica są trawami.

Pszenice orkiszowe

Współczesne pszenice orkiszowe to hybrydy, podobnie jak pszenżyto jest hybrydą powstałą ze skrzyżowania pszenicy z żytem. Ogólnie dostępne mąki, kasze, płatki powszechnie nazywane „orkiszowymi”, zazwyczaj produkowane są z pszenicznych hybryd. Nie służą one zdrowiu, lecz je o-d-b-i-e-r-a-j-ą!

Wydajność ponad zdrowiem

Wysoka wydajność nowoczesnych zbóż okupiona jest podatnością na choroby i szkodniki, więc nowoczesne zboża są wielokrotnie opryskiwane, wręcz zlewane trującą chemią.
Pradawnego orkiszu nie atakują żadne choroby ani żadne szkodniki, więc jego uprawa żadnych oprysków nie wymaga. I nie jest to kwestia ekologii, lecz rozumu, rozsądku, a nawet ekonomii.

Więcej argumentów

Więcej o orkiszu, orkiszowych pszenicach, a także porównanie zbóż dawnych ze współczesnymi przedstawiam w książce: „Brzuch ma rozum”. Jest tam więcej argumentów świadczących, iż pradawny orkisz i współczesne pszenice to zupełnie różne rośliny. Różnią się nie tylko wyglądem, wymogami, wydajnością… Najważniejszą z różnic są ich różne właściwości.
Nowoczesne zboża, a tym bardziej ich hybrydy trują, podczas gdy pradawny orkisz uzdrawiał.

Jak sobie pościelesz

Przysłowia mądrością narodu. Jedno z nich przypomina: jak sobie pościelesz tak się wyśpisz. Mądrość z tego taka, że posłania możemy zmieniać. Ale też zmieniać możemy n-a-w-y-k-i.
Zmienicie nawyki to wyzdrowiejecie. Ani żaden lekarz Wam w tym nie pomoże, ani ja Waszym lekarzem nie dam się uczynić.
Kto poczuł się zawiedziony za chwilę zrozumie, że to najlepsza wiadomość, jaką kiedykolwiek usłyszał (przeczytał). Z wielu powodów. Tu rozwinę tylko niektóre.

Błędne przekonania

Powszechnie, acz niesłusznie panuje przekonanie, jakoby różne choroby i różne dolegliwości powodowane były różnymi przyczynami. Tego typu przekonania służą usprawiedliwianiu niemocy. Charakterystyczne są dla osób, które niejako potrzebują chorować (syndrom ofiary).
Widoczne przyczyny są wtórnymi, natomiast pierwotną przyczyną większości chorób jest niekorzystanie z własnej i-n-t-e-l-i-g-e-n-c-j-i. Innymi słowy nasze zdrowie kształtowane jest n-a-s-z-y-m-i wyborami – c-o-d-z-i-e-n-n-y-m-i.

Nasze wybory codzienne

Na ile te wybory są uświadomione, a na ile nieuświadomione jest mniej ważne. Istotą, którą tu podkreślam jest fakt, iż te wybory są nasze, czyli każdy ich dokonuje. I do tego codziennie.
Skoro wybieramy, to powinniśmy przyglądać się skutkom swoich wyborów i… wybierać rozumnie.
Łatwo się domyśleć, że czym rozsądniejsze wybory tym zdrowsze funkcjonowanie.

Gwałcenie Natury

Od rana do południa pracujemy najwydajniej, gdyż wtedy aktywność fizyczna i psychiczna naszego organizmu wzrasta. Natomiast od popołudnia do nocy nasza aktywność maleje, bowiem wtedy w naturalny sposób nasz organizm zmierza do wypoczynku (snu).
Zarówno praca (aktywność) jak i wypoczynek (sen) w rytmie sił Natury są najefektywniejsze.

Jeśli późnym wieczorem, lekceważąc sygnały organizmu, że potrzebuje odpoczynku i pora iść spać, zasiadasz przed ekranem telewizora lub komputera emocje podnoszą poziom adrenaliny i ochota na sen odchodzi. Pobudzany organizm ma trudności z zaśnięciem, a gdy uda się zasnąć sen jest płytki więc niewystarczająco regenerujący. Jedna zarwana noc czyni więcej szkód niż miesiąc śmieciowego jedzenia!

O wpływie niebieskiego koloru poświaty ekranów napiszę w innym artykule, ponieważ wymaga to więcej czasu i zaangażowania.

Umiejętność wsłuchiwania się w sygnały własnego ciała

Nieustannie wybieramy między przyjemnością a harmonią, intuicją a spekulacjami umysłu, sygnałami ciała a bodźcami ze świata zewnętrznego.

Gdy późnym wieczorem ciało potrzebujące odpoczynku daje sygnały, by iść spać, a umysł pragnąc wrażeń podpowiada, by włączyć telewizor stajemy przed wyborem. Możemy słuchać ciała i pozwalać mu budować zdrowie, ale także możemy słuchać umysłu i pchać się w choroby. Podświadomie czujemy co dla nas zdrowsze, więc możemy okiełznać umysł i przytomnie dokonywać wyborów. Długie życie w pełni zdrowia, zdrowienie, dobrostan, albo przewlekłe chorowanie zależą od naszych codziennych wyborów.

Umysł może oszukiwać, ciało nigdy nie kłamie

W zalewie informacji większość społeczeństwa czuje się zdezorientowana, zagubiona, staje się bezradna, zatraca zdolność rozpoznawania potrzeb organizmu i wsłuchiwania się w sygnały wysyłane przez własne ciało. Tak tracimy wewnętrzną moc, własną mądrość, zdolność oceny sytuacji, wiarę we własne możliwości…

Świat zewnętrzny zawsze mamił ułudami. Jednakże zawsze mogliśmy uwagę kierować do wewnątrz i wsłuchiwać się w ciało. Ono jest najlepszym ekspertem. Nie tylko od odżywiania. Także w wielu innych kwestiach. Umysł może oszukiwać. Ciało nie kłamie.

Fałszywi eksperci

Nasze babki i prababki gardło, kaszel, migdałki leczyły gorącym mlekiem z masłem i miodem. Dolegliwości oskrzelowe i płucne – smalcem, sadłem. Dolegliwości stawowe – gęsim tłuszczem, miksturą z tłuszczu gęsiego i oleju rycynowego. Tłustym rosołem stawiały na nogi po ciężkich chorobach…
Współcześni „eksperci” mówią, że masło szkodzi, że tłuszcz naturalny niezdrowy. Polecają margaryny itp. przemysłowe sztucznie utwardzone tłuszcze roślinne, przemysłowe jogurty beztłuszczowe, przemysłowe „dietetyczne” odchudzacze typu „light”, przeróżne przemysłowe paskudztwa bez tłuszczu i o obniżonej zawartości tłuszczu. Łatwo zauważyć, że zwolennicy tych zaleceń tyją, a czym bardziej tyją, tym więcej pochłaniają jogurtów light i tym podobnych odchudzaczy i jeszcze bardziej tyją.
Tłuszcz jest nie tylko lekiem, jest także nośnikiem smaku, więc jogurt bez tłuszczu byłby niezjadliwy. Wiedzą to producenci, więc dodają syntetyczne polepszacze by oszukiwać nasze kubeczki smakowe i rujnować nasze organizmy.

Tabletki, drażetki, kapsułki…

Współcześni „eksperci” podsuwają nam czosnek w tabletkach, buraki, kapustę w kapsułkach… Produkują nawet trawy w kapsułkach. Jednakże w produktach przemysłowych nie ma żywotnych informacji i życiodajnych energii, jakie mają świeża naturalna żywność i zioła. Przemysłowe paskudztwa są energetycznie martwe.
Czym różni się żywy człowiek od martwego? Obaj mają narządy, tkanki, płyny ustrojowe… W martwym nie ma tych niedocenianych życiodajnych energii.

Wiedza to nie inteligencja

Wiedza nie jest zbiorem wiadomości. Zbiór wiadomości, choćby nie wiem jak cennych nie jest wiedzą. Wiedza jest zbiorem d-o-ś-w-i-a-d-c-z-e-ń. Wiadomości bez doświadczenia (wiedzy) – są bezużyteczne i zazwyczaj sprowadzają na manowce.

Wielu chełpi się pseudonaukową wiedzą akademicką (czyli zbiorem wiadomości bez doświadczenia) na temat pomidorów, buraków, chrzanu… Tworzy tabele zawartości witamin, soli mineralnych, błonnika, składników o dziwacznych, naukowo brzmiących nazwach… Co z tego, jeśli warzyw, owoców, ziół nie umie wykorzystywać kulinarnie i leczniczo.
Kupując przemysłowe przetwory, kierując się zwodniczymi  napisami i obrazkami na etykietach sami podcinamy gałąź, na której bytujemy i wzmacniamy okupantów, którzy produkują i podsuwają nam trujące „specjały” pełne syntetycznych konserwantów i polepszaczy smaku, wyglądu, trwałości…

Mądrość i doświadczenie naszych babek

Nasze babki i prababki przyrządzały nie tylko lecznicze syropy na kaszel i choroby gardła. Leczniczymi miksturami radziły sobie z wieloma przeróżnymi chorobami. Bez tabel kalorii, bez nazw substancji odżywczych i antyodżywczych tak przyrządzały szpinak by nie szkodził nerkom i wątrobie. Umiały wykorzystywać zioła i znały wiele domowych środków zaradczych: by ból głowy zażegnać, by gorączka sama spadła, by żołądek dobrze trawił… Wiedziały, że trzeba chronić nerki i jajniki przed wychładzaniem. Wiedziały jak oczyścić zatrutą krew. Znały zależności organizmu i domowe sposoby na przeróżne choroby. Kto dziś wie i rozumie, że trzeba wzmacniać wątrobę gdy wzrok się pogarsza? Nasze babki i prababki wiedziały to wszystko bez poradników, bez internety (sieć to rodzaj żeński). Umiały mądrze dbać o zdrowie rodziny. Nawet w czasach biedy i wojny cudem zdobywały trochę masła, smalcu, słoniny…

Stracone pokolenie

Obecne pokolenie pod wpływem zalewu informacji i wątpliwych dóbr sięga po produkty odtłuszczone. Tak im w głowach namącili ci, którzy pragną leczyć, sprzedawać leki, suplementy, odżywki…
Bez dobrego tłuszczu organizm nie przyswaja wielu witamin w tym A, D, E, K (naprawdę to nie są witaminy lecz enzymy). Pełnowartościowy tłuszcz jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania wątroby, serca, skóry, układów: odpornościowego, nerwowego, krążenia…

Czy ta wiedza została utracona? Czy na nowo potrzebujemy się tego wszystkiego uczyć? Tak cudownie jesteśmy skonstruowani, że wszystko jest zapisane w pamięci naszych komórek. Dlatego mędrcy różnych kultur polecają by szukać w sobie, by uwagę kierować do wewnątrz.

Wiara czy Wiedza – zdecyduj sam/a

Tak wiele lat naszą uwagę kierowano na zewnątrz, aż zatraciliśmy pewność siebie i swojej Wewnętrznej Mocy. Zostaliśmy niewolnikami wiary. Wiara jest przeciwieństwem Wiedzy, jest oczekiwaniem. Tak więc wierzymy, że duchowni zadbają o nasze zbawienie, medycy zadbają o nasze zdrowie, policja zadba o nasze dobra, politycy zadbają o naszą ojczyznę… Wierzymy, czyli oczekujemy. Oczekujemy więc, że ktoś zadba o nasze zbawienie, ktoś inny zadba o nasze zdrowie, ktoś inny zadba o nasze dobra, ktoś inny zadba o naszą ojczyznę…

Wiara, że ktoś nas wyleczy, wyprodukuje cudowne lekarstwo, da gotową receptę, ustali dobrą normę, korzystny przepis, zbawczą procedurę… jest złudna! Wiedzy nie szukajmy u naukowców lecz w sobie. Skąd oni mieliby lepiej ode mnie wiedzieć czego potrzebuje mój organizm?
Naukowcy wprowadzają branżowe nazwy, mówią o reakcjach chemicznych i metabolicznych…, jednakże ich akademicka dietetyka jest zgubna, ponieważ indywidualne potrzeby każdego człowieka są różne i zmienne. Zmieniają się ciągle, wraz ze zmianą pory roku, pory dnia, wykonywanych zajęć, temperatury, ciśnienia atmosferycznego, aktualnego stanu zdrowia, stanu emocjonalnego…

W każdej minucie w organizmie zachodzą niezliczone ilości reakcji pod wpływem ogromnej ilości czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Te reakcje i te czynniki przeróżne „służby” usiłują kontrolować i twierdzą, że to w trosce o nasze dobro. Nie potrzebujemy kontrolowania, bowiem nasz organizm jest tak cudownie skonstruowany, że ciągle sam się uzdrawia. Nie potrzeba mu w tym pomagać. Wystarczy nie przeszkadzać. Jeśli ma to, czego potrzebuje, tyle, ile potrzebuje i wtedy, kiedy potrzebuje sam sobie poradzi.

A skąd mamy wiedzieć czego, ile i kiedy potrzebuje? Wystarczy wsłuchiwać się co do nas mówi. Żadne nazwy, tabele, normy nie mogą nam pomóc. Dlaczego? Bo każdy z nas ma jedyne w swoim rodzaju indywidualne cechy. Różnie reagujemy na żywność, stres, wysiłek fizyczny, leki, terapie… To co dla mnie może być lekarstwem dla ciebie może być zbędnym balastem, a nawet trucizną.

Zamiast dopasowywać się do własnych indywidualnych uwarunkowań próbujesz wciskać się w cudze szablony i ciągle ponosisz klęski. Szukasz więc lepszych leków i lepszych lekarzy i ponosisz kolejne klęski, gdyż większość z funkcjonujących „prawd” to iluzje, teorie, koncepcje, które w praktyce okazują się czym innym niż oczekiwaliśmy. Powstają więc nowe, obalające poprzednie, podczas gdy prawda wieczna jest niezmienna. Szukaj jej w sobie.

Hipokrytka

W komentarzu do jednego z moich artykułów D. (imię) pochwaliła się (zwroty grzecznościowe i podpisy w całej korespondencji pomijam, by nie utrudniać czytelności):

Orkisz prawdziwy kupuję w L. (miasto) sklep (nazwa). Pani dr. A.W. (nazwisko z błędem) jest autorytetem w tej dziedzinie.
A moje pytanie dotyczy: Jak uporać się ze stresem i nerwicą. Następstwem jest SIBo, nietolerancja laktozy, ibs, zapalenie żołądka.., biegunki. Proszę o poradę.

Wkrótce po pierwszym komentarzu nadesłała kolejny z adresem, telefonami, e-mailem firmy „doktorki” autorytetki i poprawnym jej nazwiskiem, oraz… etykietką „rzetelna firma”. Jak zareagować na tę hipokryzję i podwójną moralność? U „pani doktor” kupuje produkty, po których choruje. Jednocześnie „pani doktor” jest dla niej autorytetem. Natomiast ode mnie potrzebuje wiedzy do leczenia chorób wywoływanych produktami „pani doktor”.

Odpowiedziałem tak:

Połowa Waszych problemów ustąpi samoistnie wraz z zaprzestaniem jadania tego, o czym Pani pisze. Druga połowa ustąpi samoistnie, gdy zaczniecie stosować polecane przeze mnie kąpiele krzemionkowe.
Przekonacie się w miesiąc, ale proponuję przedłużyć próbę na dwa miesiące. Potem sami zdecydujecie czy wrócić do nawyków, chorób, cierpień, czy zostać na nowej drodze bez nerwic, SIBo, nietolerancji (różnych, nie tylko laktozy), ibs, zapaleń przeróżnych (nie tylko żołądka), biegunek…
Ponadto polecam regenerację kręgosłupa, bo trudno o zdrowe ciało na pokiereszowanym rusztowaniu.

Kilka minut po swoim komentarzu, nie czekając na moją odpowiedź D. (imię) wysłała, tym razem na mój e-mail:

Każda książka to bezcenny dar wiedzy. Nie wiem od której zacząć. Interesuje mnie książka, w której znajdę porady dotyczące chorób jelit, układu pokarmowego i nerwowego.

Po chwili wysłała kolejny e-mail:

Chciałam jeszcze dodać, że ja i córka chorujemy. Mam problemy ze stawami, bóle kolan, migreny, wszystkiego po trochu. Zaczynam od modlitwy, ale Pana wiedza jest mi potrzebna.

Długo się zastanawiałem jak zareagować na kontynuację hipokryzji i podwójnej moralności. U „pani doktor” kupuje produkty, po których choruje. Jednocześnie „pani doktor” jest dla niej autorytetem. Natomiast ode mnie potrzebuje wiedzy do leczenia chorób wywoływanych produktami „pani doktor”. W końcu na pierwszy e-mail odpisałem:

Nie znam książek o chorobach i nie zajmuję się chorobami, ani leczeniem. Moje książki dotyczą zdrowia, a nie chorób. Gdybyście uważnie i ze zrozumieniem czytali moje artykuły i słuchali moich wypowiedzi to byście wiedzieli, że:
– leczenie to pułapka dla naiwnych, a moje działania są przeciwieństwem leczenia;
– ja promuję życie w zdrowiu, bez leków, bez lekarzy, w harmonii z Naturą;
– Ambasada Zdrowia, którą dla Was powołałem krzewi rzetelną wiedzę prozdrowotną;
– o Waszą odporność i Wasze systemy immunologiczne, nerwowe, trawienne… macie dbać sami.
Ja mogę ponaprawiać Wam kręgosłupy (jeśli już do tego dojrzeliście).
Żadna książka nie naprawi Waszych jelit. Jednakże gdy zaprzestaniecie zagrzybiać Wasze organizmy to one same się ponaprawiają.
Chciałbym Was zaprosić do mojego centrum zdrowienia, ale dopóki tkwicie w niewoli fanatycznej wiary w dr. A.W. (nazwisko doktorki autorytetki) to nawet wspólnego języka trudno byłoby znaleźć.
Ale wyzdrowieć możecie i to niemal natychmiast. Jak? Odpowiedziałem na Pani komentarz na mojej stronie, proszę tam zajrzeć, ale tym razem proszę czytać ze zrozumieniem.

Na drugi e-mail odpisałem:

Jedna z przyczyn Waszych chorób tkwi w kręgosłupie, druga w jelitach.
Problemy ze stawami i bóle kolan ustąpią samoistnie wraz z odstawieniem orkiszu od dr. A.W. (nazwisko doktorki autorytetki)!
Migreny zazwyczaj pochodzą od kręgosłupa, więc zapraszam, ale dopiero po odstawieniu tego, czym tak bardzo się Pani zachwyca i nazywa to „prawdziwym”.

Na podany adres doktorki autorytetki napisałem:

Zwracam się z uprzejmym zapytaniem z jakiej odmiany orkiszu jest Wasza mąka i jaką ilość zawiera enzymów. Jeśli nie robiliście takich badań to wystarczy mi czas opadania. Pytam dlatego, gdyż szukam produktów o właściwościach leczniczych i uzdrawiających.

Doktorka autorytetka nie odpowiedziała, czym nie jestem zawiedziony, bo odpowiedź znam i może kiedyś napiszę też o tym. Ważniejsze jest to, dlaczego D. (imię) nie zapytała doktorki autorytetki? No i dlaczego nie napisała, że odstawiła „prawdziwy orkisz” od doktorki autorytetki i jakie to przyniosło efekty?
Obraziła się na słowa prawdy i zastosowała metodę dziecka, które na złość mamie przemraża uszy. Tak właśnie zabija podwójna moralność, hipokryzja, fanatyzm!

Opublikowane w

Własne plastry oczyszczające [60]

Usuwanie toksyn bez wydatków

Zapytano mnie ostatnio o moją opinię na temat plastrów oczyszczających. Jest wiele dostępnych różnych plastrów, różnych firm, o różnej skuteczności. W Japonii, skąd prawdopodobnie pochodzą, używano je już kilkadziesiąt lat temu. Przykleja się je na różne części ciała, zazwyczaj na podeszwy stóp przed pójściem do łóżka. Rano na plastrach są bardzo ciemne, nawet czarne plamy. Mają to być wyciągnięte z organizmu toksyny.

Komuś taka plastroterapia ściągnęła opuchliznę, komuś usprawniła kolano. Ja stosowałem plastry sporadycznie, rzeczywiście ciemniały, ale znaczącej poprawy nie odczułem. Może byłem zbyt zdrowy, może stosowałem zbyt krótko…

Ceniony zielarz, z którym mam zaszczyt przyjaźnić się, zauważył, że plaster zostawiony niegdyś na parapecie przez noc sczerniał podobnie jak te, które naklejał na ciało. Wywnioskował, że to pod wpływem wilgoci, a nie toksyn.

Nie wiem czy wniosek zielarza był pochopny, ale to bez znaczenia, bowiem sami możemy robić własne plastry oczyszczające. Łatwo przygotować je w domu, więc o innych nie ma potrzeby wypowiadać się.

Nasze domowe poprawią krążenie, wyciągną toksyny z organizmu, po nich nogi poczują się mniej zmęczone, ustąpi ból stawów, ból głowy…

W dzisiejszych czasach coraz więcej osób prowadzi siedzący tryb życia, co sprawia, że większość ludzi ma problemy z krążeniem w stopach, nogach, rękach. Najtrudniej krwi dotrzeć do najodleglejszych od serca zakątków.

Stosujcie plastry według poniższego przepisu i dzielcie się doświadczeniami w komentarzach.

 Składniki:

. cebula
. czosnek
. woda
. gaza z klejem
. skarpety z prawdziwej wełny

Przygotowanie:

Cebulę i czosnek drobno pokroić, dodać do wrzątku na kilka minut. Zdjąć garnek z ognia i zostawić do ostygnięcia.

Gdy mikstura jest wystarczająco chłodna nałożyć na gazę, tyle by nie była zbyt mokra. Tuż przed snem umieścić od spodu stóp i założyć wełniane skarpety.

Rano na gazie zobaczycie ciemne plamy i będziecie zaskoczeni wynikami.

Życzę powodzenia i sukcesów. Czekam na komentarze.

Opublikowane w

Czy „leki” obniżające ciśnienie krwi i cholesterol mają sens? [59]

Wiele osób boryka się z wysokim poziomem cholesterolu i wysokim ciśnieniem krwi. O ile cholesterol jest naturalnym lekiem wytwarzanym przez organizm, to nadciśnienie często prowadzi do zawału serca.

Spożywanie nazywanych „lekami” syntetycznych farmaceutyków powoduje liczne efekty nazywane ubocznymi, choć wiele wskazuje na to, że są zamierzonymi. Coraz więcej osób stosujących farmakologiczne „leki” przekonuje się boleśnie, że one nie leczą lecz kaleczą. Jednym trudno pogodzić się z faktem, że w sposób zamierzony komponowane są tak, by wywoływały kolejne schorzenia. Inni chcieliby coś naturalnego, skutecznego i bezpiecznego, ale nie wiedzą gdzie szukać. Natura jest pełna środków skutecznych zarówno w wysokim poziomie cholesterolu jak i w nadciśnieniu tętniczym.

Przedstawiona tu mikstura pomaga nie tylko na te i podobne problemy, ale również odwraca szkody powodowane przez farmaceutyki.

 Składniki:

  • Szklanka soku z cytryny
  • Ząbek startego czosnku
  • Mały kawałek startego imbiru (2 cm)
  • Łyżka octu jabłkowego
  • Łyżeczka miodu

Przygotowanie:

Połącz wszystkie składniki i ukręć na jednorodną miksturę. Można ją przechowywać w lodówce do 5 dni. Jednakże przygotowanie jest łatwe i nie pochłania wiele czasu, więc najlepiej codziennie sporządzać świeżą.

Stosowanie:

Zjadaj po łyżeczce dwa razy dziennie – raz przed śniadaniem i jeszcze raz przed kolacją. W krótkim czasie wysokie ciśnienie krwi i poziom cholesterolu zaczną się normalizować. Ten środek zapewnia również wiele innych korzyści zdrowotnych, m.in.:

    • dostarcza mnóstwo witamin i innych składników odżywczych;
    • wzmacnia system immunologiczny;
    • zapobiega chorobom wirusowym;
    • zapewnia antyoksydanty zapobiegające uszkodzeniom przez wolne rodniki;
    • jest korzystny i skuteczny w zapobieganiu i zwalczaniu nowotworów;
    • dostarcza energii;
    • rewitalizuje organizm…

    Jeśli komuś z Twoich bliskich, przyjaciół, znajomych spodobałaby się prezentowana tu wiedza wyślij mu SMS lub e-mail z zaproszeniem tej witryny: www.ambasadorzdrowia.pl

Opublikowane w

Leki przeciw cholesterolowi wywołują choroby [58]

Ten artykuł jest rozdziałem książki Brzuch ma rozum. Dopisałem go we wrześniu 2019 roku na podstawie prywatnego listu od doktora Jean’a Marc’a Dupuisa (czytaj: Dipłi).
Dane ze źródeł francuskich i źródła pochodzą z korespondencji doktora.

Kartele farmaceutyczne i służący im medycy wmawiają nam, że cholesterol jest przyczyną zawałów serca i udarów mózgu (uczenie nazywanych incydentami naczyniowo-mózgowymi). A to nieprawda! Więc po co kłamią? Aby sprzedawać więcej statyn, czyli „leków” przeciw cholesterolowi.

We Francji na każde trzy osoby powyżej 45 roku życia co najmniej jedna zażywa statyny; to osiem milionów osób. Obciąża to system ubezpieczeń społecznych miliardem euro rocznie. A sprzedaż statyn ciągle rośnie. W Polsce poziom cholesterolu uznawany za „podwyższony” ma 18 milionów dorosłych Polaków.

Firmy farmaceutyczne ukrywają fakt, iż cholesterol nie szkodzi, lecz pomaga. Zażywający statyny narażają życie ponieważ te pseudoleki wywołują ogrom skutków ubocznych tak groźnych jak: upośledzenie funkcjonowania układu krwionośnego, zagrożenie utratą pamięci, zmiany w wątrobie…

W styczniu 2009 r. w „American Heart Journal” opublikowano badania 137 000 pacjentów przyjętych do szpitali w Stanach Zjednoczonych z zawałem serca. Blisko 75 % z nich miało poziom cholesterolu uznawany za „normalny”, a podwyższony zaledwie 25 %.

Kłamstwa wywołujące i podtrzymujące choroby

Dlaczego firmy farmaceutyczne i lekarze rozpowszechniają kłamstwa na temat statyn łatwo się domyślić. Nie chcą abyśmy wiedzieli, że „leki” obniżające poziom cholesterolu mają wiele skutków ubocznych i nie chronią przed chorobami serca, lecz je wywołują i podtrzymują?

Z jednej strony – tysiące kardiologów i profesorów musiałyby przyznać, że ponad trzydzieści lat tkwili w kłamstwie. Tego nie zrobią, bo wiele tytułów naukowych oraz stanowisk pracy powstało na tym kłamstwie i dzięki temu kłamstwu funkcjonuje. Krytykujących fałszywą teorię na temat statyn zwalczają i wyniszczają metodami brutalnymi i plugawymi.

Z drugiej strony – farmacja i medycyna stały się machinami do zarabiania wielkich pieniędzy. Gdybyśmy nie kupowali ich trucizn nazywanych „lekami”, gdybyśmy dbali o swoje ciała nie dopuszczając do chorób, gdybyśmy skutecznie zapobiegali zachorowaniom oni nie zarabialiby na swych truciznach i naszym cierpieniu.

Niezwykła książka francuskiego kardiologa

Dlaczego prasa nie zauważa wydanej we Francji niezwykłej książki kardiologa Michela de Lorgerila na temat naturalnych sposobów zapobiegania zawałom serca? Ponieważ głosi teorie przeszkadzające kartelom farmaceutycznym i ich medycznym sługusom.
Michel de Lorgeril jest badaczem Centre National da la Recherche Scientifique i napisał setki artykułów do największych magazynów naukowych. Jego książka zawiera informacje najistotniejsze dla nowego kierunku badań, jak również niezliczoną ilość porad zdrowotnych dla osób zatroskanych o serce i tętnice. Biorąc pod uwagę przydatność tych informacji dla milionów chorych milczenie mediów jest niewybaczalne.

Apeluję do czytelników z nadzieją, że znajdziemy kogoś, kto przetłumaczy wyżej wspomnianą książkę na język polski!

Ukrywany koenzym

Pośród niepożądanych skutków ubocznych statyn, jednym z najbardziej destrukcyjnych jest ograbianie nas z koenzymu Q10.
Najwięcej koenzymu Q10 znajduje się w mitochondriach – mikroskopijnych centrach energetycznych wytwarzających energię w komórkach. Szczególnie dużo mitochondriów występuje w komórkach serca, najważniejszego z mięśni w naszym organizmie. Koenzym Q10 jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania komórek mięśniowych serca.

Udawanie troski o nasze serca z jednoczesnym wyniszczaniem nam koenzymu Q10 można porównać do działań zdemoralizowanego mechanika dolewającego do paliwa w powierzonym mu do naprawy aucie coś, co niszczy silnik, po to by wkrótce miał co naprawiać. Albo zdemoralizowanego strażaka, który podpala, żeby wkrótce miał co gasić.

Kto zażywa leki obniżające poziom koenzymu Q10, a dzieje się tak w przypadku „leków” przeciw cholesterolowi, niech koniecznie uzupełnia dietę koenzymem Q10. To podłe, że lekarze nie zalecają tego pacjentom. Tak przetwarzają pacjentów w klientów.

Cholesterol jest dobry dla zdrowia

Cholesterol oczerniają zdemoralizowani naukowcy i zdemoralizowani lekarze. W rzeczywistości najpoważniejsze problemy zdrowotne powoduje niski poziom cholesterolu; zawdzięczamy mu zwłaszcza wylewy krwi do mózgu – udary. Niski poziom cholesterolu zwiększa także ryzyko zachorowań na raka.

Związek pomiędzy zagrożeniem nowotworami i niedoborem cholesterolu potwierdzono wielokrotnie w badaniach naukowych. Jest na tyle znaczący, iż radość z niskiego poziomu cholesterolu jest głupotą.

Niebezpieczeństwo zachorowań na nowotwory zmniejszymy rezygnując z diety niskotłuszczowej i leków, szczególnie tych „na cholesterol”.

Niektórzy naukowcy próbowali dowodzić, że związek pomiędzy niskim cholesterolem a podwyższoną śmiertelnością jest skutkiem „odwróconej przyczynowości”, inaczej mówiąc, że to ciężkie choroby, takie jak rak, miałyby powodować niski poziom cholesterolu, a nie odwrotnie (hipoteza Iribarrena).  Po wielu badaniach, prowadzonych przez długie lata (19 i 20 lat) na osobach o niskim poziomie cholesterolu, tezę tę odrzucono.

Potrzebujemy cholesterolu, by mieć właściwy poziom witaminy D

Nie tłumaczę związku niskiego cholesterolu z rakiem, lecz go pokazuję. Jeśli trafię do inteligentnych sami zauważą. Tu zwracam uwagę na fakt, iż cholesterol zawiera witaminę D. Witamina D jest w zasadzie cholesterolem, który pod wpływem promieni słonecznych ulega przemianom chemicznym. Jest to tym bardziej ważne, że witamina D odgrywa kluczową rolę w dojrzewaniu i różnicowaniu się komórek. Chroniczny jej niedobór w organizmie przyczynia się do rozpadu lub degeneracji komórek, co w efekcie powoduje guzy nowotworowe.

Innym wskaźnikiem potwierdzającym to, że brak cholesterolu wywołuje nowotwory jest czteroletnie badanie, które wykazało, że dwa leki przeciwcholesterolowe: Simvastatinum i Ezetimibum zwiększały ryzyko nowotworowe. W próbach z tymi „lekami” śmiertelność wskutek nowotworu wzrosła o 45 %. Wynik ten „naukowcy” odrzucili uznając go za… „przypadkowy”.

Warto zwrócić uwagę na raport na temat cholesterolu. Według doktora Dupuisa jest to najlepsze opracowanie tego tematu, napisane przystępnie i zrozumiale.

Zainteresowanym raport ten udostępnię bezpłatnie. Proszę pisać w komentarzach.

Jeśli komuś z Twoich bliskich, przyjaciół, znajomych spodobałaby się prezentowana tu wiedza wyślij mu SMS lub e-mail z zaproszeniem do tej witryny: www.ambasadorzdrowia.pl

Opublikowane w

Cudowny eliksir zdrowia – Srebrna woda [10]

Skarb pierwszej potrzeby, dzięki któremu istnieje życie – woda. Przy wodzie powstawały osady i miasta, z jej powodu toczyły się wojny. Niezbędna do trawienia, rozpuszczania, wchłaniania i przenoszenia składników pokarmowych w naszych organizmach. Wody potrzebujemy do równowagi elektrycznej komórek, regulacji temperatury, smarowania stawów i błon śluzowych naszych ciał, a także utrzymywania ich właściwej wagi. Woda jest podstawowym składnikiem komórek, tkanek i płynów ustrojowych.
Ponad 70 % naszych ciał stanowi woda. Ślina zawiera 99,5% wody, sok żołądkowy – 95,5 %, krew – 90,7 %, mózg – 80 %, mięśnie – 75 %, wątroba – 71,5 %, kości – 13 %, zęby – 10 %.
Wydalanie wody przez nerki, jelita, płuca, skórę utrzymuje odpowiednią równowagę w organi­zmach. Codziennie wydalamy około 3,5-4 litrów wody, musimy więc ją uzupełniać. Jednak stwo­rzyliśmy środowisko tak skażone, że woda, którą pijemy by utrzymać się przy życiu jest szko­dliwa dla naszego zdrowia. Może znajdować się w niej ponad tysiąc trujących chemikaliów, tak groźnych dla żywych organizmów jak ołów, rdza ze skorodowanych rur, chlor… Mam dobre wie­ści, lata poświęcone badaniom ulepszania wody zaowocowały prezentowanym tu systemem przy­szłości. Jest to znakomite osiągnięcie wszechczasów. W wyniku nasycenia wody srebrem, powstaje ELIKSIR ZDROWIA o właściwościach bakteriobójczych i uzdrawiających, tak skuteczny, że stosowany nawet w programach kosmicznych. Astronauci piją wodę nasycaną srebrem.

Tajemnica działania srebrnych naczyń

Wrzucanie srebrnych monet do konwi z wodą praktykowano już w starożytności. O tym, że woda przechowywana w srebrnych naczyniach jest znacznie dłużej przydatna do użytku przeczytać można w świętych pismach różnych kultur, Biblii, Koranie… Historyk świata antycznego, Hero­dot podaje, że w V wieku przed naszą erą król perski Cyrus pił wodę przechowywaną w srebr­nych naczyniach. Z indyjskich ksiąg religijnych wynika, że dla odkażania wody wrzucano do niej srebrne przedmioty.
Znalezione w gruzach świątyni w Boghazkale, dawnym mieście – świątyni Hettus (w Azji Mniej­szej) gliniane tabliczki z pismem klinowym przedstawiają rysunki napełnionych wodą dzbanów. Nie była to zwykła woda, jeśli ryto jej wizerunki na świętych tabliczkach. Wzmianki o napełnio­nych wodą srebrnych naczyniach znajdujemy także w zapisach faraonów na ścianach świątyń. Persowie, w swoich świątyniach, konwie z wodą (w kolorze czarnym) umieszczali obok świętych posągów. W okresie rozkwitu greckiej magii, w świątyniach uzdrawiaczy w Tebach, w świątyni Horusa w Egipcie, świątyni Wenery w Rzymie gromadzono wielkie ilości srebra, które rozgrzaw­szy w ogniu wrzucano do kadzi z wodą.

Tajemne praktyki kapłanów i cesarzy

W czasie starożytnych obrzędów Hetytów, nad Eufratem i Tygrysem, przybyłym na doroczne obrzędy urodzaju kapłanom obmywano nogi wodą, przechowywaną w srebrnych naczyniach pod zamknięciem. Kapłanki czyniące tę powinność wpierw myły dłonie wodą z dodatkiem siarki. Egipcjanie i Chaldejczycy do tego stopnia wierzyli w działanie srebra, że nawet wkładali je zmarłym do grobowców. Czarki ze srebrną wodą umieszczane w zasięgu ręki miały im pomóc dostać się do nieba. Dziś wiemy, że srebrna woda skutecznie odstrasza robactwo.
Srebrnej wody używało wielu cesarzy rzymskich, a była to wielka tajemnica ich nadwornych magów, bacznie strzeżona by nikt ze „śmiertelnych” jej nie poznał.
Plemiona słowiańskie także znały tajemnicę srebrnej wody. Serbowie i cyganie w swych koczowniczych wozach wozili wodę w naczyniach o kształcie karafki z wydłużoną szyjką i odejmowanym dnem, przez które wkładało się srebrną „duszę”.. Cygańska starszyzna paliła fajki na cybuchach tak długich, że sięgały brzucha. W miejscach, przez które przechodził dym okute były srebrem, by neutralizowało szkodliwy wpływ dymu tytoniowego na organizm.
Serbowie w swych domach trzymali srebrne naczynia napełnione wodą. Częstowali nią zatrzy­mujących się zmęczonych kupców, kwestujących mnichów, grajków, wędrowców.
W Grecji, już w bardzo odległych czasach, w magnackich domach posługiwano się naczyniami ze srebra, rezygnując ze złotych.
Indianki Ameryki Południowej częściej nosiły w uszach ozdoby ze srebra, niż złota, a bezpośred­nio po przekłuciu uszu do dziś obowiązkowo zakładamy srebrne. Z wielowiekowych doświad­czeń wiemy, że srebro daje całkowitą gwarancję szybkiego gojenia ran.
Za czasów cara Mikołaja Romanowa, w jednym z klasztorów prawosławnych w Kijowie, było źró­dełko wody leczniczej. Przybywały tam tłumy chorych, sparaliżowanych i okaleczonych. Woda z tego źródła przywracała wzrok, goiła rany i wrzody (także wewnętrzne), leczyła chore oczy, zapalenia uszu, głuchotę, choroby kości a nawet trąd. Przy pogłębianiu studzienki, z której czerpano źródlaną wodę natrafiono na olbrzymie naczynie ze srebra. Uznając je za święte z powrotem umieszczono je w wodzie, bowiem zakonnicy znali lecznicze działanie srebra.
Napoleon Bonaparte wszędzie woził z sobą naczynie, z którego pił wodę nie używając ani innych naczyń, ani innej wody. Tajemnicze naczynie Napoleona było podobne do cygańskiej karafki. Wiele lat chorując na raka gardła zmarł dopiero w kilka lat po utracie (pod Moskwą) naczynia, nie znając zawartej w nim tajemnicy alchemika.

Niezwykłe właściwości srebra

Baśnie i legendy ujawniają prawdy oparte na doświadczeniach. Cudowne właściwości srebra sprawiają, że monety srebrne są najbardziej „higieniczne”, gdyż giną na nich bakterie. Od dawien dawna do nowo wykopanej studni wrzucano srebrne pieniążki. Według starych legend woda wówczas jest czysta i nawet gdy panuje zaraza można ją pić bez obaw. Krzyżacy kopiąc studnie w warownych zamczyskach, zawsze wrzucali do nich srebro. Także wodę w kadziach, stojących w przedsionkach, poddawali działaniu srebra. Niezwykłe właściwości srebra sprawiają, że zwykła woda w kontakcie ze srebrem nabiera uzdrawiających mocy.
Działanie srebra badano przez wieki i niemożliwe jest ustalenie kiedy je zapoczątkowano. Z naj­starszych zapisów dowiadujemy się, że dawni chirurdzy przy operacjach posługiwali się właśnie srebrnymi, a nie złotymi narzędziami, ponieważ srebro gwarantowało, że rana nie zostanie zakażona. Obecnie używany (z ubóstwa) nikiel i chrom już tego nie gwarantują.
W czasach bliższych współczesnym szeroko stosowano srebrną zastawę stołową, a noszenie lasek ze srebrnymi gałkami – trzymano je przecież w dłoni – zapobiegało powstawaniu chorób kości i opóźniało starzenie się. Nawet stoliki do gry w karty wykładano srebrem by przynosiły właścicielom szczęście w grze. Także srebrne ozdoby w zaprzęgach koni gwarantowały zdrowie zarówno zwierzęciu jak i obrządzającemu do gospodarzowi.
Adolf Hitler przez wiele lat domagał się od swych magów i lekarzy, by zdradzili mu działanie srebrnej wody, a nie znając tajemnicy tego cudownego eliksiru nazywał go wodą życia. W srebr­ne kubki do picia wody wyposażano żołnierzy armii niemieckiej. Także w okrętach podwodnych montowano srebrowe filtry do wody pitnej.

Nauka potwierdza lecznicze działanie srebra

Liczne doświadczenia dowodzą, że nawet słaby roztwór srebrnej wody działa leczniczo, oczysz­cza wodę, zwalcza choroby zakaźne, zabija zarazki wszelkich epidemii (także glony jednokomór­kowe). Jednak na naukowe potwierdzenie wpływu srebra na przedłużenie świeżości wody czeka­liśmy aż do XIX stulecia, kiedy to szwajcarski biolog Karol von Naegeli dowiódł glonobójczych i bakteriobójczych właściwości niektórych metali. Najsilniej na mikroorganizmy działają srebro i miedź. Działanie tych metali polega na niszczeniu glonów i bakterii w katalitycznym procesie kontaktowym, zachodzącym w wyniku oddziaływania śladowych ilości rozpuszczonego w wo­dzie metalu. Naegeli nazwał to efektem oligodynamicznym, a dla jego opisania, z połączenia słów: katalic i oligodynamic utworzył terminy: katadyn i katadynowanie. Wykryty przez uczo­nego efekt zyskał praktycznie zastosowanie dopiero po 1920 r., kiedy to niemiecki fizyk Georg A. Krause opracował technologię otrzymywania drobnopostaciowego srebra o dużej powierzchni czynnej cząsteczek. Jednak nadal poszukiwano szybszego i efektywniejszego sposobu nasycania wody srebrem, gdyż metody Greków, a wcześniej Hetytów i Persów obecnie były nie do przyję­cia, bowiem woda z wrzuconym do niej srebrem nasyca się po upływie siedmiu lat. Taką wodę nazywano starą i dolewano do naczyń ze świeżą, w której zawartość srebra jakby się pomnażała.
W Szwajcarii rozwinięto i szeroko rozpropagowano różne metody dezynfekcji wody z wykorzy­staniem srebra. Jedna z nich polega na nałożeniu cienkiej warstewki drobnopostaciowego srebra na ceramiczne wypełnienie filtrów do wody. Filtry tego typu stosuje się do usuwania zawiesin drobnych cząsteczek o średnicy mniejszej niż 0,5 mikrona (większość drobnoustrojów, drożdże, pleśnie i bakterie). Podczas filtrowania mają one kontakt ze srebrem i są dodatkowo inaktywo­wane, tak więc oprócz filtracji następuje także dezynfekcja. Włoski chemik Cecil zaproponował sterylizowanie i nasycanie wody srebrem zatapiając w niej zamiast płytek srebra zwoje cienkiego drutu. Efekt był osiągany już po kilku godzinach. Niemiecki badacz Hans Krause, a następnie uczeni radzieccy: S. Mojsiejew, W. Ugłow, W. Łazarow, N. Dimitriew i inni dla nasycania wody srebrem, rozkładali je na wielkich powierzchniach wody. Jony srebra działały na wodę łącząc się z tlenem na jej rozległej powierzchni dużo szybciej, jednak i ten sposób nie był efektywny.
Nasycanie wody srebrem wciąż nastręczało trudności, aż młody uczony radziecki Leonid A. Kul­ski wykorzystał do tego celu elektryczność. Procesem można już było kierować, a nasycanie wody trwało zaledwie kilka minut. Przyrząd swój nazwał Jonatanem. Tak więc srebrować (nasy­cać jonami Ag+) wodę można: 1. w wyniku jej kontaktu z metalicznym srebrem; 2. elektrolitycz­nie (elektrokatadynowanie) poddając wodę działaniu prądu elektrycznemu za pomocą srebrnych elektrod (obecność siarczków ma hamujący wpływ na proces srebrowania); 3. rozpuszczając w wodzie sole srebra.

Współczesna metoda wytwarzania srebrnej wody

Współcześnie stosowane metody nasycania wody srebrem polegają na rozpuszczaniu w wodzie chemicznych preparatów soli srebra, lub uwalnianiu jonów srebra z anody, w procesie elektro­lizy. Ta ostatnia metoda, nazywana jest elektrokatadynową. Jony, które wyrwały się z elektrody rozpuszczają się w strumieniu przepływającej wody. Proces ten można całkowicie zautomatyzo­wać, dozując srebro zależnie od ilości przepływającej wody. Do dezynfekcji wody wystarcza stężenie jonów srebra 0,04Ag+/dm3. Czas potrzebny do unieszkodliwienia zawartych w wodzie mikroorganizmów wynosi około jednej godziny, a działanie srebra natomiast jest długotrwałe, bowiem obecne w wodzie jony srebra zachowują skuteczność przez wiele miesięcy.
Metoda ta mimo bakteriobójczego i bakteriostatycznego działania nie wywołuje skutków ubocz­nych ani dla zdrowia ani środowiska nawet w przypadku przedawkowania srebra. W wyniku reakcji nie następuje jakakolwiek niekorzystna zmiana smaku i zapachu wody. Dodatkowymi zaletami metody jest to, że nie powoduje korozji instalacji i nie stanowi zagrożenia dla otoczenia, jak w przypadku chlorowania. Nie wymaga więc stosowania kosztownych zabezpieczeń. Także przechowywanie środka dezynfekującego nie nastręcza problemów. Srebrne elektrody nie starzeją się i nie tracą właściwości, nie wymagają dużej powierzchni magazynowej, ani kosztownych zabezpieczeń. Srebro, zarówno w postaci soli, jak i elektrod ma nielimitowany okres przydatności do celów dezynfekcji.
Z badań szwajcarskich ekspertów wynika, że skuteczne unieszkodliwianie mikroorganizmów i zagwarantowanie przydatności wody do spożycia wymaga użycia zaledwie 0,05-1 mg srebra na 1 litr wody. Koszty wdrożenia tej metody należy oceniać poprzez pryzmat stosunkowo taniej eksploatacji. Srebrna anoda o masie 1 grama wystarcza do dezynfekcji ponad 100 m3 wody, zaś zużycie energii elektrycznej w ocenie kosztów jest znikome.
Jeśli zawartość chlorków w wodzie przekracza 25 mg na litr, anoda może pokrywać się chlorkiem srebra utrudniając uwalnianie jonów do wody, wówczas wygodniejsze byłoby stosowanie srebra w postaci rozpuszczalnych soli. Przy planowaniu inwestycji należy uwzględnić przejrzystość wody i rodzaj występującej w niej zawiesiny. Pewne ograniczenia dotyczą twardości wody, przy dużym stężeniu jonów wapnia w wodzie elektrody pokrywają się warstewką soli i wymagają czyszczenia.
Potwierdzone zalety metody dezynfekcji wody za pomocą srebra sprawiają, że z powodzeniem może być stosowana w komunalnych wodociągach, schronach obrony cywilnej, wszędzie tam, gdzie zasoby wody mają być długo przechowywane. Sposób ten upodobały sobie browary. Stosują go zarówno do dezynfekcji wody procesowej, by unieszkodliwić „dzikie” drożdże i bakterie, jak i do przepłukiwania i spryskiwania butelek, beczek i cystern po myciu. Wytwarzany z nasrebrzanej wody aerozol, wokół dysz urządzeń napełniających butelki, ogranicza dostęp niepożądanych drobnoustrojów. Dezynfekowaną srebrem wodą, napełniane są też urządzenia technologiczne na czas przerw w produkcji.

Współczesne zastosowania srebrnej wody

Wodę srebrną stosuje się na świecie szeroko. Anglicy używają jej do produkcji piwa, Włosi – soków owocowych, Niemcy – margaryny. Wykorzystywana jest w produkcji żelatyny i wód mineralnych. Anglicy Srebrną wodę dawali do picia robotnikom pracującym przy budowie sławnej drogi z Burny do Asanu (w Indiach), gdzie wskutek zatrucia wody bakteriami tyfusu i cholery, wybuchały epidemie. Po zastosowaniu srebrnej wody wygasły całkowicie!
W czasie drugiej wojny światowej w ZSRR, kiedy zabrakło antybiotyków, srebrną wodę stoso­wano w szpitalach. Leczono nią stany zapalne, ropne rany, zaburzenia przewodu pokarmowego i wiele innych.
Także leki wykonane ze słabym roztworem srebra są trwalsze i znacznie dłużej nie ulegają zepsuciu. Jeśli do mleka dodamy odrobinę roztworu srebra, mleko z powodu braku bakterii nie kwaśnieje przez wiele dni.
Srebrna woda hojnie demonstruje ludziom swoje niezwykłe właściwości. Może być przechowy­wana w zwykłych naczyniach szklanych przez wiele miesięcy. Woda zakażona bakteriami, po otrzymaniu małych dawek srebra staje się sterylna. Gdy wlać ją do wody skażonej ta również staje się sterylna.
Choć wiedzę o srebrnej wodzie przywracamy do łask od niedawna, wykorzystywanie jej jest coraz powszechniejsze. Dostępne są już przyrządy do wytwarzania srebrnej wodzy, zarówno stacjonarne, przenośne, a nawet kieszonkowe – podróżne.
Nauka i doświadczenia badaczy wielokrotnie potwierdzają wspaniałe właściwości lecznicze srebrnej wody nawet w tak groźnych chorobach cywilizacji jak niewydolność krążenia, zaburzenia trawienia, wrzody żołądka, choroby kobiece, choroby układu nerwowego, zachęcam do poznania walorów i stosowania tego cudownego eliksiru życia. Nie ma lepszego sposobu, by wyprodukować wodę o wysokiej jakości i smaku niż proponowany system nasycania jej srebrem. Wszelkie szeroko rozpowszechnione filtry z wkładem węglowym są skuteczne tylko w czasie ciągłego przepływu wody, bowiem kiedy woda przestaje płynąć stają się siedliskiem rozwoju bakterii.

Jeśli temat spotka się z zainteresowaniem czytelników przybliżę dalsze tajniki tej wiedzy. Nawiążę kontakt ze znawcami tematu. Udostępnię Srebrną Wodę i własne doświadczenia.

Napisałem to ponad ćwierć wieku temu. Publikowało to wiele gazet. m.in.: Tygodnik Ostrowiecki KONTRASTY listopad 1993, Gazeta Krakowska styczeń 1994, Ekspres Ilustrowany maj 1998, Wiadomości Świętokrzyskie lipiec 2003, Biuletyn Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w Łodzi listopad 2004…