Pisałem tu już o zadręczających mnie spekulantkach-hipokrytkach i spekulantach-hipokrytach żądających i oczekujących, a nie wiedzących czego żądają i oczekują. Być może niektórzy z nich nie rozumieją czego żądają i oczekują, a inni nie umieją tego wyrazić. Są to symptomy braku poczucia własnej wartości i debilizmu.
Słowo „debil” nikogo nie obraża
Zacny Doktor Jaśkowski niedawno wyjaśniał, że słowo „debil” nikogo nie obraża, gdyż oznacza osobę, która w rozwoju intelektualnym zatrzymała się na poziomie dwunastolatka. Wyjaśnienie Zacnego Doktora jak ulał pasuje do większości żądających i oczekujących, ale nie przedstawiających, czego żądają i oczekują.
Słowo „debil” znałem od dawna, ale go nie używałem, gdyż rzadko spotykałem osoby, do których pasowałoby tak bardzo, jak do tych, które dziś można spotkać na każdym kroku. Wyjaśnienie doktora przyszło, gdy debilizm stał się tak powszechny, że aż zadręczający. Skłania to do częstego odtąd używania tego słowa. Będę więc go używał, ale nie po to by debili potępiać, ale by ich porwać do wzniesienia się ponad ich obecny poziom.
Wyzwanie
Mam świadomość, że negatywnie nastawieni nie podejmą wyzwania, a nawet go nie zrozumieją. Czy warto więc podejmować próby rozbudzania pragnienia porzucenia debilizmu? Zapewne są też osoby zagubione, które zapragną wznieść się ponad poziom chorób, na które pracowali latami, a nawet całe życie. Tych mam nadzieję przekonać, że z chorowania można zrezygnować. Zrezygnować z chorowania tak, jak rezygnuje się z porwanej sukienki, z którą choć niegdyś byliśmy zżyci to jednak wyrzucamy jako już nieprzydatną.
Jak można porwaną sukienkę zastąpić nową, równie piękną, a nawet piękniejszą, tak też można chorowanie zastąpić zdrowieniem, aż do zupełnego wyzdrowienia. Pomieszane zmysły też można uporządkować. Chorowanie jest procesem, zdrowienie też jest procesem, a zdrowie jest harmonią. Mówię o tym i piszę w wielu miejscach więc tu tego nie rozwijam.
Wiara zabija
Choć dręczyciele nie wyrażają czego żądają i oczekują, niezależnie czy wyrazić tego nie chcą, czy nie umieją zazwyczaj chodzi im o leczenie, akceptowanie głupkowatych decyzji, nieodpowiedzialnych postępowań i destrukcyjnych skutków tego zlepku paranoi i chorej wiary. Wiara jest przeciwieństwem Wiedzy, a Wiedza nie jest zbiorem wiadomości (zasłyszanych i wyczytanych). Prawdziwa Wiedza opiera się na Doświadczeniu. Wyjaśniałem to wielokrotnie, więc nie rozwijam tego tutaj.
Wszyscy zwracający się do mnie powinni wiedzieć, że nie leczę i brzydzą mnie wszelkie formy leczenia, wszelkie medykamenty i paramedykamenty, a także medyczne słownictwo. Pisałem, że wszyscy ci żądacze i oczekiwacze to p-i-j-a-w-i-c-e. Wyjaśniałem, co różni pijawice od pijawek. Pijawki za wyssaną krew „płacą” wstrzykiwaną śliną zawierającą ok. 60 różnych białek, z najważniejszą przeciwkrzepliwą hirudyną. Pijawice zaś nie dają nic w zamian za wyssaną energię, poświęcony im czas, przekazane im dobra. Na domiar złego marnują przekazane im dobra, a nawet je plugawią. Pomocy nie przyjmują, bo przyjąć albo nie umieją, albo nie chcą, gdyż wierzą, że na nią nie zasługują, albo że chirurg załatwi (skalpelami, promieniami, antybiotykami). To wszystko to ich problem, jednakże to, że okazaną im życzliwość wykorzystują na flirtowanie i zadręczanie to już mój.
Kolejna pijawica
Parę dni temu zadzwoniła kolejna pijawica o moralności Dulskiej i mentalności Kalego. Nie powiedziała nic o sobie, mówiła wyłącznie o swoich problemach nie kryjąc podwójnej moralności i hipokryzji. Wyglądało to, że ona nie istnieje jako człowiek, a jedynie jako zlepek nieszczęść, które zresztą sama tworzy. Chwaliła się, że od dawna obserwuje moją stronę, korzysta z niej, ale zamiast podziękowania za to, co robię dla niej zalewała mnie swoimi problemikami i żądaniami, chełpiąc się przy tym swoją podwójną moralnością i postępowaniem obrzydliwym aż do bólu.
Ta pijawica ma zioła „od dobrego zielarza”. Nie wie jakie, bo „od dobrego zielarza”, nie potrzebuje wiedzieć, bo „od dobrego zielarza”, a na opakowaniu napisane, że oczyszczają i wzmacniają. Gdy zapytałem o skład powtórzyła, że „od dobrego zielarza” więc dobre na wszystko. Gdy zapytałem z czego oczyszczają i co wzmacniają powtórzyła, że „od dobrego zielarza” więc dobre na wszystko, oczyszczają ze wszystkiego, wzmacniają wszystko.
Dylemat pijawicy
Jeden z problemów tejże pijawicy Dulskiej polega na dylemacie, bowiem przeczytała na mojej stronie o różnych zastosowaniach i właściwościach marchwi, ale ma dylemat czy ją stosować. Nie wie czy wato zainwestować jedną złotówkę w odrobinę marchewki, a tym bardziej zasiać by mieć własną. Ma „cud” na wszystko, ale „cud” nie działa. Pewnie dlatego, że go nie stosuje, albo stosuje źle. Dzwoni więc do mnie, by przerzucić na mnie odpowiedzialność za łączenie jej cudownych, ale nie działających ziół „od dobrego zielarza”, z marchewką, bo o marchewce znalazła na mojej stronie. Chce to robić na moją odpowiedzialność, czyli obciążać mnie skutkami swojej dulszczyzny.
Osoba o zdrowych zmysłach rozumiałaby, że dopóki nie zastosuje, to nie doświadczy działania. Rozumiałaby, że pytając o smak soli nigdy smaku soli nie pozna. Zamiast pytać o smak soli wystarczy kryształek soli wziąć na język, lub bryłkę soli polizać. Choć marchew ma potężne moce prozdrowotne to Dulskiej pomieszania zmysłów nie uporządkuje. Ma ona w piersi, czyli cycku coś co lekarz nazwał guzkiem. Gdybym pisał do mężczyzn używałbym słowa „piersi”, ale większość kobiet piersiami nazywa przednie ćwiartki brojlerów, które z kolei nazywają kurczakami i drobiem. Muszę więc używać słów zrozumiałych także dla nich.
Cycki za kasę
Niczego nowego nie odkrywam, podaję fakty. Zdecydowaną większość „guzków” medycy wycinają wraz z piersiami, które przeznaczane są głównie na karmę jako, że są bogatym źródłem hormonów. Część gnije w pomieszczeniach szpitalnych, bo wiadomo powszechnie jakie tam panuje bezkrólewie. Odrobina trafia do producentów leków, a najwięcej do producentów pasz, głównie dla ryb, ale także dla zwierząt. Wielu wie, a wielu się domyśla kim są i komu podlegają medycy. Nawet kobiecości pozbawiają Was za kasiorę.
Większość guzów to nie guzy
Zdecydowana większość „guzków” to niegroźne zwłóknienia tkanki, czasem nazywane włókniakami. Są one, ale i „prawdziwe” guzki także są bardzo łatwe do rozprowadzenia we własnym zakresie. Wielokrotnie pod moimi palcami zmniejszały się aż do całkowitego zaniku. Trwało to od kilkunastu godzin, do kilku sekund! Pod waszymi też jest to możliwe i tego przez lata uczyłem, jednakże zdecydowana większość zastraszanych przez medyków zamiast sprawdzenia mocy własnych palców wybiera rzeźnika. Ta Dulska też zdecydowała się na biopsję, choć taki „zabieg” nigdy nikogo nie wyleczył. Marchewki nie zastosowała, a do mnie zadzwoniła, by mieć kogo obciążyć skutkami kuracji medycznej, której zaplanowała się poddać.
Dlaczego na wskroś negatywnej „bohaterce” poświęcam tyle czasu?
Otóż nie piszę o niej, ona była tylko inspiracją. Piszę o perypetiach i zmaganiach wielu osób. W żadnym przypadku nie pisałem o konkretnej osobie. Zawsze są to uogólnienia, w których bywają szczegóły perypetii i zmagań różnych osób, które dostarczyły mi inspiracji i bodźca do napisania. Nie dbam o to, że nierozgarniętych razi to, co piszę. Nie muszą odwiedzać mojej strony. Nie zależy mi na ilości odwiedzin, bo nie zarabiam na reklamach. Nie proszę o komentarze, bo nikt mi nie płaci za ilość wpisów.
Czasem pijawice telefonicznie i e-mailowo chwalą moją stronę, by podlizać się aby eksploatować mnie do swoich merkantylnych interesików. Gdy którejś wygarnąłem, że na stronie nie zostawia wpisów wpisuje komentarz niby „życzliwy”, ale nieszczery, bo nie z serca lecz pod wpływem.
Zastąp skalpel radością i ciesz się odzyskanym zdrowiem
Aby wariatki, które nie zauważyły, że chcę je czegoś nauczyć nie podejrzewały, że chciałbym macać ich cycki przytaczam przykład młodej kobiety z przeogromnym guzem. Wprawdzie ta miała potwora nie na cycku lecz wyżej, jednakże ani umiejscowienie, ani nazwa medyczna, ani czas trwania, ani wielkość nie mają znaczenia. Ten był ogromny i rzucał się w oczy z daleka. Znikł w mgnieniu oka!
A było tak: Rano córka wychodząc do szkoły zostawiła matkę jak zawsze od kilku lat z potworem. Matka jak zawsze od kilu lat marzyła o studiowaniu u księdza Tisznera (u którego ja byłem wolnym słuchaczem, gdzie zresztą ją poznałem). Do realizacji brakowało kasiory na opłacenie studiów i dojazdy. Wielkie marzenie i wielka przeszkoda zmagały się, a potwór rósł. Z marzeń wyrwał ją dzwonek u drzwi. Listonosz przyniósł list urzędowy. Zażenował go widok potwora. Ją zażenowało pospieszne oderwanie wzroku listonosza.
Ciekawość i strach mieszały się naprzemiennie. Zagmatwana treść listu informowała, że przyznano adresatce rentę w kwocie tak nikłej, że prawie na nic by nie wystarczyło. Wystarczało zaledwie na dojazdy do Krakowa. Wybuch radości był niekontrolowany, ale była to radość prawdziwa, pozwalająca wreszcie spełnić marzenie, a marzenie było głębokie.
Wkrótce córka wróciła ze szkoły, zastała matkę bez potwora. Była przekonana, że to sprawka chirurga. Oglądała, dotykała; ani szwów, ani blizn, ani żadnych śladów nie było. Nie dowierzała matce, że samo znikło, a matka nie wie kiedy. Czytając list poczuła tam mrowienie, a następnie swędzenie. Gdy dotknęła by podrapać nic już tam nie było. Podziękowała więc Najwyższemu, ale nie wiem czy bardziej za dar wyzdrowienia czy bardziej za dar finansowy, dzięki któremu mogła realizować długo wymarzone marzenie. Pewnie Ona sama też tego nie wie, tak jak nie wie ile czasu trwał proces samouzdrawiania. Może paręnaście a może parę minut, choć równie możliwe jest, że zaledwie parę sekund.
Potwór księdza Tischnera
Przepraszam Cię, że nie pamiętam Twojego imienia. Ale pamiętam nasze rozmowy, i te w auli na wykładach księdza Tischnera i te w Twoim małym, ale wyjątkowym mieszkanku. Jeśli trafisz na moją stronę zapewne potwierdzisz mój opis Twojej przygody. Odezwij się, porozmawiamy o potworach: tym, który Ciebie dusił kilka lat i tym, który udusił księdza Tischnera. Może pomożesz mi przedstawić pijawicom, że była to cena jaką zapłacił za swoje słowa, bo kto jak kto, ale On tego co powiedział, powiedzieć nie miał prawa. Samemu trudno jest mi przekonać pijawice, że płacą nie tylko za czyny, ale także za myśli i słowa. Niech wreszcie zrozumieją, że każda z nich myślą i słowem może więcej niż medyk skalpelem.
Teraz Wasz ruch
Zamierzonego tematu nie wyczerpałem. Zrobiłem „wycieczki” w tematy niezamierzone. Mógłbym jeszcze sporo dodać. Ale teraz Wasz ruch. Zostawiam Was z Waszymi myślami, słowami, czynami, zaniechaniami… Odpowiadamy nie tylko za to co zrobiliśmy, ale także za to czego nie zrobiliśmy!
Ciąg dalszy w dużej mierze zależy od Waszych komentarzy, o które oczywiście nie proszę, ale obiecuję na nie zareagować.
