Zdrowie z beczki [56]

Najlepsze i najtańsze probiotyki i prebiotyki możemy mieć z kiszonej kapusty. A ściślej z jej kwasu, niepoprawnie nazywanego sokiem.

Dlaczego napisałem „możemy mieć”, a nie napisałem „mamy”? Przecież kapusta kiszona, jaką pamiętamy z dzieciństwa była najlepszym, najbogatszym i najtańszym źródłem tego czegoś, co dziś uczenie nazywamy probiotykami. Czy już nie jest? Co się zmieniło?

Dawniej nie znaliśmy słów: probiotyk, prebiotyk, a kapustę kiszoną jadało się. Po prostu. Często. W każdym domu. Nie dla jakichś tajemniczych substancji czy modnie brzmiących słów. Dla smaku. Zdrowie utrzymywało się niejako przy okazji. Nikt nie zastanawiał się co i w jakim stopniu zawdzięcza kiszonej kapuście.

Do niedawna kapusta kisła samoczynnie. W beczkach drewnianych. Innych nie było. Kiśnięcie trwało tygodniami (zależnie od temperatury). Było procesem fermentacji. Kapustę ubijano w beczkach drewnianym tłuczkiem albo udeptywaniem, a potem codziennie dziurawiono kołkiem, aby wychodziły gazy powstające podczas kiśnięcia. Kiszoną kapustę jadało się od jesieni, przez zimę, przednówek, wiosnę, aż do lata.

Dziś jest zupełnie inaczej. Współczesna kapusta zakwaszana syntetyczną chemią, niezasłużenie nazywana „kiszoną”, produkowana jest zazwyczaj w betonowych silosach, wewnątrz pokrytych smołą, a na mniejszą skalę w beczkach z tworzyw sztucznych. Jeśli jeszcze zachowały się gdzieś beczki drewniane to wyścielane są foliowymi workami. To nie jedyne sprzeniewierzenia przeciw kapuście, bowiem obecnie produkt niezasłużenie nazywany „kapustą kiszoną” powstaje w jeden dzień! W wyniku zakwaszenia kwasem syntetycznym. Nie jest to kapusta kiszona lecz kwaszona. UE myli słowa: kiszona z kwaszona i traktuje je tożsamo. Takimi manipulacjami usypia naszą czujność.

Byłem świadkiem rozmowy handlarza, który handlował kapustą kwaszoną z ogrodnikiem, który handlował kapustą kiszoną. Ogrodnik klientkom zawiedzionym brakiem jego kapusty (którą znały i ceniły) mówił, że nową partię będzie miał za dwa tygodnie, bo aktualnie kiśnie. Gdy odeszły handlarz powiedział do ogrodnika: jesteś głupi, że tak długo czekasz na ukiśnięcie; ja w sobotę szatkowałem, a dziś mamy poniedziałek i już ją sprzedaję; wsypuję kwas w proszku i w jeden dzień mam ukwaszoną, gotową do sprzedaży.

Jak to możliwe? Kapusta ogrodnika kiśnie w procesie fermentacji pod wpływem bakterii kwasu mlekowego, nazywanych probiotycznymi. Ten proces trwa kilka tygodni. Kapusta handlarza nie kiśnie, on kapustę zakwasza syntetycznym kwasem. Powstaje w jeden dzień. Taki produkt nie daje zdrowia, lecz je odbiera, podobnie jak większość współczesnych przemysłowych, niezasłużenie nazywanych żywnością.

Brr, jeśli bazarowy handlarz zakwasza kapustę syntetycznym kwasem, to strach pomyśleć jak groźniejszą chemią zakwaszają przemysłowcy. Jeśli jadasz kapustę zakwaszaną syntetycznym kwasem w proszku to przynajmniej bądź choć tyle uczciwa/y by nie nazywać jej kiszoną.

Lekarz czy handlarz?

Znany z coraz bardziej nachalnych newsleterów doktor D.[1] straszy, że nadchodzi sezon przeziębień i gryp, że niektóry już mają objawy grypy lub przeziębienia. Napisał: „trzeba działać”, a działaniem ma być dostarczenie organizmowi jak najwięcej cennych składników, które wspomogą odporność w tym trudnym czasie.

Zapewne doktor D. o swój samochód dba codziennie, a nie dopiero po wypadku. Zatem dlaczego nam o zdrowie nie poleca dbać codziennie, lecz dopiero gdy je tracimy ratować je jego kapsułkami?

Powinniśmy i możemy cieszyć się zdrowiem niezależnie od pory roku i sezonów chorobowych. Możemy to osiągnąć dzięki kapuście.

Dalej doktor D. pod wyzywającym tytułem: „Udowodnione działanie przeciwnowotworowe” napisał: Badania epidemiologiczne potwierdziły, że spożywanie żywności pochodzenia roślinnego, szczególnie warzyw krzyżowych (w tym kapusty), obniża ryzyko zachorowania na nowotwory piersi, jelita grubego czy płuc.

Panie doktorze D.! Toż pan nie wie, że to, co obniża ryzyko zachorowania na wymienione choróbska obniża też ryzyko zachorowania na wszystkie inne niewymienione? Toż w starożytnym Rzymie kapustę uważano za panaceum na wszelkie choroby! Toż Cenzor Katon twierdził, że dzięki kapuście Rzymianie przeżyli sześć wieków bez lekarzy! Toż wczesne ludy Egiptu w dowód uznania kapuście wystawiły świątynię! I to wszystko bez badań epidemiologicznych!

Doktor D. napisał: Kiszona kapusta zawiera też więcej przeciwutleniaczy niż surowa. Warto ją dodać, kiedy gotujemy potrawy z kapusty, ponieważ ma działanie ochronne na utlenianie tłuszczów.

Panie doktorze D! Tak robiły nasze matki, babki, prababki, praprababki…, tak robiliśmy od stuleci, a może nawet tysiącleci, nie znając słowa „przeciwutleniacze”. Jadając kiszoną kapustę dbaliśmy o zdrowie niejako samoczynnie, przy okazji.

Pod kolejnym wyzywającym tytułem: Naturalny probiotyk i prebiotyk doktor D. napisał: Sok z kiszonej kapusty to naturalny probiotyk i prebiotyk (zawiera rozpuszczalny błonnik). Powinien znaleźć się w diecie każdego, kto dba o swoje zdrowie.

Uparcie doktor D. myli sok z kwasem, ale czytam dalej: Sok z kiszonej kapusty ma tę przewagę nad świeżą, że dodatkowo, oprócz cennych witamin, zawiera probiotyczne bakterie Lactobacillus, które wzmacniają nasze jelita. Do tego ma niższy indeks glikemiczny niż surowa postać tego warzywa. To ważna informacja, szczególnie dla tych, dla których zawartość cukru ma znaczenie. Kiszonki są jak balsam dla naszych jelit. Otulają ich ścianki i regulują kwasowość żołądka. Wpływają też pozytywnie na wydzielanie enzymów trawiennych, dlatego polecane są szczególnie dla osób, które borykają się z problemami żołądka, takimi jak biegunki czy zaparcia.

Doktor D., uparcie myląc sok z kwasem, wymienia też inne korzyści prozdrowotne tego, co nazywa „sokiem” z kiszonej kapusty: Zapobiega wytwarzaniu się gazów w żołądku; Likwiduje zgagę i wzdęcia; Jest doskonałym źródłem wapnia, potasu, witaminy C i związków selenu; Oczyszcza przewód pokarmowy z bakterii gnilnych, co powoduje rozwój dobrych bakterii jelitowych.

Czy to dużo? Kiedy doktor Górnicka wymieniła sto chorób, które leczy kapusta, ja wymieniam dwieście. Ale zobaczmy do czego doktor D. zmierza, nazwał to „dobrą alternatywą”. Ułatwieniem dla osób, które nie lubią smaku kiszonek, lub po prostu nie mają czasu na kiszenie kapusty, jest sok z kiszonej kapusty zamknięty w kapsułce. Oczywiście to zdanie jest linkiem kierującym do formularza zamówień! A dalej swoje kapsułki nazywa: „doskonały sposób na zadbanie o swoje zdrowie”.

Doktor D. zachęca: Teraz już nie musisz jeść ogromnych ilości kapusty kiszonej, aby cieszyć się zdrowiem. Specjalnie dla Ciebie przygotowaliśmy kapsułki, które: są wygodne w przyjmowaniu; możesz mieć je zawsze pod ręką, niezależnie gdzie się znajdujesz (w pracy, na wakacjach); mają naturalny skład; nie zawierają chemii; nie zawierają słodzików; są odpowiednie dla wegan.

Mam nadzieję, że czytelnicy zauważyli, że doktor D. nie jest lekarzem, lecz sprytnym handlarzem. Handluje kapsułkami i zachęca do ich kupowania. Ja natomiast pozostawiam czytelnikom wolną wolę. Możecie kupować kapsułki i żyć złudzeniami oraz rozczarowaniem, albo często jadać kapustę. I świeżą i kiszoną (w procesie fermentacji pod wpływem bakterii probiotycznych), jednocześnie unikając tego, co pryskane syntetyczną chemią i zakwaszane syntetyczną chemią.

Nie macie skąd wziąć gwarantowanej kapusty? Mam na tyle by dzielić się z przyjaciółmi. W przeciwieństwie  do nasyconych chemią ze sklepów i bazarów jest to naturalnie uprawiana i naturalnie kiszona dawna polska odmiana „Sława”.

A kto chce poznać jakie jeszcze dobrodziejstwa niesie ze sobą kapusta  i inne warzywa kapustne i jak je wykorzystać znajdzie to w mojej książce: Podróż ku zdrowiu z kapuścianym panaceum. Jest tam wiele prawd kapuścianych, a także kapuściane przepisy zdrowia i urody. Możemy cieszyć się zdrowiem bez kapsułek!

Czegóż więc Wam życzyć? Zdrowia nie życzę, bo o zdrowie trzeba dbać, pieniędzy nie życzę, bo na nie trzeba pracować. Życzę więc ROZSĄDKU! Sprawdźcie jak łatwo poprawić stan zdrowia zamieniając trujące przemysłowe pasze na prozdrowotne kasze, uzupełniając je zdrowotną kapustą, niespryskiwaną chemikaliami i nie zakwaszaną chemikaliami!

[1] Dlaczego nie podaję nazwiska doktora lecz pierwszą literę jego nazwiska z kropką? Bo tak zwyczajowo przedstawia się przestępców.

Jeśli komuś z Twoich bliskich, przyjaciół, znajomych spodobałaby się prezentowana tu wiedza wyślij mu SMS-em lub e-mailem adres tej witryny: www.ambasadorzdrowia.pl

Witaminowa psychoza [9]

Cała roślina leczy

Wielu szukających szczęścia ducha zapomina o zdrowiu ciała.
Wielu pragnących zdrowego ciała zaniedbuje rozwój duchowy.
Wszyscy oni szukają owoców bez posadzenia nasion.
Nikt z nich nie osiągnie tego, czego szuka…

Od prawie pół wieku Światowa Organizacja Zdrowia przyznaje, że podstawą zdrowia jest prawidłowe żywienie. Coraz więcej ludzi przykłada wielką wagę do jakości odżywiania. Pragnę więc tą drogą sprostować niektóre zakorzenione w naszym społeczeństwie niesłuszne poglądy i złe nawyki.

Na Kongresie Ochrony Zdrowia w Rzymie w 1968 roku doktor Jerzy Fragner podał, że w naszym klimacie występuje 172 choroby zwane awitaminozami. Wybitny polski zielarz Witold Poprzędzki w swoim Poradniku Zielarza omawia te 172 dolegliwości wynikające z braku witamin.

Pierwszą witaminę odkrył Polak

Istotę witamin i pierwszą witaminę odkrył oraz nazwę tego mikroskopijnego czynnika o tak olbrzymim dla naszego zdrowia znaczeniu ustalił w 1912 roku nasz rodak, biochemik Kazimierz Funk. Witamina czyli amina życia wychodziła naprzeciw odwiecznym marzeniom ludzkości o znalezieniu eliksiru, który pozwoliłby zachować młodość, energię, siły witalne. Szybko obdarzono witaminy mianem cudownego leku na wszelkie dolegliwości. Miały zapobiegać katarowi, grypie, miały być sposobem na piękno i urodę. Rozpoczęła się światowa kariera witamin i w krótkim czasie witaminowa psychoza opanowała nie kraje rozwijające się, których narody cierpią na niedostatek protein, lecz państwa wysoko uprzemysłowione, gdzie niedobór witamin był marginalny.

Źle pojęta troska

W USA i Europie zachodniej sprzedaż witamin osiągnęła rozmiary zastraszające. Lykający witaminy utożsamiają je z „lekami na wszystko”. Rewelacji tych nie potwierdza ani medycyna ani nauka, co nie przeszkadza „pacjentom” ślepo wierzyć w ich skuteczność. Wielu wychodzi z założenia, że witaminy, podobnie jak większość lekarstw, jeśli nie pomogą to na pewno nie zaszkodzą Tymczasem witaminy [syntetyczne] są potrzebne w znikomych ilościach, a nieświadomi skutków „tabletkowicze” doprowadzają do hiperwitaminoz. Niewłaściwie dawkowane witaminy, mające naprawić to, co zepsuł człowiek, są tak samo niebezpieczne jak choroby, które usiłuje się nimi leczyć. W nadmiernej trosce o zdrowie nadużywanie tych z pozoru nieszkodliwych środków, w przypadku witamin A, D, PP bywa nawet trujące. Niestety nawet w fachowej literaturze niewiele pisze się o skutkach ich przedawkowania. Większość z nas nie wie, że nadużywanie witaminy D powoduje utratę apetytu, torsje, osłabienie, ból mięśni i stawów, utratę pamięci, doprowadza do stanów apatii, wzmożonego pragnienia, łuszczenia naskórka, zatrzymania wzrostu, zwapnienia nerek… Nadmiar witaminy PP powoduje uczynnienie wrzodów żołądka, obrzęki, żółtaczkę, wywołuje wysypkę, suchość i świąd skóry…

Groźne dla ludzkiego organizmu są zarówno hiperwitaminozy jak i awitaminozy.

Czym jest awitaminoza?

Pierwsze choroby zwane awitaminozami wykryto już w latach dwudziestych [ub. wieku]. Były to szkorbut (gnilec) i krzywica (rachityzm). Witaminy występują w ilościach mikroskopijnych, nie łatwo więc było ówczesnym uwierzyć w olbrzymie znaczenie tak małych ilości „tego czegoś”. Kiedy z czasem wykryto ponad siedemdziesiąt witamin dowiedziono, że przyczyną innych chorób także jest brak witamin w naszym organizmie.

Synergizm witamin

Witaminy naturalne wspierają się nawzajem i jedna dla drugiej jest stymulatorem, stabilizatorem, katalizatorem… Nigdzie w przyrodzie witaminy nie występują pojedynczo i bez towarzystwa związków mineralnych (nazywanych mikroelementami) jak to bywa w tabletkach, drażetkach, kapsułkach. Rzetelne badania dowiodły, że nie możemy dalej iść śladem zasłużonego skądinąd prekursora nowożytnej medycyny, wielkiego niemieckiego lekarza, chemika i filozofa, profesora Uniwersytetu w Bazylei – Paracelsusa (1493-1541) – odnowiciela chemii i pierwszego „wyodrębniacza”. Theophrastus Bombastus von Hohenheim zmienił nazwisko na Philippus Aureolus Paracelsus. Wielu uważało go za szarlatana, w rzeczywistości był jednym z najbardziej wykształconych i osiągających najlepsze wyniki lekarzy owego okresu, a przyczyną złej reputacji był fakt, że postępował zgod­nie z maksymą sformułowaną później przez angielskiego dramatopisarza Georga Bernarda Shawa (1856-1950): jeżeli nie wygła­szasz swoich twierdzeń w sposób drażniący innych, możesz nie wygłaszać ich w ogóle.

 Błędny pogląd

Ponad cztery stulecia rozwijał się błędny pogląd polegający na domniemaniu, że nie cała roślina leczy lecz jakiś jej składnik, który wystarczy wydobyć i dawkować stosownie do nasilenia choroby, podobnie jak dziś jeszcze czyni się ze środkami chemicznymi. Stosowanie wyodrębnionych witamin nie spełniło pokładanych w nich nadziei, a kiedy zaczęto badać skład chemiczny ziół wyszło na jaw, że całe ziele leczy – jeden składnik silniej, inny słabiej, ale wszystkie działają w zespole. Tak samo jest z witaminami – występują zespołowo i działają w zespole, w towarzystwie innych związków, z których żaden nie jest dla nas obojętny. Dopiero na takich ustaleniach powstała nowoczesna nauka o gospodarce witamin naturalnych w organizmie człowieka.

Niewiele ziół poznaliśmy

Do roku 1979 zbadano zaledwie 49 ziół leczniczych, tych o najszerszym zastosowaniu. Nie ma wśród nich ani jednego, które nie miałoby bogatego zbioru witamin. W ziołach leczy zespół, z którego niczego nie wolno usuwać, ani naświetlaniem, ani gotowaniem, ani parzeniem, ani przytomnie, ani nieprzytomnie (Słowa świadomie/nieświadomie, używane zgodnie z obiegowym znaczeniem, zarezerwowane winny być raczej dla sfery ducha. Dlatego dla sfery umysłu używam słów przytomnie/nieprzytomnie). Brak wiedzy nie zwalnia od odpowiedzialności. Odpowiadamy nie tylko za to, co zrobiliśmy, ale także za to, czego nie zrobiliśmy.

Niezdrowe granulaty

Wiele firm ułatwiając sobie pracę wytwarza granulaty – mieszanki ziół zgranulowane najczęściej za pomocą cukru i żelatyny. Pamiętaj, że to, co pachnie, niezależnie czy jest to seler, pietruszka, rumianek czy mięta jest lekiem, a kiedy utraci zapach przestaje być lekiem. Dlatego witaminy należy traktować i jak pokarm i jak lek: nie przetwarzać, nie przechowywać zbyt długo i nieodpowiednio (w zasmrodzonych aptekach, sklepikach, magazynach), nie gotować, nie parzyć i… nie jadać, lecz zażywać – codziennie, bo w witaminy nie można zaopatrzyć się na zapas. Właśnie w niewłaściwej i niedostatecznej dostawie witamin leży pierwsza przyczyna choroby zwanej awitaminozą.

 Przyczyny awitaminoz

Istnieją dwie przyczyny każdej awitaminozy: brak witamin naturalnych w naszym pożywieniu oraz złe trawienie i złe przyswajanie. Podstawą każdej awitaminozy jest bezobjawowe, skradające się podstępnie witaminowe zagłodzenie. Profesor B. Filipowicz nazwa je „głodem utajonym”. W przeważającej większości przypadków każdej konkretnej awitaminozy występuje szereg objawów błędnie uważanych za odrębne choroby. Niech za przykład posłuży awitaminoza występująca u dorastającej nastolatki, która ma trądzik młodzieńczy, bolesne menstruacje, zimne stopy i słabo widzi o zmroku. Skórą, śluzówką dróg oddechowych i trawiennych oraz oczami „rządzi” witamina A. Wypryski, trądzik, matowa cera i inne kłopoty skórne, marznięcie kończyn, zimne stopy, pogarszanie się widzenia, upośledzone widzenie zmierzchowe (tzw. kurza ślepota), wszystkie te objawy mogą zjawiać się kolejno, występować pojedynczo lub zbiorowo, ale są wynikiem braku Witaminy A w jej organizmie!

 Holistyczne leczenie

Tylko holistycznie patrzący lekarz połączy kłopoty skórne, marznięcie stóp, pogarszanie się wzroku i bolesność okresu w jedną awitaminozę. Większość ze skórą wyśle do dermatologa, z oczami do okulisty, o zimnych stopach powiedzą, że to taka uroda, bolesne miesiączki zlekceważą lub wyślą do ginekologa, gdy tymczasem bez dostarczenia witaminy A i usprawnienia trawienia produktów zawierających tę witaminę leczenie objawów chorobowych przez różnych specjalistów nie będzie skuteczne. Musimy wkroczyć z naturalnymi witaminami, bowiem naśladownictwem wiele nie dokonamy.

Nagminna dolegliwość

Doświadczenia ostatniego ćwierćwiecza wykazują, że awitaminozy stały się dolegliwością nagminną w skali światowej. Żadna z awitaminoz nie powstaje samoistnie. Bazą, na której powstaje każda awitaminoza jest bezobjawowa awitaminoza początkowa, dla wygody nazwana awitaminozą absolutną. Choć jednostka ta nie wszędzie jest uznawana klinicznie jest to taki stan dewitaminizacji, na bazie którego może już powstać każda z awitaminoz. Wśród wielu przyczyn pierwsze miejsce zajmuje oszczędzanie czasu poświęcanego przygotowaniu posiłków i żywieniu oraz chore nowoczesne przekonania. Ta oszczędność zaczyna się już w kuchni. Jest to między innymi:

  • uleganie poradom i reklamowym „chwytom” producentów i telewizyjnych pseudoautorytetów, opieranie się na poradnikach zaślepionych i chorujących pseudodietetyków;
  • kierowanie się szybkością przyrządzania posiłku, przyrządzanie kilku posiłków za jednym zamachem;
  • uleganie złudzeniom, że jak drogie to dobre, a nawet im droższe tym lepsze;
  • nagminne wykorzystywanie produktów z lodówki;
  • przechowywanie produktów witaminowych w pełnym świetle;
  • zwiększenie stresów;
  • dążenie aby nie drogo;
  • nadmierne stosowanie leków i zanieczyszczenie organizmu po kuracjach antybiotykowych;
  • wyniszczenie flory bakteryjnej po przebytych chorobach i nie odbudowanie prawidłowej flory bakteryjnej po kuracjach antybiotykowych;
  • odmineralizowanie gleby;
  • zanieczyszczenie powietrza, wody i gleby;
  • przedwczesne zbiory zanim owoce i warzywa wypełnią się substancjami odżywczymi i minerałami;
  • długi okres przechowywania i zabiegi przedłużania okresu przechowywania produktów z zastosowaniem sztucznych związków chemicznych i promieniowania jonizującego;
  • genetyczny niedobór witamin, mikro– i makroelementów, niezdolność ich produkowania i wynikająca stąd konieczność dostarczania ich z zewnątrz.

Z monotonnego żywienia rodzi się ponad połowa awitaminoz, a reszta wynika ze złego trawienia. Często jednak obie te przyczyny występują jednocześnie. Do tej jednostki chorobowej podejdź tak, jak do każdej innej, to znaczy ze wszystkich stron, bo aby wyleczyć awitaminozę wystarczy pacjenta dowitaminizować!

Aby pokarm był lekiem

Co więc pozostaje? Leczenie żywieniem – bez ryzykownych środków chemicznych, bez niebezpiecznych zabiegów chirurgicznych, lecz właściwe żywienie jako leczenie. Oczywiście leczenie żywieniem przewraca całą dietetykę u podstaw której leży… brak logiki: „skoro kapusta rozdyma to odstawić kapustę”. Odstawianie potraw ciężkostrawnych ale wysokowitaminowych prowadzi do awitaminoz takich jak: nerwice, atonia żołądka, niedomagania wątroby, choroby wrzodowe, choroby skórne, pogorszenie widzenia, pogorszenie trawienia. Właściwą drogą leczenia systemu trawiennego są zioła tak zwane gorzkie i przyprawy trawienne dodawane do potraw – aby pokarm był lekiem a lek pokarmem.

 Gdzie kończy się ziołolecznictwo a zaczyna kuchnia?

Dowitaminizować można w różny sposób i należy korzystać ze wszystkich sposobów. Witaminy A, C, F, K, najszybciej wsysane są przez skórę i proces ten jest skuteczniejszy niż w drodze spożywania pokarmów. Dlatego też od niepamiętnych czasów stosujemy okładania olejem lnianym i rokitnikowym oparzeń i odmrożeń. Na tej samej zasadzie stosujemy okłady ze świeżych ziół. W awitaminozach mamy do dyspozycji działanie poprzez:

  • Wysokowitaminowe produkty. Jadaj codziennie: seler, pietruszkę, szpinak, cebulę, marchew, różne kapusty i warzywa kapustowate, buraki, por… – z pieprzem lub papryką, z miodem lub śmietaną, czosnek, nać pietruszki, selera, koperek, miód, żółtko jaj, oleje roślinne, groch, otręby pszenne, świeże ryby, śliwki i morele suszone i wszystkie inne owoce.
  • Kąpiele. Liść orzecha włoskiego, liść topoli, czerwcowy liść akacji, igliwie sosny, jodły lub świerku (ok. pół kg łącznie) + 10 dag mięty zaparzyć w kilku litrach wrzątku, odstawić do naciągnięcia i wlać do wanny. Kąpiel można także przygotować ze świeżej białej kapusty. Dwie główki (ok. 4 kg) zmiksować z wodą i wlać do wanny. Można też rozpuścić drożdże (1 kilogram) w letniej wodzie i wlać do wanny. W kąpieli spędźić co najmniej pół godziny. Powtarzać ją dwa razy w tygodniu.
  • Świeże soki.
    – z ziela krwawnika rozprowadzony mlekiem i osłodzony miodem pić na czczo dwie łyżki dziennie;
    – z marchwi i inne z warzyw, owoców – domowe – surowe – świeże,
    pić bez obawy przedawkowania.
  • Drożdże . 4 dkg drożdży wymieszać z  1 łyżeczką miodu i zimnej wody.
    wypijać raz dziennie.
  • Oleje tłoczone na zimno.
    – z oliwek,
    – z rokitnika,
    – z ogórecznika,
    stosować do sałatek i wszelkich potraw.

Stara ale skuteczna lewatywa

Jest jeszcze jeden stary i skuteczny sposób dotarcia do organizmu z witaminami. Wiemy, że jedne witaminy rozpuszczają się w tłuszczach, a inne w wodzie. Witaminy A, D, E, F wprowadzamy doustnie, bo tłuszcze w dwunastnicy rozpadają się na cukry i dopiero w takiej formie są wychwytywane przez kosmki jelitowe. Jednak rodzina witamin B oraz witaminy H, K, M, PP nie muszą przechodzić przez dwunastnicę, więc mogą być dostarczone organizmowi przez odbyt. Nauka nie wypowiedziała się jeszcze w którym odcinku jelit następuje wchłanianie poszczególnych witamin. Wiemy, że witamina C ulega wessaniu dopiero w odbytnicy i z tego względu wracamy do epoki, kiedy za pomocą lewatywy leczono wiele schorzeń. Wynikało to z wielowiekowych doświadczeń, a sposobu tego, mimo iż był skuteczny, zaniechano dlatego, że przestarzały i nienowoczesny.

Jesteś nierozerwalną całością

Człowiek jest nierozerwalną całością i dlatego nie da się wyleczyć ani chorób ani chorych narządów w oderwaniu od żywienia i trawienia. Leczyć można tylko człowieka, dlatego ja propaguję medycynę holistyczną, która nie zajmuje się chorobami i chorymi narządami, lecz człowiekiem, traktując człowieka, jako nierozłączną całość. Testem i zarazem nakazem ustalonym przez Światową Organizację Zdrowia dla zdrowych, aby nie popaść w awitaminozę, jest spożywanie conajmniej 60 niekonserwowanych artykułów spożywczych w ciągu miesiąca, w tym ponad połowę surowych. Testem dla pozostałych może być m.in. komputerowa analiza włosów. Chorującym i uważającym się za zdrowych proponuję kilka swoich włosów oddać do analizy, aby przekonać się czym porażone są ich kosmki jelitowe, ile tlenków metali nagromadzili w układzie kostnym, ile kadmu i innych metali ciężkich, formaldechydów i chlorofenoli – w mięśniach, tkance podskórnej i skórze.

Obudź się

Wielu pyta, dlaczego nie mówią o tym w telewizji, a ja pytam co przedszkolne wychowawczynie, nauczycielki, matki, żony robią w tym kierunku? Dlaczego tak często telewizyjną szmirę stawiają ponad zdrowym rozsądkiem? Dokąd będziesz kierować się zaleceniami schorowanych pseudoracjonalizatorów „żywieniowców”, tabelkami i poradnikami niekompetentnych „kompetentnych” tylko oddalasz się od zdrowia. Przecież wielu już nie wie czym jest zdrowie. Wmawiają nam, że jak nic nie boli…, propagują coraz to nowsze tabletki przeciwbólowe. Ale z wielu twarzy nie promieniuje radość zdrowia i satysfakcja spełnienia.

Życie „tabletkowiczów” jest ucieczką od rzeczywistości – żałosną ucieczką. Stresy emocjonalne, mentalne i fizyczne zżerają resztki tego, co kiedyś być może było zdrowiem. Spójrz na otaczające Cię twarze. Co widzisz? Tryskające zdrowie czy schorowany grymas zagubionych, bezradnych? Ale skąd masz wiedzieć czym jest zdrowie skoro wśród zdrowych rzadko bywasz? Przebudź się! Nikt Ci ręki nie poda jak sobie sam nie pomożesz. Bądź jak hrabia Mithauzen, który wraz z koniem sam za włosy z błota się wyciągał. Nie bądź niewolnikiem cwaniaków napychających sobie kieszenie Twoim kosztem, schorowanych „lekarzy” i niedouczonych „uczonych”.

Zaproszenie

Czy schorowana kucharka przygotuje zdrowy posiłek? Zachęcam do nauki leczenia żywieniem.

Posłowie

Ten artykuł napisałem dla Ekspresu Ilustrowanego kilkanaście lat temu; wówczas zgłębiałem wiedzę prozdrowotną i medyczną między innymi u światowej sławy mistrza i autorytetu Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, Claude’a Diolosy z Instytutu Awicenna, autora znanych w Polsce pięciu wydań książki: „Chiny, kuchnia, tajemnice medycyny…”.
Ekspres Ilustrowany nigdy nie ingerował w treść moich artykułów, jednak w tym przypadku tytuł  Witaminowa psychoza zmienił  na Moda na witaminy.

Co po latach dodałbym do powyższego

Oprócz jednego słowa „syntetyczne”, które wstawiłem w nawiasie kwadratowym tylko informację z opakowania trutki ma szczury i inne gryzonie. Czynnikiem powodującym zdychanie gryzoni jest antagonista jednej z witamin. Trutka nie zabija, lecz niszczy witaminę, więc gryzonie zdychają z braku witaminy. To samo powodują smugi na niebie!
Znam odtrutkę i na każdym kroku ją polecam. Niewielu traktuje ją poważnie. Czyżby dlatego, że odtrutką są zioła powszechnie występujące i można je pozyskać za darmo?