Dla smaku, zdrowia, długowieczności [180]

Szafran znamy głównie jako przyprawę, jednakże pamiętać należy, że od dawien dawna stosowany był w medycynie. Oczywiście nie tej plugawej, służącej producentom trucizn i sprzedawcom śmiercionośnych usług, lecz dawnej, budującej odporność. W artykule: Przyprawami możesz pożegnać nawet cukrzycę nazwałem szafran „Ferrari wśród przypraw”.

Link do tamtego artykułu tutaj

Wysuszone znamiona szafranu uprawnego używane są jako przyprawa. Ma postać żółtego proszku i jest najdroższą przyprawą na świecie. Pewnie wielu uważa, że to ze względu na cenę, bowiem 1 kg znamion szafranu uzyskamy z wyskubania 150 tysięcy kwiatów. Jednakże szafran ceniony powinien być ze względu na moce prozdrowotne.

Zazwyczaj o szafranie pisują jako o afrodyzjaku, zalecają go przy nadmiernym apetycie, napięciach przedmiesiączkowych, menopauzie, obniżonej odporności, zwyrodnieniu plamki żółtej…

Stosując szafran kulinarnie nie potrzebujemy chorować i znać medycznych nazw chorób, bowiem przyprawy stosujemy dla lepszego trawienia, dobrego samopoczucia, wzmacniania systemu immunologicznego, czyli naszej odporności. To nasza odporność chroni nas przed zachorowaniami, zapewnia zdrowe funkcjonowanie nawet w skażonym środowisku. Większość chorób dopada osoby słabowite, czyli o lichej odporności. Najważniejsze co możesz robić dla zdrowia to dbać o odporność.

Łyk historii

Właściwości szafranu opisali: Pliniusz (23-79), Dioscorides Pedanius (40-90). Jest jednak starsze źródło wiedzy o szafranie; opisany jest także w staroegipskim zwoju, nazywanym „papirusem Ebersa”.

Papirus Ebersa jest zwojem o długości ponad 20 metrów, szerokości 30 centymetrów i zawiera ówczesną wiedzę z zakresu chorób, chirurgii, stosowania roślin i minerałów. Podano tam ok. 700 lekarstw i 800 sposobów ich przyrządzania. Papirus ten napisany mógł być przed rokiem 1550 p.n.e. (przybliżony czas powstania tego dzieła pozwalają ustalić notatki kalendarzowe, zawarte na odwrocie papirusu). Jednakże fragmenty zawartych tam opisów są odpisem ze źródeł o wiele starszych.

Georg Ebers zakupił ten zwój w 1873 roku od Araba, który twierdził, że znalazł go w 1862 r. w Tebach przy dobrze zachowanej mumii. Ebers opisał znalezisko w wydanej w 1875 w Lipsku dwutomowej publikacji pod tytułem „Papirus Ebersa, hermetyczna księga o lekach Egipcjan, w piśmie hieratycznym”. Pierwszy przekład tego papirusu wydał w 1890 r. Heinrich Joachim, lekarz z Berlina. W 1937 roku Bendix Ebbell opublikował nowe tłumaczenie z dokładną identyfikacją opisanych tam chorób, roślin, minerałów.
Od 1954 do 1963, pod kierownictwem Hermanna Grapowa, papirus Ebersa był częścią wielkiego niemieckiego wydania egipskich tekstów medycznych w ośmiu tomach.
Pierwszym francuskim tłumaczeniem (częściowym) jest tłumaczenie Gustave’a Lefebvre’a, który fragmenty tegoż papirusu w 1956 r. zawarł w Eseju o medycynie egipskiej epoki faraońskiej.
W 1987 roku Paul Ghalioungi opublikował nowe tłumaczenie na język angielski.

Poza leczniczymi i kulinarnymi zastosowaniami szafran stosowany był także do barwienia tkanin (głównie w Chinach i Indiach), a także w perfumerii.

Co szafran zawiera

Szafran, zwany popularnie krokusem – Crocus sativus L., zaliczamy do rodziny kosaćcowatych.

Słupek szafranu zawiera ok. 2% barwnika – krocyny.[1] Smak i aromat szafranu pochodzi od pikrokrocyny, której jest 3-4% oraz safranalu uwalnianego z pikrokrocyny w trakcie suszenia w gorącym powietrzu, gotowania i parzenia.

W dawnej medycynie i ziołolecznictwie ludowym

W dawnej medycynie i ziołolecznictwie ludowym szafran ma długą historię, stosowano go w: skąpym miesiączkowaniu, bólach menstruacyjnych, problemach menopauzy, przewlekłych biegunkach, zaburzeniach trawienia, skurczach jelit, nerwobólach, gorączce, nerwicy, lękach, depresji, padaczce, obniżonym popędzie płciowym, dychawicy oskrzelowej… Szafran także był cenionym środkiem moczopędnym. Później medycy odkryli, że szafran hamuje nowotwory, zapobiega mutacjom. Może dlatego promotorzy depopulacji starają się byśmy szafranu nie znali i nie stosowali.

Odporność, długowieczność, dobry wzrok

Szafran wspiera układ odpornościowy także w zagrożeniach infekcjami. Utrzymuje mózg w sprawności, spowalnia starzenie, usprawnia pamięć i koncentrację. Zapobiega utracie wzroku w starszym wieku i odwraca rozwój chorób powodujących ślepotę. Naukowcy wykazali, że szafran cudownie wpływa na geny regulujące działanie komórek wzrokowych, chroni je przed uszkadzaniem, spowalnia, a nawet odwraca bieg chorób oślepiających, takich jak zwyrodnienie plamki żółtej.

Naukowcy potwierdzają wiedzę naszych przodków o właściwościach szafranu, a te chroniące wzrok tłumaczą wpływem na geny regulujące zawartość kwasów tłuszczowych błon komórkowych, przez co komórki wzroku stają się twardsze i bardziej odporne. Na zwierzętach dowiedli, że dieta szafranowa chroni oczy przed szkodliwym działaniem jasnego światła (co nam doskwiera gdy wychodzimy na słońce) i poprawia wzrok nawet w takich chorobach oczu jak barwnikowe zwyrodnienie siatkówki, które nawet u młodych ludzi może powodować trwającą całe życie ślepotę. Po podaniu szafranu ludziom cierpiącym na związane z wiekiem zwyrodnienie plamki żółtej (powodujące częściową lub całkowitą utratę wzroku) były widziane objawy regeneracji komórek nawet u osób w starszym wieku.

Szafranowa sprawność psychiczna i fizyczna

Szafran działa uspokajająco, znosi nerwice wegetatywne, obniża napięcie mięśni (szkieletowych i gładkich), uspokaja drżenie i pobudzenie ruchowe. Nie upośledza procesów psychicznych i koncentracji jak współczesne leki, lecz usprawnia koncentrację, znosi objawy depresji i stresu, poprawia proces zapamiętywania i odtwarzania informacji.
To, co już starożytni wiedzieli o szafranie i do czego szafran od dawna wykorzystywali teraz potwierdzają naukowcy, polecający go kobietom zmagającym się z występującymi przed miesiączką dokuczliwymi objawami, naukowo nazywanymi „zespołem napięcia przedmiesiączkowego” i wszelkich zaburzeń miesiączkujących z drażliwością, bólem głowy, poczuciem niepokoju.

Afrodyzjak

Szafran pobudza płciowo, więc uważany jest za afrodyzjak. Wzmaga ukrwienie narządów płciowych dzięki temu zwiększa doznania u obu płci.

Komu niewskazany

Zazwyczaj przy wielu środkach niedostatecznie zbadanych podawana jest formułka by nie podawać ciężarnym, karmiącym i dzieciom. Ja pomijam  takie formułki bo nie polecam leczenia, lecz rozsądne wykorzystywanie przypraw w potrawach. Jednakże nikt nie może czuć się zwolniony z odpowiedzialności za każdy swój krok. Działanie każdego składnika każdej potrawy masz znać we własnym interesie. Wtedy żadne leki nie będą Ci potrzebne. Każdy problem możesz zażegnać żywnością. W myśl mędrca uważanego za ojca medycyny: Niech pożywienie będzie lekarstwem. Do zobaczenia w świecie zdrowia dzięki żywności.

[1] Krocyna to ester krocetyny z dwoma cząsteczkami gentiobiozy.

Na kręgosłup, rwę kulszową, płuca, prostatę, kamienie żółciowe… [139]

Czasem pytają mnie, co zrobić w chorobie nazywanej zazwyczaj nazwą potoczną, czasem medyczną i oczekują podania nazwy cudownego ziółka, które natychmiast i bez pracy własnej wygonią wszystkie problemy, których medykamenty od lat stosowane nie zmogły, a dodatkowo stan cierpiętnika pogarszały. To typowa reakcja długo nasiąkających reklamami z ekranów i ekraników. Uwierzyli, że wystarczy posmarować maścią i po problemie, jak niegdyś po pewnej medycznej trutce, reklamowanej: „już w porządku mój żołądku”.

Ponieważ aktualny problem nazywa się inaczej, a nie leci reklama na niego to domagają się ode mnie podania nazwy medykamentu aktualnie nie reklamowanego. Mam powiedzieć lub napisać co na kręgosłup, rwę kulszową, płuca, prostatę, kamienie żółciowe, etcetera, bo są przeświadczeni, że na każdą chorobę jest jakiś „woltaren” i wystarczy posmarować by ból ustąpił. Nie chcą zaprzestać wyniszczania organizmu, ani przygotować sobie uzdrawiającego posiłku. Godzą się na wyniszczanie organizmu destrukcyjnymi emocjami i pogonią za złudzeniami, gdzie nie ma czasu na działania przywracające od dawna trwonione zdrowie, byle „nie bolało” i byle bez pracy własnej. Nawet ziółka, których podania nazwy żądają też chcą kupić w aptece, a nie szukać w lesie, ogrodzie, na łące, a już na pewno nie uprawiać w ogródku. I żeby było bez zaparzania, najlepiej w tabletce.

Nie wiem co myślą rozczarowani, gdy tego nie dostają. Pewnie są tacy, co myślą, że wiem, ale nie chcę powiedzieć i tacy, co myślą, że nie wiem, więc szukają w internecie, gdzie pełno jest serwujących złudzenia.

To mnie nie dziwi, bo od dawna pokazuję, jak zabijają naiwność i wiara. Jednakże zadzwonił pewien zacny znajomy, o ogromnej wiedzy i doświadczeniu w wielu dziedzinach, który ma nawet własne nowocześnie wyposażone gabinety rehabilitacji i zna wielu speców z przeróżnych medycyn i przeróżnych sposobów rehabilitacji. Jego pytanie dotyczyło bólu u córki świeżo po porodzie, u której wykryto małe kamyczki w pęcherzyku żółciowym.

Rozpuszczenie kamyków żółciowych jest łatwe. Ze szkoły podstawowej pamiętamy jak tworzył się i rósł kryształek na nitce zanurzonej w roztworze soli. Wprawdzie pokazywano tylko jak kryształek powstawał i rósł coraz większy, a tego jak go rozpuszczać aż do całkowitego zaniku w szkole nie mówili, to jednak przez analogię powinno to być oczywiste. Tworzenie się kryształka w stężonym roztworze trwa kilka dni. Gdy zmieniamy wodę na czystą kryształek zmniejsza się aż do całkowitego zaniku w kilka godzin.

Nie spodobało się moje przypominanie doświadczenia z lat szkolnych, gdyż rozpuszczanie kamyczków wymagało zaangażowania samej cierpiącej. Jej tata spodziewał się, że powiem jaką tabletkę łyknąć lub gdzie dotknąć by kamyki znikły. Uciskiem lub masażem odpowiednich punktów można to osiągnąć, ale nie wirtualnie. Miał zadzwonić by rozmowę dokończyć, a że nie zadzwonił to podaję pięć punktów do naciskania palcem w przypadku kamicy żółciowej.

PM20 – na wysokości wyrostka kolczystego 11. kręgu piersiowego;

WŻ34 – w zagłębieniu leżącym ku przodowi i dołowi główki kości strzałkowej;

EX85 – grupa 34 punktów po obu stronach kręgosłupa piersiowego pół cuna od śródlinii tylnej;

EX152 – jeden cun poniżej zagłębienia leżącego ku dołowi i przodowi od główki kości strzałkowej;

JC4 – w zagłębieniu pomiędzy 5. kością śródręcza i kością trójgraniastą.

Szczególnie punkt JC4 każdy powinien znać jako pomocny w wielu dolegliwościach, także jako pierwsza pomoc.

Metoda działania palcem na punkty stosowane w akupunkturze i stąd nazywane „akupunkturowymi” jest pewnie najlepszą na świecie. Najskuteczniejsza i najbezpieczniejsza, a przy tym najtańsza i najszybsza. Jednakże w przypadku bólów powstałych tuż po porodzie raczej nie kamyczki są przyczyną.

Podczas porodu pod wpływem hormonów rozstępują się kości miednicy. Niepojęte dla nas procesy inicjowane są tylko wówczas. W zdrowym układzie kostnym i hormonalnym talerze rozstępującej się podczas porodu miednicy samoczynnie wracają do dawnego położenia. Przeróżne niedobory pokarmowe i hormonalne wraz z rozleniwionymi mięśniami u osób, które dużo siedziały, a mało chodziły sprawiają często, wręcz nagminnie, że rozsunięte kości miednicy nie wracają na dawne miejsca. Mało sprężyste mięśnie nie mają siły ściągać kości do poprzednich położeń i wiele kobiet po porodzie cierpi, często wiele lat. W tych przypadkach problem zażegnać można niemal natychmiast wspomagając mięśnie masażem. Ale, ale nie r-o-z-l-u-ź-n-i-a-j-ą-c-y-m, gdyż problem powstał właśnie braku sprężystości. Masaż, choć to działanie należałoby nazwać inaczej, powinien być w-z-m-a-c-n-i-a-j-ą-c-y, a tego masażystów i rehabilitantów nie uczą, więc oni tego zazwyczaj nawet nie rozumieją. Nagminnie w takich przypadkach szkodzą, aż do spowodowania śmierci włącznie. Śmierć spowodowana masażem? Taaak! Przypadki te kryje ziemia, a rozpacz bliskich utrudnia ich nagłaśnianie.

Być może opis jednego z najdramatyczniejszych przypadków uśmiercania medyczno-rehabilitacyjnego zostanie tu przedstawiony. Matka po stracie córki, której problemy zaczęły się od porodu dojrzewa do pokazania światu uśmiercających działań medyków i rehabilitantów. Nie będzie oceny co z głupoty, a co dla kasiory, lecz tylko co robili i czym to skutkowało.

A co z córką zacnego znajomego? Nie wiem, bo nie zadzwonił. Pewnie podda się zupełnie niepotrzebnemu usunięciu pęcherzyka żółciowego, bo przecież medycy nie usuwają samych tylko kamyczków lecz wraz z narządem, który nie wiedzieć czemu nazywają workiem lub woreczkiem. Czy po chirurgicznym zabiegu córka będzie zdrowa? To raczej niemożliwe, tym bardziej, że wiele wskazuje, iż to nie kamyczki były problemem. Przyczyny bólów zaprzestano szukać, gdy odkryto kamyczki, bo na nie przeniesiony został akcent zainteresowań.

Tym, którzy destrukcyjnymi emocjami: smutkiem, obawami, lękami, strachem, czarnowidztwem, a może jeszcze gorzej: żalem, nienawiścią, złorzeczeniem przez wiele lat tworzyli sobie kamyczki w pęcherzyku żółciowym, a teraz pragną pozbyć się ich bezoperacyjnie polecam książkę Louisę L. Hay „Możesz uzdrowić swoje życie”.

Zaprzestanie destrukcji jest możliwe. Przemiana procesu destrukcji w proces regeneracji także. Bez medyków i medykamentów. Wystarczy wola i determinacja.

Dobra nowina dla cierpiących po porodach

Uwolnienie od cierpień powstałych po porodzie, nawet wieloletnich jest możliwe w parę minut. Chętnie to zademonstruję i tego nauczę.

Żyć by jeść, czy jeść by żyć? [54]

owoce zdrowia

To, że jakość pokarmu wpływa na jakość życia powinno być oczywiste. Niestety wielu nie ceni jakości żywności, jada byle co, byle taniej; wielu też ulegając reklamom nabywa towary i produkty, których nie potrzebuje i które wyniszczają. Bylejakość jedzenia przekłada się na bylejakość życia. Pod wpływem reklam i zwodniczych porad nawet nie zdają sobie sprawy, że nie jedzą by żyć, lecz żyją by jeść.

Kto chce żyć nie po to, by jeść, lecz chce jeść po to, by żyć, niech przyjrzy się największym błędom podczas jedzenia. Gdy nad nimi zapanuje układ trawienny odwdzięczy mu się skuteczniejszym funkcjonowaniem, zacznie przyswajać z pokarmu więcej składników odżywczych, będzie miał więcej energii, poprawi się jakość Jego życia.

Nie jedz, gdy nie czujesz głodu

Dopóki nie pojawi się głód układ trawienny nie jest gotowy na przyjęcie posiłku. Dla dobrego trawienia potrzeba prawdziwego głodu.

Gdy jemy nie czekając na pojawienie się głodu żołądek wydzieli mniej enzymów trawiennych niż potrzeba do pełnego strawienia treści pokarmowej. Wówczas posiłek trawiony jest niewystarczająco i nieskutecznie. W konsekwencji pojawiają się reakcje alergiczne: zatykanie nosa, pieczenie oczu, ospałość…

Przejadanie się

Zjadanie więcej niż organizm potrzebuje wywołuje biochemiczny stres układu trawienia, gdyż brakuje miejsca na przechowywanie nadmiaru składników. Np.: zbyt duża ilość węglowodanów rodzi potrzebę magazynowania większej ilości węgli w komórkach tłuszczowych; zbyt duża ilość białek przeciąż nerki, które usiłują usunąć je z krwiobiegu większym nakładem pracy. Podobnie jak w silniku spalinowym – przeciążony szybciej się zużywa.

Niedokładne przeżuwanie, połykanie dużych kęsów

Niedokładne przeżuwanie, połykanie dużych kęsów powoduje konsekwencje u każdego, nie tylko u tych z kłopotami jelitowymi, także u zdrowych. Efekty pobieżnego, niedokładnego rozdrabniania i przeżuwania są niemal natychmiastowe: zaognienie stanów zapalnych, a to początek wielu chorób, niektóre nazywane są zespołem jelita drażliwego.

Żołądek nie ma zębów, więc wymaga dokładnego pogryzienia jedzenia i wymieszania go ze śliną, bowiem trawienie zaczyna się w jamie ustnej. Tym lepsze trawienie, im dokładniej przerzuty pokarm.

Enzymy w jamie ustnej trawią do 80% węgli, do 15% tłuszczów, do 5% białek, a to zmniejsza ciężar pracy żołądka i pozostałych narządów trawiennych, szczególnie trzustki.

Zalewanie jedzenia

W trakcie zjadania i po zjedzeniu pokarmu rozpoczyna się trawienie, a więc gruczoły wydzielają soki trawienne. Jeśli posiłek zostanie zalany płynem (herbatą, kompotem, napojami, mlekiem, wodą), to enzymy trawienne są rozrzedzane i spłukiwane do niższych partii układu żołądkowo-jelitowego. Tam pokarm zalega dopóki organizm nie wytworzy nowych enzymów, albo przepchnięty dalej niestrawiony przez enzymy ulega gniciu, rozkładaniu przez bakterie, a produkty rozkładu wchłaniają się do krwiobiegu.

Siła życiowa jest marnowana na wytwarzanie nowej dawki enzymów i na zmagania z produktami gnicia niestrawionego pokarmu. Przeciąża to nie tylko układ wydzielniczy żołądka i dwunastnicy, ale wiele organów, których z trawieniem nie kojarzymy.

Łączenie pokarmów białkowych z węglowodanowymi

Różne składniki pokarmowe wymagają różnych enzymów trawiennych, więc też różnego pH.
Białka zwierzęce trawione są w bardzo kwaśnym środowisku żołądka (niskie pH).
Skrobia lepiej trawiona jest w środowisku mniej kwaśnych
soków trawiennych (wyższe pH).

Gdy zjadamy jednocześnie białko zwierzęce i skrobię żołądek jest w stanie zdezorientowania. Dziwne kombinacje pokarmów, jak np. mięso i chleb, mięso i ziemniaki, ryba i ryż są trudne do strawienia pod względem fizjologicznym. Taki pokarm spędza w żołądku znacznie więcej czasu i pochłania znacznie większe zasoby energii.

Ignorowanie przeciążenia wątroby

Obecna, bardzo toksyczna i wysoko przetworzona żywność nie sprzyja naszej wątrobie. Wątroba jest nieustannie przeciążana toksynami, konserwantami, substancjami trudno trawionymi i niestrawnymi.

Staraj się nie przeciążać wątroby bezmyślnym łączeniem składników pokarmowych, które do trawienia wymagają różnych enzymów i różnego pH.

Są też zioła wspomagające, wielu zna ostropest, a jest wiele innych, ale to wymaga oddzielnego opracowania.

Intensywny wysiłek fizyczny z posiłkiem w żołądku.

Tego zagadnienia opisywać nie potrzeba, bowiem każdy sam może porównać swoje samopoczucie pracując bezpośrednio po posiłku i przed posiłkiem.

Sen z posiłkiem w żołądku

O efektywności snu też każdy może sam przekonać się porównując na ile rześki i wypoczęty wstaje, gdy poszedł spać z bezpośrednio po kolacji i wówczas gdy kolację od snu dzieliły co najmniej dwie godziny.

Jeśli komuś z Twoich bliskich, przyjaciół, znajomych spodobałaby się prezentowana tu wiedza wyślij mu SMS-em lub e-mailem adres tej witryny: www.ambasadorzdrowia.pl