Od upodobania do poznania

Przez całe dzieje ludzkości kolory stanowią ozdobę naszego otoczenia i naszych ciał, wzbogacają wygląd nie tylko wizualnie, ale i symbolicznie. Magii kolorów podlegamy nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Istotną rolę w poznawaniu nas samych stanowią nasze upodobania do kolorów, którymi się otaczamy. Biała suknia panny młodej – symbol czystości i niewinności; czarny strój – noszony jako żałoba; kolor różowy i niebieski – przypisany niemowlętom zależnie od płci; czerwone róże – symbol miłości; czerwona wstążka chroniąca od „złych oczu”, „zauroczenia” – to nieliczne przykłady wielce wymownej symboliki kolorów. Poznajmy zatem wymowę upodobania kolorów w ubiorze i otoczeniu.

Czerwień to barwa niepohamowanego ruchu, przezwyciężającego wszystko wzrostu za wszelką cenę, zdobywanie miejsca, odpychanie kwestionujących prawo do tego miejsca. Czerwień pojawia się także wtedy, gdy chcemy coś zdobyć, obronić swoją pozycję przed innymi. Ci, których ulubionym kolorem jest czerwień zwykle szukają podniet fizycznych, ostro reagują i wyrażają ogromną część energii poprzez sex. Preferują bezpośrednią akcję i aktyny w niej udział. Czerwień jest bezpośrednio związana z potrzebą dotyku, więc osoby lubiące czerwień na ogół żyją w czasie teraźniejszym – tu i teraz. Otaczanie się czerwienią wyraża potrzebę emocjonalnej i fizycznej aktywności – dostrzeż we mnie człowieka z jego problemami.

Barwa pomarańczowa jest sumą barw czerwonej i żółtej i ma cechy obu jej składowych. Otaczanie się kolorem pomarańczowym wyraża dążenie do osiągania celów odpowiadających za szczęście – zobacz jak świetnie sobie radzę, u mnie wszystko działa jak w zegarku. Ci, których ulubionym kolo­rem jest pomarańczowy mają tendencje do rywalizacji i pogoni za sensa­cją. Są ambitni, pełni optymizmu, ciepła, gościnności i instynktów opiekuń­czych. Szukają kontaktów towarzyskich i akceptacji. Mają wiele ambitnych planów dla swojego kraju, środowiska, biznesu… Lubią robić projekty na skalę światową. Kochają poczucie ekspansji.

Otaczanie się kolorem żółtym wyraża potrzebę kontaktów z innymi, próbę rozładowania problemów psychicznych, lęk przed samotnością; może wskazywać na kłopoty z przewodem pokarmowym na tle nerwowym – porozmawiajmy. Ci, których ulubionym kolorem jest żółty mają tendencje do analizowania wszystkiego. Chcą wiedzieć co, gdzie, dlaczego, chcą znać logikę problemu przed podjęciem jego rozwiązania. Szukają oryginalności i zmiany. Są elokwentni i świadomi siebie, ekspresyjni, twórczy i szukają sposobów wyrażania swej twórczości w sztuce, literaturze, nauce. Odnoszą sukcesy w planowaniu i organizacji. Spontaniczne reakcje charakterystyczne dla miłośników kolorów czerwonego i pomarańczowego są obce miłośnikom koloru żółtego. Istotnym dla nich staje się dystans, zrozumienie jak do danej sytuacji doszło i jak należy ją rozwiązać.

Kolor złoty symbolizuje umiłowanie materii. Otaczanie się kolorem złotym mówi o marzeniach i celach związanych z wartościami wymiernymi i konkretnymi. Mówi o pragnieniu znaczenia i podatności na pochwały – pochwal mnie.

Otaczanie się zielenią wyraża potrzebę skupienia się na sobie, potrzebę równowagi wewnętrznej, kłopoty emocjonalne. Ci, których ulubionym kolorem jest zielony są na ogół szczodrzy, otwarci, znają swoją wartość. Dążą do uzyskania sukcesów finansowych i sukcesów w miłości. Potrzebują potwierdzenia swojej wartości w oczach innych, by uzyskać spokój wewnętrzny. Ich witalność, siła, pewność siebie są bardzo pomocne przy rozwiązywaniu problemów.

Otaczanie się błękitem wyraża pragnienie mądrości, potrzebę dokonań, tworzenia czegoś oryginalnego i docenianego społecznie – zobacz, jestem inteligentny i twórczy. Ci, których ulubionym kolorem jest błękit są na ogół idealistami. Są cierpliwi, wytrzymali, pełni nostalgii, oddania, spokoju, lojalności. Żyją we własnym świecie pełnym ideałów. Lubią odnaleźć zadowolenie i spokój wewnętrzny. Nie lubią dramatycznych zmian.

Otaczanie się kolorem indygo podkreśla odpowiedzialność i chęć kontroli świata zewnętrznego – nadaję się na przełożonego, to przecież oczywiste. Ci, których ulubionym kolorem jest indygo mają tendencje do abstrakcyjnego myślenia. Są pełni inspiracji i zaufania do przyszłości. Mają zdolność intuicyjnego odbierania świata wewnętrznego innych.

Otaczanie się fioletem wyraża poszukiwanie odpowiedzi na pytania przez zainteresowania sferą duchową, religią, osobowością – jestem wspaniały i uduchowiony. Ci, których ulubionym kolorem jest fioletowy mają na ogół ogromną wyobraźnię. Szukają harmonii. Mają wysoko rozwinięte poczucie zachwytu i błogostanu. Są w zgodzie z samymi sobą.

Biel jest sumą wszystkich barw; powstaje gdy wszystkie barwy tworzą jedność. Kolorem białym otaczają się ludzie zachłanni na życie. Ci, których ulubionym kolorem jest biel, otaczają się białym, ubierają się na biało lubią jak coś dzieje się wokół nich i otrzymują coraz to nowe bodźce – potrzebuję przestrzeni, zobacz jaki jestem wspaniały.

Szarość jest pośrednią pomiędzy bielą i czernią. Otaczanie się szarością wyraża potrzebę równowagi i wyciszenia bez manifestowania tych uczuć – wybacz, że ci nie pomogę, ale mam wystarczająco dużo kłopotów własnych, których i tak ci nie wyjawię, ale rozumiesz…

Czerń nie jest właściwie barwą. Wchłania wszystkie promienie; powstaje w wyniku pochłonięcia całego światła. Jest nicością, kolorem śmierci, wy­gasania wibracji, zamierania życia, symbolem smutku i żałoby. Otaczanie się czernią wyraża próbę koncentrowania się na sobie, szukania energii do działania – nie wtrącajcie się w moje sprawy, kiedyś sobie poradzę.

Otaczanie się kolorem srebrnym mówi o tęsknocie za uczuciami, poczu­ciu osamotnienia, potrzebie przyjaciół i podpory duchowej, romantyzmie.

Otaczanie się kolorem brązowym mówi o zagrożeniu poczucia bezpieczeństwa, potrzebie stabilizacji, braku wiary w siebie, niepewności przyszłości – zobacz jak świetnie daję sobie radę w pracy.

Zapewne teraz upodobanie lub niechęć do określonych kolorów w ubiorze, otoczeniu, wyposażeniu wnętrz, odżywianiu pomoże rozumieć i eliminować występujące w naszych organizmach zakłócenia. Np. brak apetytu, ociężałość, chęć do częstego spania sygnalizują brak czerwieni. Poznanie działania poszczególnych kolorów pomoże też wyjaśnić trudne do wytłumaczenia reakcje, jak wywołane kolorem ataki kaszlu.

Na rozmowę kwalifikacyjną

Kolory wysyłają komunikat niewerbalny, „mówią” o nas i za nas, czę­sto więcej niż słowa. Wymowę kolorów możemy wykorzystywać na wielu poziomach; oprócz powszechnie znanych funkcji informacyjnych, estetycz­nych, symbolicznych, możemy wykorzystywać też funkcje: komunikacyj­ne, integrujące, perswazyjne…

Ponieważ kolory wpływają także na relacje międzyludzkie mogą być narzędziami pomocnymi w wywieraniu wpływu. Jak zatem dobierać kolory do pracy, na rozmowy kwalifikacyjne, imprezy firmowe? Zasadą jest by kolory z nami harmonizowały. Źle dobrane kolory mogą irytować, wywo­ływać brak zaufania, a nawet niechęć. Natomiast dobrze dobranymi kolo­rami możemy wspomagać działania by wzbudzać sympatię i zaufanie.

Gdy zauważymy, że na to jak odbiera nas otoczenie silnie wpływają także kolory naszego stroju możemy świadomie oddziaływać na współpra­cowników, szefów, klientów… A więc rozważnie z kolorami, bo w rozwoju kariery mogą pomagać, ale także szkodzić.

Czerwony – kolor pasji, miłości, kojarzony z agresją, intensywnymi emo­cjami. Nadmiar czerwieni w ubiorze może sprawić wrażenie osoby wybu­chowej, cholerycznej, pragnącej podporządkować sobie otoczenie.

Żółty – kolor słoneczny, pogodny, przykuwający uwagę. Nadmiar koloru żółtego w ubiorze sprawia wrażenie złego smaku.

Złoty – tak jak żółty jest słonecznym, pogodnym, przykuwającym uwagę. Jednakże ubierający się na złoto uważani są za skupiających się na warto­ściach materialnych i przepychu.

Zielony – symbolizuje naturę, przyrodę, wewnętrzną harmonię, działa ko­jąco na oczy, uspokaja i odświeża umysł. Utożsamiany jest ze zdrowiem, konserwatyzmem, męskością.

Niebieski – kolor nieba, symbolizuje twórczy sposób myślenia i działania osób kreatywnych. Doradcy zawodowi na rozmowy kwalifikacyjne zaleca­ją ubiór w kolorze niebieskim, co ma sygnalizować lojalność i opanowanie. Jednakże kolor niebieski jest nagminnie nadużywany na plakatach wybor­czych. Mamieni niebieskim kolorem „kupujemy” obietnice bez pokrycia, często nawet nierealne do spełnienia, po czym trapi nas rozczarowanie. Stąd nadmiar tego, skądinąd korzystnego koloru może wywołać skutek od­wrotny do zamierzonego.

Fioletowy – kolor królewski, symbolizuje luksus. Na rozmowy kwalifika­cyjne niewskazany, szczególnie dla mężczyzn, gdyż utożsamiany jest z ro­mantycznością, kobiecością, a ponieważ rzadko występuje w naturze może wyglądać sztucznie.

Biały – promowany przez stylistów, gdyż pasuje do wszystkiego. Wybiera­jąc się na rozmowę kwalifikacyjną w stroju z mocnym akcentem bieli po­każemy dbałość o czystość i prostotę.

Szary – ma reprezentować szyk i pewność siebie. Nie zakłóca komunikacji między rozmówcami, nie rozprasza. Nasz rozmówca bardziej skupia się na tym, co mamy do powiedzenia niż na wyglądzie. Jednakże nadmiar szaro­ści działa przygnębiająco.

Czarny – kolor autorytetu i władzy. Promują go styliści, gdyż sprawia wra­żenie, że wyglądamy szczupło i „stylowo”. Jednakże nadmiar czerni spra­wia wrażenie osoby niedostępnej.

Brązowy – symbolizuje stałość. Preferujący w ubierający brązy są postrze­gani otwartymi, komunikatywnymi, stabilnymi, a to zapowiedź sumien­nego, dobrego pracownika.

Wybierając się na spotkanie, od którego może zależeć nasze „być albo nie być”, mając jedną szansę i jedno pierwsze wejście nie eksperymentuj. Wybierz kolory stonowane (np. granatowy, ciemnozielony), ale tak, by do­pełniały twoją osobowość i elokwencję.

Czarny jest kontrowersyjny ze względu na skojarzenie ze smutkiem, depresją i żałobą. Może pasować top menedżerom i na wielkie uroczysto­ści. Czerwony kojarzymy z agresją, może zadziałać jak „płachta na byka”. Różowy odbierany bywa jako infantylny. Zawsze bezpieczne w sferze za­wodowej są brązy.

Natomiast „podkręcić” wizerunek możemy dodatkiem w żywszym ko­lorze, np. żółtym. Kolor żółty zachęca do dialogu i porozumienia, krzyczy: „komunikuj się ze mną”. Prowadząc prezentację, wykład, negocjacje, żół­tym drobiazgiem zasygnalizujesz postawę „win win”.

Niebieski jest kolorem ponadprzeciętnych i kreatywnych, pionierów, wynalazców, artystów. Uruchamia twórcze myślenie, „dodaje skrzydeł”, ale także bywa, że ubierający się na niebiesko chcą w ten sposób podkre­ślić, że są oryginalni i chcą być doceniani. Więc ostrożnie z nadmiarem te­go, skądinąd korzystnego koloru, gdyż ze względu na wyżej opisane przed­wyborcze manipulacje może być odebrany opacznie.

Na imprezę firmową

Wybierając się na firmową imprezę możemy pozwolić sobie na więcej luzu. Ale uwaga, uwaga: kolor czarny podkreśla zmęczenie, postarza, a w nadmiarze jest nudny. Zachęcam do sięgnięcia po: szmaragdowy, granato­wy, złoty, purpurowy, a nawet kolory fluorescencyjne. Wybór jest ogrom­ny, jednakże kolory powinny do nas pasować, wydobywać kolor oczu, pod­kreślać kolor włosów, sprawiać, żeby cera wyglądała promiennie.

Osobom o chłodnym kolorycie skóry pomocny będzie kolor srebrny, a nawet barwy neonowe.

Osobom o ciepłym kolorycie skóry pasują kolory: złota, ziemi, letniej łąki.

Więcej rzetelnej wiedzy na temat wpływu kolorów na zdrowie i samopoczucie znajdziesz w mojej książce: Poznaj moc i potęgę kolorów.
Nie szukaj w śmietniku zwanym internetem; dostępna jest tylko u mnie.